"AVCI: Ebedi Açlık"
AVCI: Ebedi Açlık, psikolojik gerilimin en derinliklerinde gezinen bir hikayedir. Baş kahramanımız Andrew, karanlık bir dünyanın ortasında ruhunu avucunda taşırken, içsel savaşını da yaşamaktadır.
Acımasızlığın hüküm sürdüğü bu e...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güneş yavaşça yükselirken, Andrew sesizliğini koruyor, Eiri ise hala yattığı yerde uyuyordu.
Andrew yavaşça derin derin nefes almaya başlamıştı, yavaş ve kısık bir sesle sürekli " Sus " diyor ve art arda derin nefes alıp veriyor sürekli ve sürekli " sus " diyerek yavaşça bu söylemi hızlanıyordu.
Bir süre sonra Eiri gözünü açtığında gördüğü şey onu çok şaşırtmıştı, Andrew ayakta kılıcını kendi karnına saplamış duruyordu.
Sürekli sayıkladığı " Sus " ile de bu görüntü Eiri için inanılmaz korkuçtu. Eiri ayağa hızlıca kalkıp Andrew'in yanına gitti ve karnında ki koca kılıcı cılız kolları ile çekmeye çalıştı.
- Sana bunu kim yaptı!
+ Sus
- ANDREW KİM YAPTI BUNU SANA!?
+ Sus dedim.
- YARDIM EDİN LÜTFE-
+ KES ÇENENİ ARTIK KES SENİ DUYMAK İSTEMİYORUM SUS ARTIK!!!
Eiri şaşkın ve endişeli bakışlarla ellerini kılıçtan çekerek bir kaç adım geriye geldi.
Ne yapacağını düşünürken aklına onun için tehlikeli bir şey gelmişti. Eiri, yavaşça Andrew'in solundan ona yanaşarak sarıldı.
" Lütfen kendine gel artık."
Andrew derin nefes alarak kafasını yavaşça Eiriye çevirdi. İkisi bir süre bakıştıktan sonra Andrew Eiriyi iterek biraz kenra yürüdü.
Eiri boş boş ona bakarken, Andrew hala "sus" diyerek sayıklıyor, sendeleyerek yürüyüp oradan uzaklaşmaya çalışıyordu.
Andrew Eiriye dönerek " Git, lütfen" dedi ve olduğu yere oturatak orada ellerini yüzüne kapatıp hem ağlıyor hemde gülüyordu.
Eiri ne yapacağını bilemeden oradan biraz uzaklaştı ve duvarın birine yaslanarak bacaklarını ellerinin arasına alıp oturdu.
Andrew kendi karnındaki kılıcı çıkartıp bir kenara attı ve gözlerini kapatarak içinden "Bana ne iyi gelir?" diye düşünmeye başladı.
Bir süre sonra gözlerini kapatıp derin nefes alarak uyumaya çalıştı.
Andrew tekrar gözlerini açtığında, bembeyaz bulutları olan yemyeşil bir çayırda bulmuştu kendini.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Etrafta yavaşça dolaşırken, az ileride ayakta duram bir kızı görerek yanına girme kararı aldı.
Kıza yaklaşınca kız onu fark etti ve arkasını dönerek Andrew'i şoka uğrattı.
Karşınsında ki ufak kız Amber dı ve nutku tutulan Andrew ne yapacağını bilemeden şaşkınlıkla iki adım geri atarak biraz uzaklaştı...
- Nasılsın Andrew ?
+ Amber? Bu nasıl? Burada neler oluyor?
- Seni anlamıyorum, hiç büyümemişsin ama koca bir adam gibi hava veriyorsun.
Andrew ellerine bakınca çocuk olduğunu fark etti ve bunu umursamayarak ;
+ Amber, burası neresi?
- Sana verdiğim hediyeyi kullanıyormusun hala?
+ Cidden tek sorun bu mu şuan, neredeyiz söylesene !
- Andrew sakin ol lütfen.
+ AMBER SENİ ÖYLE ÖZLEDİM Kİ, ŞUAN RÜYA MI YOKSA GERÇEKMİ AYIRT EDEBİLSEM SANA SIKI SIKI SARILMAK İSTİYORUM !!
- Bana ne oldu ki beni bu kadar özledin ?
+ Lütfen burada neler olduğunu anlat bana.
- Hatırlıyor musun, dağ evine geçtiğimizde bana, beni sevdiğini söylemiştin. İçim öyle yumuşacık olmuştu ki.
+ Amber ben bir çok kişiyi acımasızca katlettim, lütfen benimle gel.
- Andrew neler saçmalıyorsun sen, benimle gel de ne demek ?
- Bunu yapamayacağımı ikimizde biliyoruz, ama sen burada kalabilirsin.
+ Kalmak, dışarda boktan bir hayat sürüyorum, kalırsam beni hala sever misin?
- Seni zaten seviyorum Andrew, Andrew hey! Ne oluyor sana !?
+ Buda n-
Andrew'in bedeni yavaş yavaş toz olarak parçalanmaya başlamıştı, Amber elini Andrew'e uzatsa da eli de artık yoza dönen Andrew'in yapabileceği pek bir şey kalmıyordu.
Uyandığında, Eiri eline Andrew'in kılıcını almış, Andrew'in önünde durarak gelen Anti-Xan ekiplerine karşı onu koruyor gibi görünüyordu.
