Blue Moon High (Completed)

Chapter 19: The Second Stage

Chapter 19: The Second Stage

Ella's Point of View

Napalunok ako sa nanunuyo kong lalamunan, mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa 'di maipaliwanag na dahilan. Unti-unting bumukas ang pinto, parang pinto ito ng elevator. Dahan-dahang naghiwalay ang dalawang bahagi ng pinto.

Hindi pa ito tuluyang bumukas ay may nakita na akong dalawang nakatayong tao sa kabila nito. Or at least that's what I think. Nagkatinginan kaming tatlo ng kasama ko, iisa lang ang namumuo sa aming mga mata. Pagtataka.

Habang bumubukas ang pinto, maririnig mo ang matinis na ingay. As if in a sharp hiss. Parang tunog ng nabutas na gulong.

At tuluyan na ngang bumukas ang pinto. Sumalubong sa amin ang dalawang nakatayong tao, sa suot nila ay aakalain mong mga doktor sila. Naka all-white sila, suot nila ay parang lab gown o kung ano man ang tawag do'n.

Tuwid ang kanilang pagkakatayo at nakapoker face, muntik na akong napaisip na hindi sila marunong ngumiti. Dalawa sila, isang lalaki at isang babae.

Blonde ang buhok ng babae at kulay gray ang mata niya. I almost thought that I might get myself hypnotized by just making an eye contact with her. Then the man gave each one of us a long look, as if to examine us like an x-ray.

"Ellizabeth Ion Stern... Clark Griffin... and..." binigkas niya ang pangalan namin as if perfect enunciation is required, at binigyan kami ng sulyap. Pero napahinto siya nang makita niya si Faye.

Matagal niyang tinitigan si Faye, nagtataka kung bakit may isang tao silang nakikita na hindi kasali sa challenge. Tahimik lang na nakatitig ang babae kay Faye. Then the man started talking.

"I believe there is an explanation about all of this." Tahimik pa rin kaming tatlo, hanggang sa ako na ang nagsalita.

"Uhm, sorry po sir. Hindi po siya kasali sa stage, aksidente lang po ang lahat ng nangyari kaya siya nakapasok dito." Katahimikan na naman ang sumunod. Tinitigan na naman ako ng lalaki at babae nang matagal. Na parang inaabsorb pa nila ang lahat ng detalye ng sinabi ko.

"Very well, we are not as hard as you think we are. Come along." Tipid na sabi ng lalaki nang hindi pa rin tinatanggal ang poker face na ekspresyon at tumalikod. Naglakad siya paalis at sumunod naman ang babae.

Nagkatinginan ulit kaming tatlo at pumasok na sa loob. Ginaw ang una kong naramdaman sa oras na pumasok ako sa loob, may aircon pala dito. Naramdaman kong mahigpit na hinawakan ni Clark ang kaliwang kamay ko kaya ko siya sinulyapan at nginitian.

Then the door shut close behind us.

"Baka kung anong gawin nila sa'kin." Mahinang saad ni Faye sa sarili, tumingin ako sa kanya.

"Wag kang mag-alala, I'm sure palalabasin o ihahatid ka na nila sa school ngayon." Alam kong hindi siya convinced sa sinabi ko kaya binigyan na lang niya ako ng pilit na ngiti.

Naglalakad kami ngayon sa mahabang hallway habang nakasunod lang sa dalawang tao. Tingin ko nasa mid- thirties lang silang dalawa.

Medyo nanibago ako sa paligid. Sobrang dilim kasi sa loob ng maze kaya medyo nanibago ako sa liwanang ng puting ilaw. Idagdag pa na all-white ang kulay ng semento.

As in kulay puti lahat. Mula sahig, pader at kisame puti. Ni hindi ko nga alam kung may pinto ba rito. Nagmumukha na nga itong hospital.

Nakatitig lang ako sa likod ng lalaki at babaeng sinusundan namin ngayon. Nagkandahalo-halo na ang mga bagay na iniisip ko. Mga bagay na posibleng mangyari.

Ano nga kayang gagawin nila kay Faye? Stage one pa ang naipasa namin ni Clark kaya posibleng may stage two pa, at kung meron man. Ano?

Masyado ring weird ang dalawang taong 'to. Una, ang pananalita nila. Pangalawa, ang galaw nila, it seems odd. At pangatlo, ang ekspresyon nila. Para silang vampire ng twilight na pinipigilan ang paghinga.