ဒုတိယအကြိမ်...လက်ထပ်ခြင်း

Ch- 63.2

အခန်း ၆၃ အပိုင်း ၂

ရှောင်းယိုနဥ်က သူမ လဲလျောင်းစအချိန်တွင် ကြောက်ရွံ့နေခဲ့သော်လည်း ယဲ့ရှန်းက သူမကို ပွေ့ဖက်ထားကာ မလှုပ်မရှား ဖြစ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ အေးချမ်းစွာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။

အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သူ့မှာ စွမ်းအင်တွေ အများကြီးရှိလို့ အားလုံးကို သူမ မခံစားနိုင်ဘူး။ သူမ၏ အသက်ရှုသံများ နှေးကွေးသွားသည်ကို ကြားပြီးနောက် ယဲ့ရှန်းက ငိုက်မျဉ်းခြင်းမရှိသော သူ့မျက်လုံးများကို ဖြည်းညှင်းစွာ ပြန်ဖွင့်ကာ ပြုံးနေရင်း အခန်းထဲကို ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။

မနေ့က သူ ဘယ်လောက်ပဲ နူးညံ့အောင်ကြိုးစားခဲ့ပါစေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ ယနေ့မှာတော့ သူက သူမကို အလွန်ထိတ်လန့်စေခဲ့ပြီး သူမက သူကို ဝံပုလွေတစ်ကောင်လို သတ်မှတ်ပြီး ကာကွယ်နေခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်ပြုပြီးခါစကို ဒီလိုဆိုရင် အနာဂတ်ကရော ဘယ်လိုဖြစ်လာမှာလဲ...။

ယဲ့ရှန်း လုံးဝ မအိပ်နိုင်ပေ၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောမိန်းခလေးတစ်ယောက်က သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ရှိနေပြီး သူမ၏ အသက်ရှူသံကတောင် နွေးထွေးလွန်းနေသည်။ သူ တကယ် အိပ်မပျော်ခင် အချိန်ဘယ်လောက်တောင်ကြာသွားလဲ မသိတော့ပေ၊

နောက်နေ့ကျတော့ နန်းတော်ထဲကို ဝင်ရမည်ဖြစ်သောကြောင့် ယွမ်ကော်က လင်မယားနှစ်ယောက်ကို အစောကြီး လာနှိုးခဲ့သည်။

သူတို့ အမြန်ရေချိုးပြီး သခင်မကြီးယဲ့ကို နှုတ်ဆက်ရန် သွားကြသည်။ ထို့နောက် ထိုနေရာမှ နန်းတော်သို့ ထွက်ခွာသွားကြသည်။ ယဲ့ရှန်း၏ ဝမ်းကွဲညီက သူတို့နှင့်အတူ ရထားလုံးပေါ်တွင် လိုက်ပါလာသည်။ လမ်းတလျှောက်မှာ သူတို့နဲ့ သူ့ဝမ်းကွဲညီက စကားကောင်းနေခဲ့ကြသည်။ ရှောင်းယိုနဥ်က ဤဝမ်းကွဲက ချစ်စဖွယ် ကောင်းသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ငယ်စဉ်တုန်းက သူ ဆိုးသွမ်းခဲ့တာက မဖြစ်နိုင်ဟု ခံစားခဲ့ရသည်။

အသက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်မှာ ယောက်ျားတွေ ပြောင်းသွားတယ်ဆိုတဲ့ စကားလို ဖြစ်နေတာလား။

ဧကရာဇ်မင်း၏ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် ရထားလုံးက နန်းတော်တံခါးဝတွင် မရပ်တန့်ဘဲ လမ်းအတိုင်း တစ်ခဏမျှ မောင်းဝင်သွားခဲ့သည်။