Andrew toz olmuş ve ortadan kaybolmuştu.
Yaratık nehrin kenarında sonsuz bekleyişine geri dönmüştü.
Yavaşça gözünü açtı, sanki binlerce yıldır uyuyor gibi hissediyordu kendini.
Andrew bir şeylerin tuhaf olduğunu seziyordu, gözlerini açıp baktığında ki tavan hiç bilmediği bir eve ait di.
Kendini bir garip hissediyordu, evin kokusu da farklıydı.
Elini yüzüne vuran güneş ışığını engellemek için kaldırdı.
O an gözleri sonuna kadar açıldı, bu el kendisinin eli değil gibiyidi.
Hızla ayağa kalktı, ağzına bağlı olan solunum cihazını çıkarttı.
Çok garipti, bu beden onun değildi sanki, sanki zihnini başkasının vücuduna koymuşlar gibiydi.
Ayağa kalktığında fark etti, boyu uzamış, sesi kalınlaşmıştı.
Her şey çok garipti, sanki zaman durmuş da sadece bedeni yaşlanmış gibiyidi.
Bir ses duydu, kapı yavaşça açılmıştı.
Düşüncelerini bir kenara bırakarak kapının ardına saklammıştı.
Tetikte idi, birisi içeriye girerek elindeli poşetleri yere bıraktı.
Andrew sesizce izliyordu, adam kapıyı arkası dönük şekilde, ayağı ile ittirerek kapatmıştı.
Tam sırasıydı, Andrew hemen adamın boynuna sarılarak onu kitledi, yakalamıştı.
Adam bağırarak " Ne? Neler oluyor lan?!" dedi.
Andrew sakin şekilde:
" Kimsin? Ben burda ne yapıyorum, buradı neresi?"
Adam kafasını hafif oynattı, onun yüzüne bakarak büyük bir heyecanla;
" Andrew? Andrew?!! Andrew uyanmışsın?!!"
Andrew şaşkındı, bu herif onu nerden tanıyordu ki?
Adam bağırarak:
" AMBER! ANDREW UYANMIŞ GELSENE!!"
Amber mı?
Mutfaktan bir kadın hızla koşarak gelmişti, gözlerine inanamadı, bu Andrew'di.
Andrew adamı bırakarak bir şaşkın şaşkın baktı:
" Siz kimsiniz lan?"
Adam onun ellerini tutarak suratına baktı:
" Andrew, biziz! Amber ve Edward!"
Sonunda Andrew'in kafada şimşekler çakmıştı, bunlar " kardeşleri" idi.
Amber koşarak Andrew'e sımsıkı sarıldı, çok özlemişti.
Beraber koltuğa oturdular, Andrew üstündeki şaşkınlığı atmak için biraz sesiz bekledi.
İkisininde yüzüne dikkatlice baktı, hala çocuksu görünselerde ikiside büyümüştü.
Kendiside öyle, saçları ve boyu uzamış, bedeni ona tuhaf geliyordu.
Boyu 1.90 olmuştu, bu cidden garipti.
Amber'ın yüzüne uzun uzun baktı, yeşil gözlerinden kendini alı koyamıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AVCI
General Fiction"AVCI: Ebedi Açlık" AVCI: Ebedi Açlık, psikolojik gerilimin en derinliklerinde gezinen bir hikayedir. Baş kahramanımız Andrew, karanlık bir dünyanın ortasında ruhunu avucunda taşırken, içsel savaşını da yaşamaktadır. Acımasızlığın hüküm sürdüğü bu e...
