**WATTYS 2020 YENİ YETİŞKİN KAZANANI**
Yasak bir aşktan kaçan İrem'in yeni partneri Meriç sayesinde girdiği; birbirinden kusursuz dansçılarıyla ünlü dans okulunda yaşadığı inişli çıkışlı, heyecan, entrika, en çok da aşk ve tutku dolu hayatı...
Çünk...
Bu hafta Aynalı Salon Romantizm kategorisinde #1 oldu. HERKESE BİR DE BURADAN KOOOOCUMAN TEŞEKKÜR EDERİİİİİİMMMMMM :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben de size bu gazla tokat gibi bir bölüm hazırladım. Çarpışmaya hazır olun. İşler en beklenmedik anda çığırından çıkabilir :)
ps: size seçtiğim şarkı da çok güzel, bence dinleyin :)
Öpücükler ve güzel pazarlaaaar...
***
Don't cry mercy
There's too much pain to come
***
BÖLÜM 75:
MERHAMET Mİ?
Bedenim zonkluyordu. Önceki gece şok ve üzüntünün etkisiyle muhtemelen yaralarımın ciddiyetini fark etmemiştim. Oysa şimdi vücudumdaki her bir hücre tekrar tekrar intihar edip yeniden oluşuyordu sanki. Boynumdaki ağrı, omzumdan tüm sırtıma yayılan sızıyla birleştiğinden sağa sola dönmek maraton koşmak kadar zordu şu an. Hiç uyumamış, eve dönmemekte ısrar eden arkadaşlarımla birlikte Ela'dan iyi bir haber alma umuduyla bekleme odasının rahatsız koltuklarında sabahlamıştım. Bana kalsa onun gözünü açtığını duyana kadar sesimi çıkarmadan beklerdim ya, kendi bedenimin ihanetine uğrayıp yere yığıldığımda daha fazla direnme şansım kalmamıştı.
"Merak etmeyin, İrem bana emanet." dedi Oya belki beşinci kez.
Bir türlü beni odada dinlenmeye ikna edemediklerinden çareyi hastaneden göndermekte bulmuştu arkadaşlarım. Kimse Ela'yı bırakmaya gönüllü olmasa da Oya sorumluluğu üzerine alıp beni kendi evine götürmeyi teklif ettiğinde bu yardımı kabul etmekten başka seçeneğim yoktu. Arkadaşlarım oy birliğiyle bu fikri kabul ettiklerinden istemeye istemeye üstümü giyinmiş, kapının önüne çıkmıştım.
"Dikkatli ol tamam mı?" dedi Rüzgar kaygıyla beni süzerken.
Ona asıl sen dikkatli ol demek istediysem de gülümseyip başımı sallamakla yetindim. Önceki gün aldığı darbenin izi bugün daha belirgindi yanağında. Uykusuzluktan çökmüş gözleri ve karman çorman olmuş saçlarıyla onu geride bırakıp gitmek istemeyeceğim kadar çaresiz görünüyordu şu an.
"Nerede kaldı bu şoför ya..." diye söylendi Oya o sırada yanımda.
Basamaklarda oturmuş sigara içen Güney sırıtmıştı. "Birinci dünya problemleri işte... Yemin ederim paran mı var derdin var."
