"AVCI: Ebedi Açlık"
AVCI: Ebedi Açlık, psikolojik gerilimin en derinliklerinde gezinen bir hikayedir. Baş kahramanımız Andrew, karanlık bir dünyanın ortasında ruhunu avucunda taşırken, içsel savaşını da yaşamaktadır.
Acımasızlığın hüküm sürdüğü bu e...
Andrew, adamı ağaca mıhlayıp boğazlamaya başladı ve;
" Sende kimsin ve bu gezegende ne arıyorsun?! " dedi.
Adam anlamsız ve kulak tırmayalayıcı sesler çıkartıyor, anlamsız hareketler yapıyordu.
Andrew kafasını aniden sola doğru eydi ve eğer eğmez iğrenç bir uzuv onu teğet geçti.
Andrew arkasına baktığında ufak kızın da ona saldırdığını görerek kılıcını, adamın bedeninden çekti, adamı sol eli ile tuttu ve kıza doğru atıldı.
Kızı saçından tutup kaldıran Andrew, onların gözlerine iyice baktı, ikiside debeleniyor ve anlamsız tıkırdamalar çıkartıyordu.
Bella ya seslenerek :
" Bunlar ne be." dedi.
Bella bilmediğini ifade etmek için omuz silkti ve olduğu yerde durmaya başladı.
Ufak kız, Andrew'in dikkati dağanıkken elini ıssırarak kendisini bırakmasını sağladı, adam da Andrew'in bileğini kopartarak kendini kurtardı ve ormanın içine doğru koşmaya başladılar.
Andrew'in eli artık bileğinde değildi ve oluk oluk kan akıyordu, Bella paniklemişti ancak Andrew halen sakince eline bakıyordu.
Bileği bir anda kızıl renkte parlamaya ve yanmaya başladı, ateşlerin oluşturduğu şekil el gibiydi, bir kaç saniye sonra Andrew'in eli tekrardan oluşmuştu.
Bella şaşırarak;
" Elini iyileştirmene değilde, tekrardan nasıl eldivenli şekilde yapabildiğini anlamadım."
Andrew de karşılık olarak;
" Kızıl alev ile hatırladığım bir şeyi, aynı eskisi gibi geri kopyalaya biliyorum, basit." dedi.
Andrew, Akoe ye seslenerek ;
" Bu şeylerde neydi, insan değil bunlar."
Akoe de;
" Bunlar Astron, ve muhtemelen Astronia gezegenindeyiz. Onların gerçek formlarını kimse göremez o yüzden size insanmış gibi görünüyor."
Andrew sinirlenerek ;
" Daha bulunduğumuz gezegenin hangisi olduğunu yeni söylüyorsun ve buna rağmen bizi de uyarmıyorsun değil mi? Bravo aptal ilk varlık Akoe." dedi iğneleyici şekilde.
Bella lafa girerek ;
" Ona kızma, kavga etmeyin." dedi.
Andrew kafasını Bellaya çevirerek bir kaç saniye baktı, ışınlanırmışcasına Bellanın burnunun dibine girerek, sakin şekilde;
" Sen ne karışıyorsun ki ufak kurtçuk?
Xavier'e bedenini satmış bir pisliksin, karşıma çıkıp bana meydan okumuş bir aptalsın.
Eiri yi kıskandın diye bana düşman olan bir geri zekalı dan başka bir şey değilsin.
Ha seni böyle seveceğimi mi düşünmüştün? O zaman bu , hayatımda gördüğüm en mal kişi sensin demektir.
Sana acıyorum Bella, okadar zaman beni o patlama yerinde korudun güvenliğimi sağladın, şimdi de kendi salaklığın yüzünden, benim tarafımdan azarlanıyorsun.
Umarım buna değmiştir, umarım Xavier ile iş birliği yaptığına ve kardeşimin ölmesine, Eirinin de kaçırılmasına neden olduğuna değmiştir.
Senden tiksiniyorum. "
Dedi, Sesiz ve yavaşça geri adımlar atarak çekildi.
Andrew, Bellanın yüzüne biraz baktı arkasını dönerek, adam ile ufak kızın kaçtığı yola doğru koşmaya başladı.
Bella, iki dizinin üstüne düşerek elleri ile yüzünü kapattı ve ağlamaya başladı.
Andrew'in ağazından çıkan her bir söz onun için haklıydı, hiç bir yanlışı yoktu.
Şafak yavaş yavaş söküyordu, Astronia nın mavi ve soluk güneşi; Astronia-1bc4d yıldızının ışığı biraz uzak ve karanlık hissetirse de etrafta ki buz gibi soğu alıp götürüyordu.
Bella dizlerinin üstünde ağlamaya başlamışken, tavşan sesine benzer bir sesle yanına ufak ve şirin bir yaratık yaklaşmıştı.
Bella kafasını kaldırıp ona baktığında içinde ufak bir sıcaklık hissetmişti ancak bu his okadar da uzun sürmeyecekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
