BLUEPRINT-An Architect and Engineer Chaotic Love Story-

Chapter 74- F you Cortez

"Are you done?!" Sigaw ni Dylan mula sa labas. Binuksan ko ang pintuan at saka sya binigyan ng masamang tingin.

"I'm done. I told you, you can go if you want. I have my one wheels" Iritang singhal ko sa kanya sa kabila ng kanyang nakakailang na presensya. Padabog kong inilabas ang isang malete at isang shoulder bag na malaki. Pagkatapos noon ay padabog kong isinara ang pintuan. Tumaas lang ang kilay nya sa akin. F you Cortez

Dylan: "And I also told you na may susundo sa atin. May party pa tayong aattenan pagkarating doon. I don't want to see my architect sleepy during the middle of event" masungit nyang pagpapaalala sa akin.

Hinatak na nya ang maleta ko at nagmadaling nagtungo sa elevator. Wala tuloy akong nagawa kung ang sumunod sa kanya. Mabilis na lumipas ang mga araw at naayos na ang lahat ng dapat namin sa Tagaytay. Naorder at naideliver na rin ang mga materyales. Kami na lang ang kulang.

Pagkababa sa lobby ay agad bumungad sa amin ang isang puting Ford explorer, ito kaya yung sasakyang nagmula pa sa Palawan? Agad nyang inabot sa driver ang mga maleta at ako naman ay sumakay na sa likuran. Naupo naman sya sa tabi ng driver at iyon ang nagbigay ng buhay sa akin. Akala ko naman ay tatabi pa sya sa akin. Maglalakad na lang ako kung ganoon man.

Nasa highway na nang mapansin kong kaming dalawa lang ang pasaheho ng sasakyag ito.

Ako: "Hindi ba natin susunduin yung ibang engineers?"

Dylan: "Nope" walang gana nyang sagot habang abala sa pagkalikot ng kanyang telepono.

Inilabas at binuhay ko na lang ang aking laptop para gawin ang ilang trabaho na hindi ko pa natatapos. Ayokong iasa pa ito kay assistant na sa mga panahong ito siguro ay nagdiriwang na. Matagal kasing mawawala ang demonyo nyang Boss.

"Hey, turn it off!" Pagalit na singhal ni Dylan habang nakatingin sa rear mirror. Tumaas naman ang aking kilay.

Ako: "Why?" Nagtataka kong tanong sa kanya

Dylan: "Hindi kita pinagdrive para makapagpahinga ka, then now you're not following my orders again" Iritadong sagot nya Kahit pa natatakpan ng shades ang kanyang mukha. Alam kong nanglilisik na iyon.

Ako: "I have to finish some works, sayang ang oras"

Dylan: "Do it later, not now!"

Hindi ko sya pinansin at ipinagpatuloy ang pagkalikot sa laptop. Nakuha naman ng Facebook ang aking atensyon ng magkaroon ng isang mensahe mula kay Darius. Buhay pa pala ito.

Darius: "Honey! bakit hindi mo sinabi sa aking ngayon ang alis mo, hindi na kita naabutan sa office" Agad kong itinipa ang sagot sa kanyang katanungan.

Ako: "How, you're busy. kinalimutan mo na ako"

Dylan: "I said turn it off!" Sumigaw na si Dylan pero nawala rin ang atensyon ko sa kanya ng sumagot si Darius.

Darius: "I'm sorry honey, that's why gusto kong bumawi sayo" Halos mahulog ang laptop mula sa aking pagkakahawak ng biglaang huminto ang sasakyan. Nanglaki naman ang aking mata ng bumaba si Dylan at lumipat sa aking tabi. Ang kapal talaga ng kalyo nito, ipahinto daw ang sasakyan sa highway? Hindi pa ako nakakabawi sa pagkabigla ng agawin ni Dylan ang laptop sa akin. Agad din namang umandar ang sasakyan.

Dylan: "Work? Facebook is part of your work now huh?" Sermon nya habang binabasa ang mensahe ni Darius.

Ako: "Hey! stop reading it!" Aagawin ko sana ang laptop pero lumayo sya. Damn