BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)

23. Bölüm

Aşkın Yolu..

Baran Kara;

Yaşamak vardı, yaşamak vardı ama hangi açıdan yaşadığın önemliydi. Kendin içinmi??? Yoksa kalbin için mi??

Kalbinle yaşıyorsun tabi yine kendin için yaşamış oluyordun.

Ama tek bir farkla o kalbin içindeki kimin için attığı. Kimin o kalpte yer alıp yaşadığın.

Her insan bir amaç için yaşamazmı???

Kendi için değil kalbine giren için yaşamaya başlar. Onun için yaşamaya devam eder.

Ama doğru kişiyi kalbini alman önemli. Yanlış insana tutulursan eğer hayatının büyük hatasını yapmış olurdun.

Demir'de büyük hata yapıp yanlış kişeye hem tutulmuş, hemde aşık olmuştu.

Yaptıysa kendine yapmıştı aşkına sahip çıkmak isterken sevdiği kadın yerle bir etmişti suskunluğuyla.

Vazgeçemiyordu sevgisinden onun için ondan vazgeçmeye çalışıyordu. Ama yapamıyordu. Sevdası izin vermiyordu.

Seni çok seviyorum dese koşa koşa gidip kollarının arasına alırdı bunu duymayı bekliyordu sadece.

Ama artık onun için bu bile imkansızdı. Hem aşkı, hemde sevdiği kadını. Ama imkansız diye birşey yoktur.

O şuan bunun farkında değildi. Sevdiğine kavuştuğunda anlayacaktı bunu.

Tabi onun içinde vuslat olurmuydu akıllarda kocaman soru işareti bırakıyordu.

Ama o ne yapmıştı sevdasını, kalbini bir kenara bırakmış kendini işe vermişti.

Benim yapamadığımı yapmıştı. Zoruma gidiyordu onun için birşey yapamamak.

Çalışamıyordum bile. Nasıl çalışacaktımki?? Her şeyi bitirmişti her gün kafa patlattığım dosyalar önümde yoktu.

Ama Demir sağolsun üstümdeki yükümü hafifletmişti yinede. Ama hâlâ hayret etmiyor değildim adam dünya kadar dosyaları nasıl bitirmişti gerçekten??

İki üç güne anca bitmesi gereken dosyalar bir günde bitmişti.

Sebebi Sedaydı sırf onu düşünmemek için kendini işe vermişti ne versen yapardı o gün. Ah ulan Demir ah.

Hem pişmandım hemde kızgındım.

Pişmandım çünkü ben zorlamıştım bize gelmesi için. Gelmese Özüm'le kavga edecektik yine.

Sırf aramız bozulmasın diye gelmişti.

Kızgındım Demir gittikten sonra Seda'ya çok kızmıştım.

Dağ gibi adamı sessizliğiyle yakıp yıkmıştı. Oysaki umutlanmıştım Seda'nın da Demir'e aşkını itiraf edeceği için çok umutlanmıştım.

Bu sefer kardeşim mutlu olacak sevdiğine kavuşacak diye mutlu olmuştum. Ama Seda ne yapmıştı.

Koskoca adamı ağlatmıştı. Demir gittikten sonra büyük bir kavga başlamıştı doğrusu. Özüm ve ben Seda'ya kızarken diğerleri bizi sakinleştirmeye çalışıyordu.

Hepsi gittiğinde geçmeyen öfkemizle bizde kavga etmiştik.

Şuan o aşağıda mutfakta öfkeyle yemek yapıyordu.

Bir araya gelmemeye çalışıyorduk yoksa daha çok kavga edip kıracaktık birbirimizi.

Daha yeni bulmuşken tekrar başa dönmek istemiyorduk.

Şuan ne haldeydi bilmiyordum.

Ulan Demir az bırakaydın ya çalışayım kafamı dağıtayım.

Acaba Özüm'ü arasam mı??? Ne diyecektim yine kavga edecektik.