ဒုတိယအကြိမ်...လက်ထပ်ခြင်း

Ch-11.2

အခန်း ၁၁ အပိုင်း ၂

ရှောင်းယိုနဥ်မှာလည်း သူမ၏ကိုယ်ပိုင် အစီအစဉ်တွေ ရှိနေပြီး နောက်ထပ် အချက်အလက်တွေကို စောင့်မျှော်နေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ယဲ့ရှန်းက မီးတောက်ထဲသို့ လောင်စာထည့်သည့်နောက်ကွယ်မှ လူတစ်ဦးဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူမ မမျှော်လင့်ခဲ့ပေ။ သူမ တည်းခိုရာနေရာကိုသိရန် မြို့တော်ရှိလူတိုင်းအတွက် အချိန်တစ်ရက်သာ လိုခဲ့သည်။

ထိုအချိန်တွင်၊ မြို့တော်တွင် မြင့်မြတ်သောမိသားစုများစွာက အခြားကိစ္စတစ်ခုနှင့်ပတ်သက်၍ စိတ်အားထက်သန်စွာ စောင့်မျှော်နေသည်။ လီမိသားစုသည်လည်း ထိုအထဲတွင် ပါဝင်သည်။

"အမေ၊ ဒီသားလေးက မကြာသေးခင်ကမှ ကျောင်းသင်ခန်းစာတွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေပြီး ပွဲကိုသွားဖို့ အားလပ်ချိန်မရှိဘူး"

လီမိသားစုရဲ့ နေအိမ်မှာ လီသခင်မက သားဖြစ်သူကို အပြင်ထွက်ဖို့ ခေါ်နေခဲ့သည်။ သူမ၏သားက သူမ၏ကြင်နာသော ရည်ရွယ်ချက်များကို ငြင်းပယ်ပြီးနောက် သူမ၏ မျက်နှာက ချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွားသည်။

ပေါက်ကွဲသံနှင့်အတူ လီသခင်မက လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို အနီရောင် စန္ဒကူးသားစားပွဲပေါ်သို့ ချလိုက်သည်။ သူမက သူ့ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပြောလိုက်သည်။ "ဒီလမှာ တော်ဝင်ကျောင်းက ဆရာကြီးတွေက မင်းကို အိမ်မှာပဲ စာကျက်ခိုင်းတယ်။ ဘာသင်ခန်းစာ တွေရှိလို့လဲ။ ငါက မင်းကို ပွဲတက်စေချင်ပြီး မင်းက ငါ့ကို ဆင်ခြေမျိုးစုံပေးနေတယ်။ မင်းက အမေ့ကို မင်းအတွက်နဲ့ နာကျင်စေမှာလား။"

လီချင်ကျစ်သည် သူ့၏အကြံအစည်များကို ဖော်ထုတ်ခံလိုက်ရသောအခါတွင် သူ့ အမူအရာသည် မကောင်းတော့ပေ။ သူက ဘာမှပြန်မပြောပေမယ့် သူမသား၏ပျော့ပျောင်းကျွတ်ဆတ်သောအသွင်အပြင်သည် လီသခင်မကို ဒေါသထွက်စေသည်။

ရှောင်းယိုနဥ်က လီမိသားစုကို အရှုပ်အထွေးလုပ်ထားခဲ့သောကြောင့် သူမ၏ခင်ပွန်းက သူမကို ကြင်နာမှုမရှိခဲ့ဘဲ သူမအား စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောခဲ့ပေ။ သူမသားကလည်း သူမကို အပြစ်တင်နေသည်။ နေ့တိုင်းလာရောက် ဂါရဝပြုသော်လည်း ရိုးရှင်းတဲ့ စကားလောက်ပဲ ဝတ်ကျေတမ်းကျေပြောပြီး ပြန်လှည့်ထွက်သွားတက်သည်။