Andrew yorgunluktan bayıldığında, ufak kız başucuna yaklaşıp onu ileri geri sallamaya başlamış, uyandırmaya çalılıyordu.
Kız, Andrew'i uyandırmaya çabalarken, geldikleri evin içinden bazı sesler geliyordu ve kız bu sesleri fark edince saklanmaya karar vermişti.
Kapı yavaşça aralanırken, kız sesini çıkartmamaya çabalıyordu ama tabiri caizse ayı gibi yerde yatan Andrew'i içeri girenin görmemesi için kör falan olması gerekliydi.
İçeriye, elinde bir bıçakla giren geç ve siyahi biriydi.
Yerde dana gibi yatan Andrew'i görünce şaşakalmıştı, aklına hemen polisi aramak geldi ve telefonunu almak in eline cebine attı.
Ufak kız durumu anlayınca saklandığı yerden çıkıp :
- Lütfen dur! Bizi ihbar etme!
- Sizde kimsiniz ve evimde ne yapıyorsunuz?!
- Özür dilerim ama anlatıcak zaman yok, o ölüyor!
- Hey senin üstünde neden bir şey yok? Yoksa bu herif mi.. Polisi arıyorum!
- Dur lütfen onun bunla bir ilgisi yok aksine beni kurtaran o !
Ne olur yalvarırım beni dinle, acilen kanamasını durdudmamız gerekli lütfen yarıdım et !
Genç, kafasını tekrardan Andrew'e çevirdi, iç çekerek kafasını yukarı aşağı oynattı ve öteki odaya gitti.
Kız, Andrew'i çekerek biraz daha kenara almaya çabalasa da ufacık boyu ile, zırhını da işin içine katarsak 97 kg olan Andrew'i çekmek okadar da kolay gelmemiştir.
Adam öteki odadan bir kaç bandaj ve havlu ile gelmişti, kızın o halini görünce Andrew'i kendisi çekerek kenara almaya çabaladı, biraz zor da olsa bunu başarmıştı.
Kız, havlu ile Andrew'in yaralarında ki kanları silerken, adam da bandajla silinen yaraları sararak kanamayı durdurmaya çabalıyordu.
Yarım saat bu işlemleri yaptılar ve en sonunda Andrew'in kanaması olan yerleri sonunda kapatabişmişlerdi.
Adam, ufak kız için banyoyu hazırlamış ve ona kendi kardeşinin kıyafetlerinden bir kaçını banyonun girişine bırakmıştı.
Kız, ilk defa banyo yapıyordu ve bunun verdiği, suyun altında kafanı dinleme olayı onun için paha biçilemez bir deneyimdi.
Duştan çıktıktan sonra hemen kıyafetlerini giydi ve kendine aynada bir süre kadar baktı.
Erkek kıyafetleri olsa da yine de sevmiş ve kendine yakıştırmıştı.
Üst kata çıktı ve Andrew'in yanına oturarak onu dikkatlice incelemeye başladı. Adam da yukarıya geldi ve kıza :
- Adın ne senin.
- Bilmiyorum, adımı hatırlamıyorum.
- Nereden tanıştınız onunla peki?
- Biri beni kaçırmıştı, oda oradaydı ve beni kurtarıp buraya getirdi, kendisinin kim olduğunu da bilmiyorum.
- İsmini sana söylemedi mi?
- Hayır, ama beni kaçıran adam ona Avcı demişti.
- Dur ne? Avcı mı? Bir dakika.
Adam telefonunu çıkartıp internetten Avcının çekilebilmiş tek resmini arattı ve :
-Bu o, bu siktir, bu Avcı! Polisi, orduyu artık kim varsa ariyacağı-
Adamın gözleri sonuna kadar açılmış, boğazından gelen bir acı ile birlikte kan kusmuştu.
Kafasını yavaşça, hafif aşağı indirince gördü ki, Avcı yerinden kalkıp elini, göğüsünden içeri sokmuş duruyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AVCI
General Fiction"AVCI: Ebedi Açlık" AVCI: Ebedi Açlık, psikolojik gerilimin en derinliklerinde gezinen bir hikayedir. Baş kahramanımız Andrew, karanlık bir dünyanın ortasında ruhunu avucunda taşırken, içsel savaşını da yaşamaktadır. Acımasızlığın hüküm sürdüğü bu e...
