SINIR "10"" OYY!! ""200""" YORUMMM!! ( SINIR DOLMADIKÇA BÖLÜM YOK!!)
Yarım Kalmış Birer İntikam...
Baran Kara;
Her şeyin bir sonu vardır. Bir masalın, bir kitabın, hayatın yada bir ömrün sonu olduğu gibi. Ve o sonu kendi ellerimizle biz yazıyorduk. Ya seçtiğin son senin için hayattı, yada birer ölüm.
Ben kendi sonumu kendim yazmış, ve yine kendim sonlandıracaktım. Hemde tam olarak bu gece bitecekti benim sonum. Kötülüklerle dolu birer hikaye yazmıştım, amacımada ulaşmıştım. Ama artık o hikayenin sonuna gelmiş bugün dürüp katlayıp yakacaktım kendimle beraber.
Kendini övüp övüp bitiremeyen Baran Kara bugün kendisiyle beraber her şeyi bitirecekti.
Hayallerini, hayatını her şeyini geri de bırakıp son verecekti yaşamına.
"Artık kaybedecek hiç bir şeyim yok!"
İçimden çok kez bunu kendi kendime tekrarlatıyordum. Deli olduğumu sanacaktınız ama değildim daha çok psikopat yapıya sahiptim.
Gözü kararmış tehlikeli bir adamdım. Yeterki önüme kimse çıkmasın. Yoksa bu öfkemle, kinimle herkesi yakardım.
Fakat benim düşüncelerimi bölen o iğrenç herifin sesi olmuştu.
"Oooo bakın kimler gelmiş"
Daldığım düşüncelerimden sıyrılıp sirkelendiğimde nefretle kaşlarım çatıldı.
Birde şöyle aptal aptal gülüyordu ya daha ayrı bir oynuyordu heyheylerim
"Bizi çok özlediğinden geldi abi. Uzun zamandır bekliyorduk zaten"
Yanındaki şerefsiz de konuştuğunda yumruklarımı sıktım.
"Gözümüz yollarda kaldı be Kara!!"
İkiside birlik olmuş sözleriyle beni tahrik etmeye çalışıyordular. Başarıyordular da zaten bunun için burada değilmiydim ben?
Bende en tehditkar gülüşle onlara yaklaşıyordum.
"Beni bu kadar çok özleyeceğinizi bilseydim daha erken gelirdim beyler"
"Geç gelmen senin hatansa biz ne yapalım Kara? Geldin tadını çıkaralım bizimde canımız sıkılıyordu zaten"
"Bizim canımız çok sıkılıyor diyorsunuz öylemi?
"Aynen öyle!!"
Güldüm öylesine bile değildi tiksintiyle baktım gözlerine.
"Şu halde bile bana baş kaldırabiliyorsunuz ya büyük bir cesaret doğrusu"
"Ne sandın? Karşında korkak tavuklar gibi tir, tir titrememizimi bekliyordun? Herkesi korkuta bilirsin bu aptal halinle fakat bizi korkutamazsın Baran Kara!! Biz senin sandığın korkak adamlardan değiliz!!"
Kahkahayı bastım hangi birine güleceğimi şaşırmıştım kendilerini adam sıfatına koyup böbürlenmesine mi? Yoksa yürek yiyip bana baş kaldırmasına mı?
Ciddiyetime büründüğümde tam karşılarında durmuş üstten bakıyordum onlara.
"Çok etkileyeci konuşuyorsun fakat senin borun bana ötmez canım benim!"
Bana alayla bakması hâlâ sinirime dokunuyordu. Öfkeyle tokat attım! Bugün zaten nefeslerini kesecektim elinden ne geliyorsa yap Baran.
Bakışlarımı ondan almadan öfkemle yine emretmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)
Ficción GeneralÖzüm Sancak; Geçmişinden gelen izler ve bu izlerin hatırlattığı acılar yüzünden bir türlü yüzü gülmeyen bir kız. 24 yaşına gelmiş ama hayattan beklentisi kalmayan, umudu tükenmiş bir kız. Hiçbirşeyin yolunda gitmeyeceğine tamamen inandığı bir zamand...
