Everything has changed...
***
BÖLÜM 11:
NORMALİM, NORMALSİN, NORMAL
"Sen gelmiyorsun galiba?"
"Ha... ne?" dedim panikle.
Meriç'in sesiyle daldığım rüyadan gerçek hayata bodoslama düşmüştüm resmen. Öyle görünüyordu ki ben bir düşünceden öbürüne koşarken çoktan okulun önüne park etmiştik ve Meriç şimdi gözlüklerinin altından merakla ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu. "Geliyor musun yoksa bugün antrenmana arabadan mı katılacaksın?"
"Geliyorum patlama!" diye homurdandım.
Ben ne kadar aksiysem Meriç o kadar mutlu görünüyordu bu sabah. Nedense artık... O, çantasını sol omzuna atıp kapımı açmaya gelene kadar ben daha kemerimi çözmeyi bile başaramamıştım.
"Artık gözlerin açık da mı uyuyabiliyorsun yoksa İrem?" diye sordu nihayet toparlanıp arabadan indiğimde.
"Ne komiksin." dedim suratımı asıp. "Bakıyorum yine neşeli tarafından kalkmışsın."
Sözlerimle o kendini beğenmiş gülüşü dudaklarında belirmişti. "Ben hep neşeliyim güzelim." dedi kolunu omzuma atıp ve onunla birlikte villanın kapısına doğru ilerlememi sağladı. Normal davranıyordu. Rahat, vurdum duymaz ve her zamanki Meriç gibi... Ama ben kesinlikle normal değildim. Ne kadar uğraşırsam uğraşıyım normal olmanın yanına bile yaklaşamıyordum. Meriç'in eli omzumdan belime kaydığında ve beni nazikçe kapıdan içeri ittiğinde tüm bu ayrıntıları fark eden beynime lanet ettim.
Ne değişmişti bilmiyordum. Onca zaman yan yana, dip dibe dans ettiğim adamdı o sonuçta. Bir koca günü baş başa geçirdik diye bir anda arkadaşlığımız boyut atlayacak falan değildi. Yine de, gece boyunca düşünmeden geçirdiğim tek bir saniye olmamıştı. Yaptığımız konuşmayı, birbirimize bakakaldığımız o anı ve tabi en çok da sonrasını...
Garip bir şekilde yeniden huzuru hissetmiştim onun yanında. O çatı katında ve o koltukta baş başa film izlerken dışarıdaki dünya ilk kez bize dokunmadan döner gibiydi. Bora'nın tehditkar mesajı ekranda belirdiğinde bile Meriç'in telefonu elimden alıp onun numarasını sonsuza dek silmesine ses etmemiştim. O odada Meriç'le olmak, gülmek, omzunda uyuya kalmak... Hepsi normaldi. En azından belli bir ana kadar kendimi bu yalana inandırmıştım.
Oysa saat on bire gelirken o artık hazırlanması gerektiğini söyleyip yanımdan ayrıldığında anlamıştım bendeki anormalliği. Bir kez daha Meriç'in nereye gittiğini, neden gittiğini sorgularken bulmuştum kendimi. Delice çalışan beynime engel olmak için verdiğim mücadeleden daha da yorgun düşmüş, gün sabaha dönerken kendimle verdiğim savaşı kaybedip yatağımda sızıp kalmıştım.
Tek bir gerçek vardı, o da Meriç'in gece boyunca evde olmadığı... İçimdeki sese defalarca kez bunun herhangi bir geceden farklı olmadığını hatırlatsam da farklıydı, biliyordum. Her şeyden önce ben farklıydım. Farklı düşünüyordum, farklı hissediyordum ve bu yeni farkındalıkla ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yoktu.
Antreye gelip de Meriç soyunma odalarına yöneldiğinde bir kez daha kendime hatırlattım. Bora yüzünden karman çorman olan aklım bana garip oyunlar oynuyordu ve bu saçma düşüncelerin tek nedeni duygusal olarak yaşadığım çöküntüydü. Nokta!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYNALI SALON
Romansa**WATTYS 2020 YENİ YETİŞKİN KAZANANI** Yasak bir aşktan kaçan İrem'in yeni partneri Meriç sayesinde girdiği; birbirinden kusursuz dansçılarıyla ünlü dans okulunda yaşadığı inişli çıkışlı, heyecan, entrika, en çok da aşk ve tutku dolu hayatı... Çünk...