Bölüm 47

10.7K 554 121
                                    

Herkese selam,

Bu hafta ikinci kez bölüm geliyor ve accaaaiip uzun bir bölüm yazdım size :) Bölüme de cuk diye oturan bir şarkı seçtim.

Keyifle okursunuz, bol bol yorumlar beğeniler bırakırsınız umarım :D

Öpücük

***

Babe, you got it wrong. Please turn your fears into trust, to trust...

***

BÖLÜM 47:

ÇAN EĞRİSİ

           

Çan eğrisi...

Nasıl da manidar bir isim tamlamasıydı. Aynı anda sayısız anlama gelsin diye uydurulmuştu sanki. Mesela, hayatın dalga dalga gelen kontrolsüz iniş çıkışlarını bundan daha iyi anlatan bir tanım yoktu. Her çöküşün ardından beklenmedik bir sürpriz gelirken, her yükselişin sonu insana hayallere fazla kapılmamasını hatırlatan bir hüsranla noktalanıyordu. Zaten yaşamak da en dibe vurduğun yerle yıldızlara değdiğin bu anlar arasında geçen anılardan ibaret değil miydi?

Sonra bir de sınav gibi dünyevi konular, bu sınavlardan rahatlıkla sıyrılan inekler ve benim gibi ortalamayı zor yakalayan zavallılar vardı. Çan eğrisi tam da bu durumda bir kez daha insanın karşısına çıkıyordu. Ve ne garipti ki insan hem hayatın hem de sınavın çan eğrisinden aynı anda sınıfta kalabiliyordu.

Kısa süreli de olsa çanın zirvesini tatmış biri olarak eğriden yuvarlanarak düşmemin bu kadar çabuk olacağını elbette ön görememiştim. Aşk kör eder diye boşuna demiyorlardı sonuçta değil mi? İnsan dünyanın yuvarlak olduğunu unutup koşarak sonsuza bile varabileceğini zannediyordu. Oysa dönüp dolaşıp ulaştığın yer yine başlangıç noktasıydı, ki bu benim için kesinlikle çanın dibi anlamına geliyordu.

Kırmızı gazlı kalemle üzerine D harfi yazılmış kağıda bakarken hocanın nereden puan kırdığını kontrol etmem gerektiği halde bunları düşünüyor olmam normal değildi sanırım. Kesinlikle çan eğrisinin altında kalmış olan sınav kağıdımı bir süre boş boş evirip çevirdikten sonra asistana geri uzatıp amfiden çıktım. Son anda göz göze geldiğimizde kızın yüzünde yakaladığım sen bunu hak ettin ifadesi o gün eğitim hayatıma devam etmek için duyduğum azıcık hevesi de tamamen silip süpürmüştü.

Bu sınav ne ki? diye geçirdim içimden. Sen bir de hayatta yaptığım hataları bilsen... ve o hatalar yüzünden neleri hak ettiğimi...

O an dışarı çıkmamla yüzüme çarpan soğuk hava asistan yerine bana sert bir cevap vermek ister gibiydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

O an dışarı çıkmamla yüzüme çarpan soğuk hava asistan yerine bana sert bir cevap vermek ister gibiydi. Önümü sıkıca kapatıp durağa doğru koşar adım ilerledim. Kaçmasına saniyeler kala otobüsü yakalamış olmam kısa süreli bir mutluluk yaratmış olsa da neşem geçici, iç sıkıntımsa bakiydi.

AYNALI SALONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin