Ch-3.4

4.5K 377 2
                                    

အခန်း ၃ အပိုင်း ၄

နှစ်ရှီးချန်(တစ်ရှီးချန်= နှစ်နာရီနီးပါး)ခန့်အကြာတွင် ရှောင်းယိုနဥ်က သူမ၏ဆံပင်ကို မကိုဍ်တပ်ထားပြီး ယောက်ျားအဖြစ် အသွင်ယူထားပြီး ဖြစ်နေသည်။ သူမက လက်ခုပ်အုပ်ကာ ရှောင်းဒုတိယသခင်ကြီးအား နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ "ဒီနေ့ ဒုတိယဦးလေးက ယိုနဥ်ကို ကူညီပေးခဲ့တဲ့အတွက် ယိုနဥ်က ဒီအခိုက်အတန့်ကို နှလုံးသားထဲမှာ သိမ်းဆည်းထားပါ့မယ်။ လောလောဆယ်တော့ ကျွန်မ ထွက်သွားရဦးမယ်။ လီမိသားစုနဲ့ ပြောဆိုဖို့ရှိနေတဲ့ မပြီးပြတ်သေးတဲ့ လုပ်ငန်းကိစ္စတွေကိုတော့ ကျွန်မအစား ဖြေရှင်းပေးဖို့ ဦးလေးကိုပဲ ဒုက္ခရောက်စေရတော့မယ်"

"မင်း" ရှောင်းဒုတိယသခင်ကြီးက သူမကို တခြားနည်းဖြင့် ဆွဲဆောင်ရန် တစ်ခုခုပြောသင့်လားဟု စဥ်းစားနေခဲ့သည်။ သို့သော် ခဏအကြာတွင် သူဆီမှ သက်ပြင်းရှည်ကြီးတစ်ခု ထွက်လာပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူက စကားတစ်ခွန်းသာ ပြောနိုင်ခဲ့သည်။ "ကောင်းပြီ... မင်းတို့အားလုံး အကြီးဆုံးသခင်မလေးကို ကောင်းကောင်း ဂရုစိုက်ကြရမယ်၊ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒုက္ခသည်တွေက သူမကို ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ စော်ကားဖို့ ခွင့်မပြုသင့်ဘူး"

ယမန်နှစ်တွင် အနောက်မြောက်ဘက်၌ မိုးခေါင်ရေရှားမှုများ ဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး ယင်းကြောင့် သာမန်ပြည်သူများက သူတို့၏ဘဝအတွက် ဝမ်းစာရှာဖွေရန် စတင်ရွှေ့ပြောင်းလာခဲ့ကြသည်။ ထိုလူများက အနယ်နယ်အရပ်ရပ်သို့ ပြန့်ကျဲသွားခဲ့ပြီး ယခုအခါ နေရာတိုင်းတွင် ဒုက္ခသည်များ ရှိနေသည်။

သူမနှင့်အတူလိုက်ပါမည့် လူခြောက်ယောက်က တညီတညွတ်တည်း တုံ့ပြန်အာမခံလိုက်ကြသည်။

ရှောင်းယိုနဥ်က သူမ၏ဦးလေးကို ကျေးဇူးတင်စကား ထပ်မံပြောလိုက်ပြီး ရထားလုံး၏ကန့်လန့်ကာကို လျှော့ချကာ ခရီးစထွက်ခဲ့သည်။ ယွမ်ကော်က သူမ၏ဘေးတွင် ထိုင်နေပြီး သူမ၏မျက်ခွံများကို တင်းတင်းစေ့ထားခဲ့သည်။ ရထားလုံးအတွင်း၌ အချိန်အတော်ကြာအောင် တုန်ခါနေရပြီးနောက် သူမက တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။

ဒုတိယအကြိမ်...လက်ထပ်ခြင်းWhere stories live. Discover now