"AVCI: Ebedi Açlık"
AVCI: Ebedi Açlık, psikolojik gerilimin en derinliklerinde gezinen bir hikayedir. Baş kahramanımız Andrew, karanlık bir dünyanın ortasında ruhunu avucunda taşırken, içsel savaşını da yaşamaktadır.
Acımasızlığın hüküm sürdüğü bu e...
Andrew ağacın altında oturup göğe bakarken, ileriden bir ağlama seni geliyordu.
Başta görmezden geldi, bulutları izlemek daha hoş gelse de bu ses içini yemeye başlamıştı.
Ayağa kalkarak sesin olduğu yöne doğru yavaşça yürümeye başladı, yürürken de gözleri halen gökyüzünü izliyordu.
Biraz sonra senin kaynağına gelmişti, koca bir adam oturmuş hüngür hüngür ağlıyordu.
Sessizce yanına oturarak bekledi.
Adam onu fark edince:
" Dalga mı geçmeye geldin?"
Andrew kafasını kaldırdı, adamın yüzüne uzun uzun baktı.
Adamın: kaş kemerleri belirgin, açlıktan zayıflamış suratı, yeşil gözlerinden akan yağmur damlası gibi göz yaşları vardı.
" Senle dalga geçenler, bunu hangi amaçla yaptılar?" Dedi Andrew.
Adam biraz şaşırsa da:
" Cebinde paran yoksa, evden atılmışsan, en önemlisi de bir Xan isen seninle dalga geçiyorlar."
Andrew şaşkın gözlerle baktı, adam bir Xan olsa bile burada ne işi vardı ki?
" Xan mı? Burda ne yapıyorsun o zaman?" Diye sordu.
Adamın yüzü düşmüştü:
" Adım Billy, bilmiyorum inanır mısın ama ben 15 yaşındayım"
Andrew şaşa kaldı, karşısında ki herif nerden baksa 40 yaşında birisi iken, kendisinin 15 yaşında olduğunu iddia ediyordu.
Billy şöyle devam etti:
" Xan enerjisi beni öldürüyor, doktor bu şeyin bedenimde ki hücre bölünmesini aşırı arttırdığını söyledi.
Ne dediğini pek anlamadım ama bu beni yaşlandırıyormuş.
Bir kaç yıl önce sadece Solriva'nın yakınlarından geçmiştim, ordan bedenime girmiş olmalı."
Andrew durumu anlamıştı, Billy'nin bahsettiği şey Alteris'e gelen mülteci Solriva'lılar da görülen genetik bozunma idi.
Temelinde radyasyon ve Xandarium'un anlaşılamamış doğasının bulunduğu bu sorun:
Hücre'nin genetik mataryelini hızla tükettiğinden, kişinin iyileşmek için ihtiyacı olan süre inanılmaz daralır.
Bu sebepten dolayı, hasta beden yeni hücreler üretemeden eskilerini kaybetme noktasına gelerek, ya eskimiş hücrelerini koruyan bir görünüm( Yaşlı görünümü) ya da bedenin kendi kendini yok etmesi etkisi ile karşılaşa bilir.
Andrew de bunu biliyordu, Billy'e dönerek:
" Kafanı kaldır Billy. Bu gökler hepimizin."
Billy kafasını kaldırıp gökyüzüne baktığında, ruhu sanki bulutların üstündeymiş gibi hissetmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
