⭐⭐YILDIZA BASMANIZ YETER⭐⭐
Acı Son...
Leyla Öztürk;
Biri vardır acı veren, biri vardır kalbine dokunabilen. Varlığıyla yok eden. Gülüşüyle hayatı veren, özlemiyle yaşatıp, yokluğuyla yok eden. Sendin özlemimle kavurup ateşlerle kavurup beni atan..
Elimi ona uzatmış tutmasını bekliyordum, ya tutacaktı yada koca boşluğa düşecekti. En büyük yanlaşımdı o benim. Gerçek olamayacak kadar yanlış...
Neler yaptığımı yeni fark ediyordum beni öpüyordu, bende karşılık veriyordum ona. Hayatımda yaşadığım en utanç verici şeydi onu öpmek.
Ellerimi göğsüne koyup itmeye çalıştım çünkü kollarıyla sıkı sıkı sarmıştı beni. Dudaklarımızı ayırdığımda nefes nefese kalmıştım. Alnını anlıma yasladığında gözlerim kapalı kendime gelmeye çalışıyordum.
"Leyla..."
Sorguluyordu neden onu yarım bıraktığım için ama doğru değildi yaptığımız şey.
Gözlerimi aralayıp başımı kaldırdım. Ondan kaçmak, uzaklaşmak istiyordum.
"Bırak beni Mert!!"
Kollarından çıkmaya çalışıyordum ama o buna izin vermiyordu. Ondan kurtulmam gerekiyordu.
"Neden?"
Nedeni açık değilmiydi? Ortada hiç bir şey yokken beni öpmesi...
"Beni istediğin zaman öpemezsin öyle!!"
Gerçekten çok iyi bir nedendi. Biz neydik ki beni öpüyordu?
Bu soruların cevabı çok basitti.
Ben onun için sadece bir hiçten ibarettim.
"Bu bir neden değil Leyla!!"
"Sana beni öpme hakkını kim veriyor? Bir daha bunu sakın yapma!!"
"Niye? Sende çok istekli öpüyordun"
Evet bende onun gibi istekle öpmüştüm ama hepsi onun yüzündendi.
"Yanlışıkla olan bir şeydi"
"Yanlış olan ne? Söylesene? Sabahtan beri yanlış deyip duruyorsun"
Yutkundum yanlış olan bizdik neden anlamıyordu?
"Sen yanlışsın Mert gerçek olamayacak kadar yanlış"
"Bence yanlış olan bir şey yok ortada"
"Ne kadar basit senin için birini öpmek!! Tabi sen alışkınsın!!"
Gözlerim dolmuştu ben ona ilk öpücüğümü vermiştim. Basit geliyordu ona öpmek, benim için basit değildi işte.
Ondan uzaklaşmak istedikçe daha çok kendine çekiyordu.
Başını eğdiğinde yine yakındık yine beni etkilemeye çalışıyordu ama kanmamalıydım.
"Sen basit bir kadın değilsin ki Leyla. Seni öpmem yanlış değil bence doğru olanı yaptığımı düşünüyorum"
Gözümden bir damla göz yaşı düştü. Neydi peki o zaman doğru olan?
"Doğru olan gerçekten beni öpmenmiydi?"
Başımı kaldırıp gözlerime baktı akan gözyaşlarımı sildi usulca gözlerimi öptüğünde içim parçalanıyordu.
"Doğru olan sensin"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)
Ficción GeneralÖzüm Sancak; Geçmişinden gelen izler ve bu izlerin hatırlattığı acılar yüzünden bir türlü yüzü gülmeyen bir kız. 24 yaşına gelmiş ama hayattan beklentisi kalmayan, umudu tükenmiş bir kız. Hiçbirşeyin yolunda gitmeyeceğine tamamen inandığı bir zamand...
