Ch-11.1

3.4K 313 2
                                    

အခန်း ၁၁ အပိုင်း ၁

ရှောင်းယိုနဥ်က ချင်ဖုန်းတာအိုဘုရားကျောင်းတွင် ခတ္တတည်းခိုနေထိုင်ခဲ့သည်။ သူမ အခြေချနေထိုင်သည့် ပထမနေ့မှာပင် သူမက ဘုရားကျောင်းမှ စိတ်ချယုံကြည်ရသော လူတစ်ယောက်ကို ရှာဖွေပေးရန် တောင်းဆိုခဲ့ပြီး သူမ၏ဖခင်နှင့် အစ်ကိုအကြောင်းကို မေးမြန်းရန် ထိုလူကို မြို့ထဲသို့ စေလွှတ်ခဲ့သည်။

နှစ်ရက်ဆက်တိုက် ကြာသည်အထိ တိုးတက်မှု မရှိကြောင်းသာ ကြားခဲ့ရသည်။

"သခင်မလေး၊ တထုံမှာ စစ်ပွဲတွေ ဖြစ်နေတုန်းပဲ။ အစိုးရဝန်ကြီးအဖွဲ့နဲ့ တော်ဝင်အရာရှိတွေက ရှောင်းမှူးမတ်ကို အပြစ်ပေးဖို့ ဧကရာဇ်မင်းမြတ်ကို ဖိအားပေးနေကြတယ်။ ဒါက ကောင်းတဲ့ကိစ္စပဲ"

ရှောင်းယိုနဥ်က ပြတင်းပေါက်နားတွင် ထိုင်နေပြီး ပြတင်းပေါက်ဘေးနားရှိ ရေကန်ထဲမှ ကြာပန်းတစ်ပွင့်ကို ခူးဆွတ်ကာ ပြတင်းပေါက်ဘောင်ပေါ်တွင် တင်ထားလိုက်သည်။

ဆဌမလ၏အလယ်ကို ရောက်‌နေပြီဖြစ်‌ကြောင့် နွေရာသီတွင် ပွင့်တက်သော ကြာပန်းများက ကန်အပြည့် ပွင့်နေကြသည်။ ယခု တပွင့်တည်း ခူးကာ ပန်းအိုးထဲသို့ ထိုးစိုက်လိုက်သဖြင့် တစ်ပွင့်တည်း အထီးကျန်ဆန်နေသည်ဟု ထင်ရစေသည်။ သို့သော်လည်း ကျက်သရေရှိနေဆဲပင်။

သူမက သူမ၏လက်ကို ဆန့်ကာ ပွင့်ချပ်လေးများကို ညင်သာစွာ တို့ထိလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမက တုန်လှုပ်နေပြီး ဝမ်းနည်းနေသည့်အမူအရာဖြင့် "ဒါက ကောင်းတဲ့အရာတော့ မဟုတ်ဘူး။ တော်ဝင်တရားရုံးမှာ ဘာတွေ ဖြစ်နေလဲဆိုတာကို မသိနိုင်ဘူး၊ ဧကရာဇ်မင်းမြတ်ရဲ့ အတွေးတွေကိုလည်း ခန့်မှန်းလို့ မရနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့်လည်း စစ်ပွဲက အရမ်းအရေးတကြီးဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကိုတော့ ငါ သိတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ငါ့အဖေနဲ့ အစ်ကိုကို အပြစ်ပေးလိုက်ရင် ရဲမက်တွေရဲ့စိတ်ဓာတ်ကို ကျိန်းသေပေါက် ပျက်ပြားစေလိမ့်မယ်။ အခု တထုံမှာရှိတဲ့ စစ်တပ်ကို ဦးလေးဝေ့က ဦးဆောင်နေတုန်းပဲလေ"

ဝေ့ယန်က သူမဖခင်နဲ့ ကာလတွေ အကြာကြီး လက်တွဲခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းလေ။ အဲ့တာအပြင် သူတို့လက်အောက်မှ စစ်သားတွေအားလုံးကို သူမရဲ့အဖေကပဲ လေ့ကျင့်ပျိုးထောင်ထားခဲ့တာလေ။

ဒုတိယအကြိမ်...လက်ထပ်ခြင်းDonde viven las historias. Descúbrelo ahora