Blue Moon High (Completed)

Chapter 46: Ice Cream

Chapter 46: Ice Cream

Ella's Point of View

Hindi ko alam kung bakit napalunok na lamang ako. And I don't know why I wanted to step back, to distance myself.

Fire! Run!

Tinignan ko siya sa mata, seryoso ang kanyang ekspresyon. Pinutol niya ang aming titigan at muling tinignan ang kanyang kanang braso, bahagya niya pa itong hinipo. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ako kinakabahan.

“Ella, why are you still here?” 'yong boses na 'yon ang nagsabi sa'kin na hindi ako mapapahamak sa mga oras na ito. “'Yong usapan natin.’’

“Kuya Charles,” tinignan ko si kuya Charles na nasa likod lang ni kuya Gally. Para akong naiiyak noong binanggit ko ang pangalan niya. “Medyo natagalan lang kasi ako sa last period ko.”

Kahit pa dumating na si Kuya Charles, hindi parin nawawala ang tensyong nararamdaman ko ngayon. Nakatayo na ngayon si kuya Charles sa tabi ni kuya Gally.

“Gano'n ba? Bihis ka na sa loob,” utos ni kuya Charles at nginuso ang pinto ng kanyang kwarto. Tinignan niya si kuya Gally. “Tol, naparito ka? Miss mo na ko? Kamusta do'n sa mansion niyo?” Magpaglarong saad ni kuya Charles sabay inakbayan si kuya Gally.

“Wala, namamasyal lang.”

“Namamasyal? Mukha bang pasyalan 'tong Spades mansion ko? Umamin ka, hinahanap mo ko, 'no?” naglakad silang dalawa sa direksyon ko kaya ako tumabi at nagbigay ng daan sa kanila.

“Sige kuya, pasok na ko.” Paalam ko, tumango si kuya Charles samantalang si kuya Gally naman ay pasimpleng tumingin sa'kin.

Nakayuko ako habang pinipindot ang password ng kwarto. Pumasok ako at sinara na agad ang pinto. Napasandal na lamang ako sa pinto at mariing pinikit ang mata.

“No Ella,.. it can't be. Kuya ko si kuya Gally. Kadugo. The blood that runs in him runs in mine. Hindi niya magagawa sa'yo 'yon, kapatid mo siya. Oo, matagal kayong hindi nagsama pero pamilya parin kayo. Mali ang iniisip mo,” sabi ko sa aking sarili habang umiiling pa. “Hindi pwedeng siya. Coincidence lang ang lahat. Siguro may sugat na siya bago pa nangyari 'yong kanina.”

Pinilit kong ngumiti at pilit na kinumbinsi ang sarili. Huminga ako nang malalim at dumiretso sa kabinet para magbihis.

Habang nagbibihis, hindi parin nawala sa isip ko si kuya Gally. I know there's something. I know there's more. Hindi ako pwedeng magbulag-bulagan nalang.

* * *

Next day, just as I woke up, I realized that I needed another nap. Tinignan ko ang alarm clock, 7:20 a.m. pa. Pumikit ulit ako at pinakiramdaman ang kumot.

Sabado naman ngayon kaya wala kaming pasok. Ano kaya ang pwedeng gawin ngayon?

Matulog! Sagot ng subconsciousness ko.

Great! Nice idea.

After thirty minutes, may kumatok sa pinto. Ugh. Gimme a break.

I forced my eyes to open and sat up, rubbing the sleep away I stood. Tumayo ako at naglakad patungo sa pinto, nakahandang sapakin ang halimaw na nang-iistorbo sa pagtulog ko, kung sino man ang nasa labas ng kwarto patuloy parin ito sa pagkatok.
Kung si kuya Charles ang taong ito, nakahanda akong sugatan ang kamay ko mabasag ko lang ang gwapo niyang mukha.