79. Bölüm

164 11 251
                                    

ÇOCUKLARIN KOLAJI MULTA MEDİA...

SINIR ""10!"" OYYY!!! ""200!"" YORUMMM!!! (SINIR DOLMADIKÇA BÖLÜM YOK!!!)

Çok seveceğini bildiğim için BaharPerisii senin için ithaf ediyorum...💚

Çalınan Ömürler...

Özüm Kara...

Aşılan çok şey vardı, acı, keder, kalp kırıkları. Aşılamayacağın tonta hayat aşılmış bambaşka dünyaya açılmıştı...Şimdi dönüp bakıyorsun da buruk bir tebessüm bırakıyor dudaklarında. Ne kadar kara leke varmış demeden hiç bir zaman geçemiyorsun. Bir yandan da hiç yaşamamış gibi o hasret kaldığın mutluluğu bütün uzuvlarında hissedip duruyorsun, belki de bir devrin bitişiydi...

Bizim devrimiz kapanmıştı, yeni devir başlıyordu, o devrin için de mucizeler doluydu, onlarla beraber uzun bir yolculuğa çıkıyorduk, herkesi ardımızda bırakarak. Herkesten her şeyden vazgeçerek, ailemle uçup gidiyorduk, her şeyden. Çok bile beklemiştik, bekledikçe tükenmiştik. Tükendikçe düşmüştük.

Bizimde hayattan aldığımız ders buydu, kaybetmenin kıymetini, sevdiklerimizin kıymetini bilmemizi, saygının en değerini bu yollara düşerek öğrenmiştik, biraz kırık döküktü ama yine de dönemedik sırtımızı...

Ah be dünya! Bütün sitemim sana, varsa hissettiğim öfke hepsi sana. Hiç güldürmedin şu yüzümü, ben ağlarken her defasında alayla güldün, ama şimdi ben sana alayla gülüyorum, bu sefer sen değil ben kazandım...Artık hayatımdan hiç kimseyi alamayacaksın. Aldıklarını aldın artık gitme vakti senden kurtuluyorum, hemde sonsuza kadar.

"Anne!"

Atılan çığlıklarla elim yüreğime gitmişti, korkuyla diğer elimi karnıma koydum. Gözlerimi kırpıştırıp ona baktım.

Oğlumla kızımın bağırışıydı, ikisi de babalarının kucaklarında korkuyla bakıyordular bana, yanıma gelip ellerimi tuttular.

"Neden bağırıyorsunuz? Derdiniz yüreğime indirmek mi?"

Gözlerinin dolmasının nedenini hâlâ anlayamıyordum.

"Anneciğim iyi misin?"

Oğluma baktığım da üzgün görünüyordu.

"İyiyim anneciğim. Neden sordun?"

"Yüzün çok beyaz"

BENİ ÇOK SEV (Cefâpîşe Serisi 2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin