SINIR ""10"" OYY!! ""100"" YORUMMM!! (SINIR DOLMADIKÇA BÖLÜM YOK!!!)
sevgigumus1981 ablama ithaf ediyorum...💐💚
Yeni Hayatın İlkleri...
Baran Kara;
2 Gün Sonra...
Vardır öyle ufak tefek sıkıntılar, vardır öyle ufak tefek acılar. Vardır öyle canını sıkan insanlar. Ama vardır onlarında bir telafisi. Yeterki iste, her kusurun, yanlışın bir telafisi vardır. Bunu sadece yapabilmek lazım, emek vermek lazım...Emek ver ki yaşadığın her şeyin telafisini yapıp sarılasın sevdiğine...
Artık ufak yanlışlarımızın telafisini yapmaya karar vermiştik, hayatımız da bir acı, bir kusur, bir hata kabul etmiyorduk, artık hepsi geçmişte kaldı. Ve biz geçmişin telafilerini edip siyah karalı defterimizden siliyor tek, tek yakıyorduk. Artık yeni sayfalar, yeni bambaşka hayatlar ve bizi bekleyen bir ömür, güzel olan ne varsa anılarımıza yazıp, bir sürü anı biriktirmek...Artık adımlarımızı daha doğru atıyorduk, bu yolda yürümeye karar vermiştik...
El, ele, göz, göze. Kalp kalbe yürüyecektik bu sanki hayatımızın yeni bir dönüm noktasıydı, sanki her şeyi en baştan yaşıyorduk, en baştan hiç yaşamamış gibi yaşamaya söz veriyorduk.
Her sayfamıza bir ilklerimizi yazacaktık, her ilklerimizi güzelleştirecektik. Güzelleştirip bir hayat kuracaktık. Ve yaşayıp biriktirdiğimiz o sayfaları doldurup biriktirdikten sonra, çocuklarımıza verecektik yazması bizden, okuması onlardan dı artık...Anneleri ve babalarının hayatlarıydı sonuçta, onlarda o sayfaları yaşatacaklardı, bazen okurken kahkahalar atacaklardı, bazen olacak kaşlarını çatıp kızacaklardı, bazen olup tebessümle güleceklerdi. Bazen de anne ve babalarıyla dalga bile geçeceklerdi...
Bunlar kötü bir şey değildi, çok güzel bir şeydi...Anne ve babalarını tanıyacaklardı, yaşadıkları hayatlara şahit olacaklardı. Ve o hikaye kalplerinin bir köşesinde bulunacaktı her zaman, büyüdüklerinde, yaşlandıklarında...Belki imreneceklerdi bizi dillerinden düşürmeyip herkese anlatacaklardı, gözleri parlayacaktı, ya da gurur duyacaklardı. Onlara bir anı, bir mirastı bu...Bizim hayatımızı okuyup yaşayacaklardı...O hikaye de bir ömür hayatlarında olacaktı...Bu da bizim gurur duyduğumuz hayatımız olacaktı. Çocuklar, çocuklarımız olacaktı...Onları hayatta olduğumuz zaman, öldüğümüz zaman da da tebessümle izleyecektik...
"Baran!"
Derinlerin içinde olan düşüncelerimden benim güzel karım alıp çıkardığın da ona baktım, fakat gülmem bir olmuştu.
"Çok yakıştı! Tam köylü kadını oldun!"
Kendimi tutamayıp kahkaha attım, geldiğimiz günün sonunda karar vermiş her köylü gibi olmayı düşünmüştü. Onların gibi giyenecektik ve Özüm'ün kıyafetleri hem çok güzel hemde çok komikti.
"Gülmesene ya!"
Tekrar onu süzdüğümde ıslık çaldım.
"Hatunuma bak be! Bu köyde seni tanısaydım kesin seni beğenir, alır kaçırırdım!"
Altına siyahımsı çiçekli şalvarı, sade beyaz tişörtü, üstüne giydiği hırkası başına saçlarına bağladığı tülbentle her türlü seksiydi...
"Az daha saçmala! Bizi vurmalarını mı isterdin?"
"Saçmalama Özüm! Köyün ağası kız kaçırıyorsa hiç kimse hiç bir şey yapamaz, ha ama bunu başka biri yapsa namus davası açılırdı"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)
Genel KurguÖzüm Sancak; Geçmişinden gelen izler ve bu izlerin hatırlattığı acılar yüzünden bir türlü yüzü gülmeyen bir kız. 24 yaşına gelmiş ama hayattan beklentisi kalmayan, umudu tükenmiş bir kız. Hiçbirşeyin yolunda gitmeyeceğine tamamen inandığı bir zamand...
