Blue Moon High (Completed)

Chapter 38: Dad's Gift

Chapter 38: Dad's Gift

Ella's Point of View

Natutunan ko ang tatlong types ng proper stance. Walking stance, front stance and cat stance. Sa una ay nahirapan ako pero dahil sa walang humpay kong pagpapractice ay nagtagumpay naman akong mamaster ito.

Alas-dos na ngayon ng hapon at kasalukuyan akong nag-iinsayo. Narinig ko ang pagbukas ng pinto, 'di na ako lumingon dahil alam ko naman na si kuya iyon.

Prinaktis ko ulit ang Ready Stance. I squinted as I felt something. Umikot ako at sa aking pag-ikot, nahuli ng mata ko ang lumilipad na libro patungo sa mukha ko. I swung my leg in an arc and hit the book, blocking it. Nahulog ang libro ng hindi ako natatamaan.

Pumalakpak si kuya habang ngiting-ngiti pa. "Nicely done, ilang oras lang at nagawa mo nang gamitin at iapply ang ready stance. As expected." Ngumiti ako dahil sa sinabi ni kuya, malaking bagay na ang komento niyang 'yon.

May dalang anim na libro sa bawat kamay ni kuya. Inilatag niya ito at lumapit sa akin. Hindi ko naman maalis ang tingin ko sa librong nilatag niya sa lapag.

Pinasok niya ang dalawang kamay sa bulsa. "Ngayon may tanong ako. Nakatalikod ka sa akin kanina at tinapon ko sa likod mo ang libro. Pa'no mo nalaman na may libro akong tinapon sa'yo?"

Napaisip naman ako. Pa'no ko nga ba nagawa 'yon? Biglang nagflashback sa akin ang nangyari kanina.

Narinig kong bumukas ang pinto. I was practicing the ready stance when I heard something. At naramdaman ko rin na may kung anong lumilipad sa likuran ko.

"Ewan. Basta naramdaman ko lang."

"Exactly," puna niya. "Iyan ang naitulong ng meditation sa'yo. It'll help you find peace. Thus, finding peace will improve your reflex. Na parang nakikita mo ang nasa paligid mo, kahit pa ang nasa likuran mo."

Tumango ako at inabsorb ang mga tinuro ni kuya. "Now," pinulot ni kuya ang mga libro.

"Aanhin mo 'yan?" hindi ko mapigilang tanong.

"We'll now go for your balance," lumapit siya sa akin habang dala ang limang libro. "Stand straight," para akong isang army na agad na sumunod sa utos niya. I stood as straight as I can and prepared myself for further instruction.

"Raise your hands sideward," sinunod ko iyon. Magkalebel na ngayon ang dalawang kamay ko sa aking balikat.

Lumapit si kuya na dala parin ang mga libro. Sinundan ko ang galaw ng kanyang kamay. Nilagay niya sa itaas ng ulo ko ang dalawang libro.

Nangunot ang noo ko. "Anong ginagawa mo?"

"Kelangan mong matutunan ang tamang balance," sagot niya at naglagay ng tigdadalawang libro sa nakataas kong mga kamay.

"Kuya, ba't ganito? Hindi ba parang pang model 'tong ginagawa natin?" reklamo ko pa.

"Tumahimik ka na lang," naglagay na naman siya ng dalawang libro sa itaas ng ulo ko. Ang bigat na ng ulo ko. "Now, try to walk without letting the books fall."

Dahan-dahan akong humakbang. Pero sa pangatlong hakbang ko lang ay sunod-sunod na nalaglag ang mga libro. "Hays!"

"Again," sabi ni kuya at inulit namin ito. Naglagay na naman siya ng mga libro.

Pero paulit-ulit lang itong nalaglag. Hindi ko ito magawa ng tama. "Ayoko na! Hindi naman kasi ako nagtetraining para maging model!" katwiran ko pa. Pero hindi tumatanggap si kuya ng gano'ng katwiran.

"You complaining will not help you succeed. Come on, let's do it again."

Napatitig ako kay kuya at sa huli ay wala na rin akong nagawa. Inulit namin ang traning.