Sevgilim misin?
Süreyya Kara;
Sofrada çatal bıçak seslerinden başka bir ses çıkmıyordu. Yandan Baran'a bir bakış attığımda öfkeli gözüküyordu.
Yine ne olmuştur Allah bilir. Aceleyle kahvaltısını bitirip tek kelime etmeden evden çıkıp gitti.
Vardı bu çocukta bir haller ama yakında çıkardı kokusu ortaya. Başımı kaldırıp Tahir beye baktım.
"Nesi var bu çocuğun? Sen biliyor musun?"
"Bilmiyorum Süreyya. Ama bir şey olmuş belli takma sen kafana öğreniriz ne olduğunu sonra"
"Ben bugün bir restoranta uğrayayım diyorum. Hem oğlumu da görmüş olurum"
"İyi düşünmüşsün. Benimde dışarıda biraz işlerim var seni dönüşte alırım. Olur mu?"
"Duruma göre değişir haber veririm ben sana"
"Tamam beraber çıkalım o zaman"
"Olur"
Başımı sallayıp kahvaltıma geri döndüm. Bayağıdır uğramıyordum restoranta ne yapıyorlar bir bakayım.
Kahvaltımız bittiğinde Tahir bey odaya hazırlanmaya gitmişti bende etrafı topladıktan sonra odaya çıkıp yatak odasına girdim.
"Ben seni aşağıda bekliyorum"
Başımı onaylarcasına sallayıp banyoya girip rutin işlerimi halledip çıktım.
Dolabımın karşına geçip giyeceğim kıyafetleri seçip giyindikten sonra hazırdım.
Odadan çıktım aşşağı indiğimde kimse yoktu dışarıdaydı büyük ihtimal. Evin kapısını da kitleyip arabaya bindim.
"Gitmişken öğren bakalım bizim oğlanın karın ağrısı neymiş"
"Alırım ifadesini bugün"
Gülerek başımı cama çevirip dışarıya baktım. Havalar soğumaya başlamıştı iyiden iyiye umarım üstüne sıkı bir şeyler giyip çıkmıştır Baran.
Yoksa çırasını yakarım incecik incecik giyip hasta oluyor sonra.
"İşte geldik"
Başımı ona çevirdim bana gülerek bakıyordu.
"Hadi bakalım Süreyya hanım yollar sizin"
Gülerek arabadan indim kapıyı kapamadan önce.
"Geç kalma"
"Emriniz olur!"
Kapıyı kapattığımda restoranta doğru gitmeye başlamıştım. Arkamı döndüğümde çoktan gitmişti.
Restoranta girdiğimde her şey normal gibiydi. Baran'ın sekreterini gördüğümde yanına gittim.
"Nasılsın kızım?"
"Hoşgeldiniz efendim iyim siz nasılsınız"
"İyim bende işler nasıl gidiyor bakalım?"
"Hiç bir sorun yok her şey yolunda"
Cevap verecekken Baran'ın hızla yanımdan geçmesiyle kaşlarım çatıldı. Nereye gidiyordu bu çocuk bu hiddetle?
"Oğlum nereye gidiyorsun!?"
Beni bile duymamıştı. Sekreter kıza dönüp.
"Tamam kızım kolay gelsin ben yine uğrarım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)
Genel KurguÖzüm Sancak; Geçmişinden gelen izler ve bu izlerin hatırlattığı acılar yüzünden bir türlü yüzü gülmeyen bir kız. 24 yaşına gelmiş ama hayattan beklentisi kalmayan, umudu tükenmiş bir kız. Hiçbirşeyin yolunda gitmeyeceğine tamamen inandığı bir zamand...
