Akşam yemeği...
Özüm Sancak;
Öfkeyle kapıyı çarpıp odadan çıktım!! Ne sanıyordu bu adam kendini?? Ne!! Ne!!
Annesine beni rezil ettiği yetmiyormuş gibi, birde babasına rezil etti!! Bunu onun yanına bırakmayacaktım!! Benle uğraşmak neymiş görecekti!!
Bu neydi arkadaş her gün her gün başıma ayrı bir icaat çıkarıyordu!! Umarım başka birşey daha olmazdı.
Yoksa o suratsız yüzünü dağıtacaktım!!
Sakin ol Özüm, sakin ol. Düşünme sakın düşünme yemeklerini yap stresini at üstünden.
Kendimi bu şekilde teselli ederken, düşünmemeye çalışarak işime yoğunlaştım.
¤¤¤¤¤¤¤¤
Başarılı olmuştum aslında 3 saattir kafam boştu. Ben ve yemeklerim vardı sadece.
Buda beni sakinleştirmişti. O süreç içinde ne Baran gelmişti, nede beni çağırmıştı.
Doğrusu bu durum benim için çok iyiydi. Saatler önce çıldırtmıştı beni!! İşten ayrılmama izin vermiyordu adam!!
Onuda geçtim gözümün içine baka baka istifa dilekçemi yırtmıştı küstah!! Orda onun ağzının payını vermek vardı.
Ama kendime hakim olmam lazımdı. Onun gibi Allah'a şükür cani değildim. Bay ukala!!
Ben düşüncelerimle dalmış giderken bir ses duymamla irkildim. O yana doğru döndüğümde dinmiş olan öfkem gün yüzüne tekrar çıktı.
Bakışları beni bulduğunda yanıma gelip o sinir olduğum sesini duydum.
"Hazırlan akşama bize gidiyoruz!!"
Put gibi kalakalmıştım. Ne diyordu bu adam böyle?? Doğru duymuştum demi?? Akşam bize gidiyoruz demişti??
Şok etkisinden çıkamıyordum. Ama o ise bu halime kaşlarını çatmıştı.
Ama benden bir cevap bekliyordu. Ve fazlasıyla sabırsızdı.
"Pardon!! Neden size gelecekmişim ben??"
"Çünkü annem öyle istiyor!! İstediğin kadar itiraz et ama geliyorsun!! Emir büyük yerden geldi çünkü!!"
"Daha neler!! Gelmiyorum bir bahane bul ve ikna et!! Burda gördüğüm yetmiyormuş gibi birde evindemi çekeceğim seni?? Asla!!"
Bana biraz daha yaklaşıp dibimde durduğunda.
"Duymadın herhalde sen beni!! Geleceksin dediysem geleceksin!! Bitti!!"
"Ben senin emir kulunmuyum bee!!"
"Konu kapanmıştır Özüm!!"
Arkasını dönüp mutkaftan çıkmıştı. İnanamıyordum olanlara!! Ne olur biri şaka olduğunu söylesin bana!!
Ama değildi işte!! Kabusu yaşıyordum resmen!! Kurtulamayacakmıydım ben bu adamdan??
İçimdeki ses bangır bangır hayır diye bağırıyordu.
Büyük bir of çekip mutfaktakilere baktım. Hepsi şaşkınca bakıyordu.
Çok utanmıştım doğrusu. Hepsinin göz hapsine girmek utandırmıştı beni. Bakışlarımı kaçırıp işime dönmüştüm.
Kolumdaki saate baktığımda yarım saat sonra çıkacaktık aman ne güzel!!
Bu adam kalan ömrümü yemiş bitirmişti doğrusu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)
قصص عامةÖzüm Sancak; Geçmişinden gelen izler ve bu izlerin hatırlattığı acılar yüzünden bir türlü yüzü gülmeyen bir kız. 24 yaşına gelmiş ama hayattan beklentisi kalmayan, umudu tükenmiş bir kız. Hiçbirşeyin yolunda gitmeyeceğine tamamen inandığı bir zamand...
