53. Bölüm

228 20 226
                                    


SINIR ""12"" OYY!! ""200"" YORUMMM!! (SINIR DOLMADIKÇA BÖLÜM YOK!!)

Şarkıyla beraber okuyabilirsiniz.

Karanlık Uçurum..

Baran Kara;

Bir uçurum düşünün. O uçurumun tam ucundasınız! Bir adımınızla düşebilecek bir uçurum! Kurtulmak tamamen sizin elinizde.

Ya ölecektiniz, ya da her şeyi kabullenerek yaşacaktınız! Bütün karar sizindi! Sadece doğru kararı vermek önemliydi! Ya düşerek ölecektin, ya da yaşayarak! Bütün kapılar ölüme çıkıyordu. Karınca gibi gözüküyordu her yer düşsen 5 saniye sonra sende bir karınca gibi gözüküp yok olacaktın.

Ne zordu ama! Yaşamakta ayrı bir dert! Ölmekte ayrı bir dertti!

Sıkıntıyla nefes verip annemin yanına gidip dik duruşumla gözlerine baktım.

"Hayrola anne? Hangi rüzgar attı seni? Ne bu öfke? Niye geldin?"

Hiç bir şey olmamış gibi onunla hiç konuşmamış gibi davranıyordum.

"Birde soruyormusun oğlum!"

"Evet anne soruyorum!"

İlk defa onu bu kadar öfke dolu görüyordum.

"Her şeyi anlatıyorsun!"

Ona bağıracağım zaman başımı yukarı kaldırıp baktığımda Özüm camın önünde bizi izliyordu.

Öfkeyle anneme döndüm.

"Dışarı da konuşacağız anne!"

Dışarı çıkıp evden uzaklaştığımızda tekrar ona döndüm.

"Şimdi konuş!"

Bu emrivakileri beni daha çok kızdırıyordu.

"Ne duymak istiyorsun anne?"

"Neler olduğunu!"

Neler mi oluyordu?

"Ne yapacaksın!"

"Baran!"

Birde anneme dert anlatacaktım..!!

"İyi! O kızın var ya! Beni başka erkeklere tercih edermiş! Yok neymiş onun çocuklarıymış!"

"Hâlâ yalan söylüyorsun!"

Bu kadına nasıl anlatacaktım bütün olanları?

"Gelinin 2. Kadın olmaya çok meraklı anne! Her fırsatta yüzüme vurmayı huy etti! Ama unutmasın! Bu gidişle ben ona kuma da getiririm!"

Öfkeden istemsiz çıkan sözcüklerle annem elini kaldırmıştı vurmak için soğuk bakışlarla elini havada yakaladım.

"Sakın anne! Sakın! O el bir kere kalktı! Bir daha da inmesine izin vermiyorum! Eğer inerse sen oğlunu bu sefer kaybeder mum gibi ararsın!"

"Sen beni kendinlemi tehdit ediyorsun Baran Kara!"

"Evet Süreyya Kara! Seni tehdit ediyorum bir itirazın mı var!"

Annem ilk defa bana Kara diyordu bu beni üzsede kendimden yinede taviz vermedim.

"Ben senin annenim! Bunu da sen unutma! Yoksa..."

Tuttuğum elini sıkarken bir adım daha yaklaştım.

"Ne yaparsın! Analık hakkını helal etmezmisin! Yoksa sütünü mü haram edersin oğluna! Sen neyle beni tehdit ediyorsun!"

BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin