BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)

4. Bölüm

Panter...

Baran Kara;

Hani olur ya böyle sevgilinle özel bir şey konuşursun sonra ne olduğunu anlamadan araya 3. Şahıs dalar ve o büyü bozulur. Sonra işler iyice karışır.

Tamda o anı yaşıyordum şuan ama şöyle birşey daha vardı ki biz Özüm'le gerçekten bir sevgili bile değildik.

Annem yetmiyormuş gibi birde babam çıkmıştı!! Şimdi bir de babama durum açıklaması yapacaktım. Ama bu seferki başkaydı.

Konuştuklarımızı duymuştu. Ama ne kadarını duymuştu?? Kafayı yiyecektim artık!! Özüm'de babama dönünce o da şaşırmıştı.

"Bir soru sordum Baran!! Kim nereye gidiyor??"

Bakışlarını Özüm'e çevirdiğinde baştan aşağı süzdükten sonra tek kaşını kaldırdı.

"Senin ismin ne kızım??"

Özüm elini kolunu nereye koyacağını bilemez haldeydi. Sanki ne diyeceğini bilmiyordu.

"Şey..."

Bir cümleyi bir araya getirip ismini söylemek bile zor geliyordu sanırım ona şuan.

Babam tek kaşı havada sorgularcasına bakıyordu Özüm'e.

"Ney??"

"Ö- Özüm"

Bu kız annemin karşısında bile ismini söylerken kekelemişti. Babamın yüzünde kocaman bir gülümseme oluşurken.

Elini Özüm'e uzattı.

"Bende Baran'ın babası Tahir memnun oldum kızım"

Özüm ilk ona uzatılan ele baktı sonra tekrar babama baktığında çekinerek elini sıktı.

"Bende memnun oldum efendim"

Babam bakışlarını bana çevirdiğinde.

"Bu hanım kızımız kim oğlum??"

Hanım kız mı?? Bu mu?? Bunun neresi hanım be!! Panter bu panter!!

Ama babam benden bir cevap bekliyordu.

Ne diyeceğimi bilmiyordum doğrusu. Saçlarımı karıştırdım.

"Eeee şeeeyyyy Özüm şey..."

"Ney oğlum??"

"Aşçı!! Özüm bizim aşçımız."

Babam tek kaşı havada bana bakıyordu. Ve hiçte cevabımı yeterli bulmuşa benzemiyordu.

"Demek buranın aşçısı. Öyle mi kızım?"

Deyip Özüm'e baktı.

Uyaran bakışlarımı gönderdiğimde Özüm mesajımı almış olacak ki istediğim cevabı verdi.

"Evet efendim. Restoranın yeni aşçısıyım."

"Ona tamam. Aşçısın anladım."

Bana dönerek konuştu.

"O zaman neden ayrıldık bitti diyor bu kız?? Aranızda ne tür bir ilişki varda ayrıldık diyebiliyor??"

Özüm'e baktığımda yanaklarının kızardığını ve başını yere eğdiğini gördüm.

Tek cadılığı, panterliği bana mı bu kızın?? Babamın yanında süt dökmüş kediye döndü!!

Uzatmanın bir anlamı yoktu. Ben söylemesem bile annem söyleyecekti zaten.

"Baba şey, biz Özüm'le sevgiliyiz!"

Kolumdaki acıyı hissedince ona baktım. Gözleri öfke saçıyordu. Yapacak birşeyim yoktu şu saatten sonra.