Bölüm +1

10.8K 526 107
                                    

Herkese merhaba yeniden :)))))
Kısa bir aranın ardından sonunda ek bölümümüzle karşısınızdayım  :)

Aynalı yazmayı çooooook özlemişim. Umarım siz de okumayı özlemişsinizdir :)))) 

Bu bölüm tüüüm kitabın en favori iki karakteri için geliyor. #TEAMRÜZGAR ve #TEAMCANER özellikle sizden bol yorum isterim:)

Herkese keyifli okumalar  

>_<

BÖLÜM +1:
KAFASI KOPUK BARBIE

Rüzgar'dan

"Evet, evet aynen öyle. Ve bir ve-a ki..."

Caner aynadaki yansımamı dikkatle takip ediyordu. Adımları ona gösterdiğim gibi yapmak için uğraşırken yüzü ciddiyetle kasılmıştı.

"Omuzlarını bastır." diye uyardım bir antrenör edasıyla. "Uza, uza ve a-ki üç, dört... ve bir ve ki ve adım, adım, ta, ta, ta!"

"Ta-ta-ta!" diye taklit etti Caner çıkardığım sesleri. Aynı anda ona öğrettiğim koreografiyi olması gerektiği gibi tamamlamıştı. Kusursuz olduğunu söyleyemezdim, ama ara verdiği onca yıldan sonra henüz birkaç aydır dans etmesine rağmen geldiği nokta kesinlikle umut vericiydi. Havluyla ensesini kurularken "Oldu mu bu kez hocam?" diye sordu tek kaşını kaldırıp.

Her gün salonda onun canını çıkardığımdan aramızda ismi konmamış bir usta-çırak ilişkisi oluşmuştu. Caner'in bize yetişmek ve ekibe yeniden dahil olabilmek için gösterdiği çabayı görüp de ona yardım etmemem imkansızdı zaten. Ama onunla zaman geçirdikçe bu bir hayır işinden çok keyifli bir arkadaşlığa dönmüştü. Her gün onu biraz daha tanıyor, tanıdıkça da daha iyi fark ediyordum saçma bir küslükle geçen yılların aslında bana gerçek bir dostu kaybettirdiğini. Neyse ki Caner benim dostluğumu da ekiptekilerin güvenini de kazanmak konusunda oldukça kararlıydı.

"Biraz da samba mı çalışsak?" dedi yorgunluğu kan ter içinde kalmış yüzünün her köşesinden okunduğu halde. "Şu Alev'in son gösterdiği şeyi hiç anlamadım. Denedim defalarca ama olmuyor."

Güldüm. Bundan aylar önce biri Caner'e şefkatle bakacağımı söylese onunla dalga geçerdim şüphesiz. "Çalışırız çalışmasına da biraz ara verelim önce. Sen manyaklıkta beni bile geçtin."

Caner de güldü. "Haşa! Sendeki manyaklıkla nasıl yarışayım? Ben şu araya giren on yılı bir kapatayım direk özüme döneceğim."

Sırıtarak köşede duran eşyalarıma doğru yürüdüm. Ben terimi silip eşofman üstümü giyinirken Caner de bu mola fikrini zevkle kabul etmiş, yenisiyle değiştirmek için tişörtünü çıkarmıştı. Bir an üstü çıplak bir halde kalakaldığında o sırada salonun cam duvarları önünden geçen dansçı kızlara şov yaptığını düşündüm. Ama onlar gülüşerek geçip gittikten sonra bile Caner aynı yere bakmaya devam etmişti.

 Ama onlar gülüşerek geçip gittikten sonra bile Caner aynı yere bakmaya devam etmişti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AYNALI SALONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin