BLUEPRINT-An Architect and Engineer Chaotic Love Story-

Chapter 45- Leave

After 7 long years

So, so

Kami parin ni Dylan sa loob ng mahabang pitong taon. He's still my husband in my memory kahit walang papeles. Sa loob ng mahabang panahon na iyon ay halo halo na ang naramdaman at naranasan namin.

It's a bumpy road to our dreams

Sa awa ng may kapal ay grumaduate kaming pareho ng sabay. Walang ibinagsak na subject, walang minadaling thesis, walang hadlang na Ojt ang sumira sa pangarap namin.

Sa loob ng pitong taon ay pinatunayan sa akin ni Dylan na He is the sweetest guy in whole world. Anniversaries, birthdays, celebrations, palaging may hinahaing supresa siya sa akin. Halos maikot na namin ang bansang Pilipinas na may dagat. While me, simple gifts and time lang ang maibibigay ko dahil nag-aaral at nagsisimula pa lang ako sa mga panahong iyon.

But after all, He's an understanding boyfriend.

He appreciate and love what I can give and what I can do for him.

He did it

He understand everything in me, he love me at my best, he love me at my worst.

Tama si kuya Ralph, mabilis lag ang panahon at hindi mo mamamalayan, patapos ka na. But despite of that beliefs, hindi madali ang pinagdaanan ko.

Dylan hates my plates

Dumami ang mga tinatrabaho kong plates. Nariyang wala na talagang tulog at maging oras para sa kanya. He hates seeing me having an overnight with my groupmates dahil sa mga proyekto. Noong una, pwede pa syang sumabit sa akin sa tuwing may ganoong aktibidad. Pero, habang tumataas ang aming taon ay hindi na pupwede.

Mahirap ang Engineering

Mukha mang madali iyon para sa kanya, pero alam kong nahihirapan din sya. Masyado lang syang gwapo kaya hindi iyon halata sa mukha nya.

But even though he's tired, nandyan parin sya para tumulong sa akin. Dumating yung punto na nakitulog na ako sa kanila dahil sa isang plate na nangangailangan ng tulong mula sa isang eksperto. Tinulungan ako ni Kuya Ralph sa pagpaplano ng isang Mall na final plate namin noon. Maging si tito Conrad ay tumulong. Pero kay Dylan ako humanga, sya ang kamay ko sa tuwing hindi ko na kaya ang pagod. Sya halos gumawa ng kalahati ng plate ko.

Napaisip ako. Anong alam nya sa paggawa noon ngayong magkaiba kami ng kurso

"Kapag para sa mahal mo yung ginagawa mo, madali na iyon" sagot nya sa akin.

Nang matapos kami sa manual ay nakilala ko si Autocad, sketch up at kung sino sino pa. "Buti pa yang screen ng laptop mo palagi mong katitigan. Ako, hindi mo man lang masulyapan" sabi nya sa akin isang gabi na bigla syang sumulpot sa aming tahanan

Mahirap, mahirap pagsabayin ang dalawang mahal mo

Mahal ko ang Arki kaya kinaya ko lahat ng pagsubok na binibigay nya, pero mahal ko din si Dylan na syang dahilan kung bakit ko kinakaya ang lahat.

Dylan hates seminars

Tulad nang nangyari noon, ayaw nya mangyari ulit iyon. Pero pinatunayan nya na he can trust me at ganoon din ako sa kanya. Pero syampre, hindi mawawala ang bangayan naming dalawa nang dahil dito.

Dumating sa punto na nag-aaway kami dahil ipinipilit nyang sumama sa seminars na meron ako.

Hindi ako pumayag

Gustuhin ko man pero hindi tama. Pinag-aaral sya ng magulang nya, he should go to school and not with me.

Minsan naman nag-away kami dahil ayaw naman nyang sumama sa seminar na meron sya na gaganapin sa kung saang sulok ang bansang Pilipinas. Ayaw nya daw mawalay sa akin ng matagal