Blue Moon High (Completed)

Chapter 15: The Demon

Charles's POV

Naikuyom ko na lamang ang kamao ko dahil sa nakikita. Replay ito sa nangyari kay kuya Arch. Pinasok niya ang maze gamit ang secret door sa library. Naubos niya ang lahat ng cranks at masyado ring mabilis ang galaw niya sa pag-atake. Nakahandusay na ang katawan ng mga walang malay na cranks sa lapag.

Nakakaawa ring tignan si Ella, paika-ika siya kung maglakad. Inaalalayan din siya ng bata at ni kuya Arch sa paglalakad. Makakalabas na sana sila ngunit biglang bumukas ang pinto at pumasok siya. May kasama siyang iba.

"Albert, iwan mo si Ella. Sinisira mo lang ang plano ni Black."

"So ikaw nga talaga ang traydor, at nagdala ka pa ng kasama ha."

"Hindi mo alam ang ginagawa mo Albert, kung ako sa'yo sumuko ka nalang."

"Ano ba ang kinatatakutan mo kay Black at ganoon na lang ang pagsunod mo sa lahat ng utos niya?"

"Kung ayaw mong sumunod mapipilitan akong kalabanin ka Albert."

"Alam mong wala kang laban sa'kin."

"Ate, baka mapahamak si kuya Arch. Ang daming bad guys oh."

Nagkatinginan kaming tatlo dahil sa nalaman. Ramdam ko rin ang bahagyang paglakas ng tibok ng puso ko.

"Anong pinaplano ni Black? At bakit niya kinalaban si kuya Arch?" Hindi kami nakasagot ni kuya Gally sa tanong ni Dorth. Nakahiga na si kuya Arch sa lapag, at sumusuka na ito ng dugo.

Then I found myself staring at Ella. She's crying, hardly. Alam na niya siguro ang katotohanan. Na kuya niya si kuya Arch.

Narinig kong humikbi si Dorth, umiiyak na naman siya sa nalaman. Masyadong mahirap paniwalaan ang mga nangyayari. Mahirap.

"That bastard," pabulong na saad ni kuya Gally. Nakakuyom na rin siya, at halos lumabas na ang ugat sa kamao niya.

"He can't be dead. It's just... impossible. Kuya natin siya, siya ang pinakamalakas sa atin. H-hindi pa naman siya patay hindi ba?" Nakaramdam ako ng kirot nang makita ko ang itsura ni Dorth. Nakakuyom na rin ang kamao niya. Patuloy na umaagos ang luha niya habang nagsasalita. Ramdam ko ang sakit sa bawat salitang binibitawan niya.

Pinatay na ni kuya Gally ang laptop. Tumayo si Dorth at nanginginig na nagpahid ng luha. Saka siya naglakad papuntang pinto.

"Sa'n ka pupunta?" Huminto lang si Dorth at hindi lumingon.

"Kuya... p-pinatay niya si kuya Arch, babawiin ko lang ang kinuha niya." Malamig ang pagkakasabi ni Dorth, ramdam ko ang galit dito. Nag-iba na rin ang boses niya dahil sa pag-iyak.

"No, hindi pwede." Tipid kong sabi, dahan-dahang lumingon si Dorth dahil sa sinabi ko. She stared at me with her bloodshot eyes. Ang sakit makitang umiiyak siya.

"What would you expect me to do? Tutunganga lang ako dito? Hahayaang may mamatay na naman sa atin? Patay na si kuya! At ayokong sumunod pa si ate Ella. For ten years nagpanggap ako! Nagpanggap ako na hindi ko mahal si ate Ella. Palagi ko siyang inaaway, hindi ko siya pinapansin k-kahit na gustong-gusto ko na siyang yakapin. Mahal ko si ate pero kailangan ko siyang saktan! At dahil iyon sa inyo!" Nakayuko na lang kami ni kuya Gally, wala kaming mukhang maihaharap, totoo ang lahat ng iyon. Humihikbi pa rin si Dorth, at rinig na rinig iyon sa loob ng kwarto.