BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)

31. Bölüm

emell342 Benden sana özel bir bölüm..

Sınır ""25"" OYY!!! ""200"" YORUMMM!! ( SINIR DOLMADIKÇA BÖLÜM YOK!!!)

Yarım Kalmış Bir Sevda..

Özüm Sancak;

Vuslat kelimesine o kadar çok katılıyordumki....Çünkü herkesin bir vuslatı vardır. Geç olurdu ama elbet o vuslat oluyordu.. Tabi bu yolda zorluk çekiyordun..Kolay değil sonuçta vuslata ermek.

Bazen oluyor yolun sonuna gelmiş bu saatten sonra olmaz diyebiliyorsun. Bunun bir sonu yok artık diyebiliyorsun. Bu tek sana mahsus bir şey değildir..

Bu isyanı herkes, her Allah'ın kulu ediyordu...Bitsin artık bu acı, bu keder.

Herkes diyordu..Diyenler bile çoktur emindim..

Bazıları oluyor bu yolda ölümü tercih edip canına kıyardı, ama bazıları olurdu acısını çeke çeke sabreder hayata tutanmayı tercih ederdi..

Zordur insanoğlu her şeyin aynı kalacağını düşünür...Bir gün bu yaşadıklarım bitmeyecek diye düşünür ve kendi kendine hayatını cehenneme çevirir.

Neden inanmazdılarki her acıların bir son bulacağına?? Neden bu acıyı kendilerine yaşatırlardı...

Yada şöyle demeliydim insanoğlu çok bencildir bazen, elindeki hayata isyan eder, kıymetini bilmez. Oysaki ne güzel bir ömür vardır önünde..

Fakat bunları göremeyecek kadar da nankörlerdir. Lâkin bunu çok fark ettiklerinde başını duvarlara çok vururlardı..

Ama bunun sana, bana faydası olmaz şu satten sonra.. Çok inanırdım son pişmanlık fayda vermez diyenlere.

Çok geç kalmadan yaşamalı insanımız. İnan ki bir gün vuslata ulaşasın.. insan istediği zaman her şeyi başarırdı.

Aynı bizim gibi. Ermiştik sonunda vuslatımıza. Her bitti dediğimiz şeyler bitmediğini gösteriyordu bize.

Bizzatta kanıtlamıştı...Bizi bir yoldan geçen bile ayıramazdı ki Süreyya teyze ayırabilsin..

"Özüm.."

Sevdiğim adamın en güzel derinliklerine bakıyordum.. Onu o kadar çok özlemiştim ki. Özlemim boyut atlamıştı artık.

"Özür dilerim...Sana bu acıyı yaşattığım için. Belki annen haklı Baran. Ben yanına yakışmıyorum belkide çok zarar veriyorum...Söylediklerinde sonuna kad.."

İşaret parmağını dudağıma koyduğunda susmak zorunda kalmıştım..

"Şşş...Sakın Özüm. Senden başka kimse yakışamaz yanıma o kadar iyi geliyorsun ki bana farkında bile değilsin. Kim ne düşünürse, düşünsün umrumda bile değil..

Ben sadece seni seviyorum annemin dediklerine ise katılmıyorum. Asıl benim senden özür dilemem lazım sana acılar çektirip, kalbini kırdığım için özür dilerim güzelim. Biliyorum bir özürle kırık olan kalbini onaramam.

Ama seni iyileştirmek içinde elimden gelenin fazlasını yapacağım"

"Yaa zarar verirsem sana??"

"Böyle bir şey olmayacak güzelim...Ben senin kalbini bildiğim sürece sen bile isteye böyle bir şey yapmayacağını biliyorum. Artık kendini suçlama tamam mı?? Ben senden gelecek zarara bile razıyım.

Ben seninle mutlu olmak istiyorum, seninle yaşlanıp huzur bulmak istiyorum"

"Gerçekten mi?"

Gülerek başını salladığında uzanıp alnını öptüm, saçlarını sevdim. Her erkek öpecek değildi sonuçta..