Deel 35: Meidendag

67 4 0
                                    

Iedereen lag nog vredig te slapen. Tot Charlie de kamer kwam binnengestormd. "Wie heeft er zin om mee te gaan shoppen." vroeg ze. "Charlie!" riep Mila. Ze bleef liggen. Ze was nog moe. "Wacht! Hoe kom jij hier binnen?" "Gewoon de sleutel van de achterdeur ligt in de bloembak. Niet zo'n goede verstopplaats." antwoordde Charlie. "Wat zeg je? Ga je mee shoppen of niet?" "En wie mag er allemaal mee?" informeerde Jonas zich. "Eigenlijk enkel Mila. Ik wil nog eens een meidendag houden." reageerde ze. "Het is goed. Ik ga meegaan. Ik maak me gewoon klaar." zei ze. Jonas bleef met Olivier nog liggen. Hij lag nog diep te slapen. "Die twee luieriken kunnen wel een dagje zonder jou overleven." zei Charlie. Ze ging terug naar beneden en wachtte daar op Mila. Zij maakte haar snel klaar in de badkamer. Jonas stond ook op en ging naar beneden. "Waarom zo vroeg?" polste Jonas. "Mag dat niet. Dan kunnen we extra lang gaan shoppen." antwoordde Charlie. Hij zette zich voor de televisie en zette iets op. Mila kwam beneden en de meisjes vertrokken.

Olivier werd wakker en begon te wenen. Hij lag helemaal alleen in het bed en hij wou eruit. Jonas ging hem halen. "Wat wil je vandaag allemaal doen, erwtje? Mama is er niet." vroeg Jonas. "Pele. Auto." zei Olivier. "Oké, dan gaan we met de auto spelen." reageerde Jonas. Ze gingen naar beneden en Jonas gaf hem zijn auto. Terwijl hij snel ontbijt ging maken voor hem en Olivier. "Erwtje, zullen we samen een tekening maken voor mama?" stelde Jonas voor. "Teten." zei Olivier. "Eerst eten en dan zullen we gaan tekenen."

Mila en Charlie waren in een kleren winkel aan het zien voor kleren. "Zeg, hoe gaat het tussen jou en Jonas?" vroeg Charlie uit het niets. "Goed zoals altijd." antwoordde Mila. "En hoe gaat het tussen jou en Jimmy?" "Beter dan ooit, zeker nu we een kindje verwachten. Maar ik moet eerlijk zijn ik heb er schrik voor." ging ze erop in. "Dat is voor niets nodig. Ik was dat ook en zie nu. Olivier is een super leuke jongen." stelde Mila Charlie gerust. "Ja, maar zit Jonas daar ook niet voor iets tussen?" polste Charlie. "Ja, eigenlijk wel. Jimmy doet het vast ook geweldig. Je kon toch zien hij met Oli omging." Daar had Mila een punt mee. "Dit is kei leuk!" riep Charlie en toonde een T-shirt aan Mila. "Dat is vrij klein. En je gaat het sowieso pas over een jaar of zo kunnen aandoen. Na je zwangerschap moet je lang wachten voor je buik weg is. Ik heb geluk ermee gehad dat het binnen de vier weken al weg was. Maar sommige geraken er nooit vanaf." reageerde Mila. "Ja, dat is waar." zei Charlie.

De hele voormiddag hebben ze de shoppingstraat afgelopen. Charlie heeft van alle babykleertjes gekocht. Mila heeft zich ingehouden en enkel een paar noodzakelijke spullen gekocht. Momenteel zijn ze op de terugweg naar huis. "Heb je zin om even binnen te komen?" vroeg Mila. "Ja, waarom niet. Mag ik Jimmy ook uitnodigen?" polste ze. "Doe maar." antwoordde Mila. "Bel de twee andere misschien ook eens op." Charlie knikte. Mila ging al naar binnen. "We zijn thuis!" riep ze vanuit de gang. Ze deed de deur open en schrok. Jonas en Olivier lagen in de zetel te slapen met overal chips en afval. "Jonas!" riep ze. Hij schrok wakker. "Hey, nu al terug?" vroeg Jonas slaperig. "Ja, het is al één uur. Wat hebben jullie uitgestoken?" informeerde Mila haar. "We hebben gespeeld en erna begon Olivier met zijn koekjes te gooien. Ik probeerde hem tegen te houden, maar hij wou niet luisteren. Dus ben ik maar met hem in de zetel komen liggen en hij is in slaap gevallen. Ik wou hem niet wakker maken, dus liet ik hem liggen en normaal ging ik opruimen, maar ik ben ook in slaap gesukkeld. Ik zal het meteen opruimen." verklaarde Jonas. "Olivier heeft wel nog een tekening voor je gemaakt." "Dat is je geraden. Soms ben jij een even groot kind als Olivier." zei Mila boos. "Het spijt me." zei Jonas en gaf een knuffel aan Mila. Charlie kwam binnen en lachte naar Mila. De tekening van Olivier werd opgehangen. Alex, Jules en Jimmy waren er snel. Er werd veel gepraat en gelachen. Iedereen bleef uiteindelijk pizza eten bij Jonas en Mila.

De dag erna kwam Jonas tot bij Mila met een brief. Mila deed het open en was ontroert door de brief. "Een reisje voor ons drie naar zee?" vroeg Mila. "Ja, om me te verontschuldigen voor gisteren. Het was niet mijn bedoeling." antwoordde Jonas. "Wanneer vertrekken we?" informeerde ze haar. "Morgenvroeg. Als Olivier nog slaap." zei Jonas zoals hij het al gepland heeft. "Ik heb alles gepland, dus jij moet je niet teveel zorgen maken." zei Jonas. "Dan zal ik mijn koffer en die van Olivier maken zeker." zei Mila en knuffelde Jonas als bedanking. "Olivier, pak je je spullen in die je mee op reis wil nemen?" riep Mila hem toe. Iedereen zijn koffer was klaar en zat in al in de koffer van de auto. Mila stuurde een berichtje in de groep om te zeggen dat ze drie daagjes weg waren. De andere waren jaloers.

Olivier lag te slapen in zijn auto stoel. Mila lag genietend op haar plaats naast Jonas. Hij reed naar de zee. Gelukkig was het maar een uurtje rijden. "Wat gaan we doen als we daar zijn?" informeerde Mila haar. "We kunnen een strandwandeling maken?" stelde Jonas voor. "Ja, dat klinkt leuk. Zo ziet Olivier het strand nog eens. Dat is zo lang geleden." reageerde Mila. Ze konden goed doorrijden. En waren schoon op tijd aan zee. Olivier was net de laatste tien minuten van de rit wakker geworden. "Olivier, je blijft bij ons. Heb je dat begrepen?" zei Mila streng. "Je loopt niet weg en je houdt altijd ons handje vast tot wij lossen." Olivier luisterde wat Mila zei nam haar hand vast. Jonas deed zijn schoenen uit en ook die van zijn zoon. Ze liepen rustig over het strand genietend van elkaar en ook van het uitzicht. Olivier was aan het genieten van het zand en alles wat nieuw is voor hem. Hij was aan het lopen en trok Mila mee. Mila loste zijn handje en liet Jonas achter hem zou aanlopen. Mila maakt er allemaal foto's van. Mila liep naar Jonas en sprong op zijn rug. Omdat hij het niet zag aankomen viel hij op de grond. Olivier zag dat en sprong al lachend ook op zijn ouders. Ze trokken een zotte foto. Die Mila meteen als achtergrond had ingesteld. Het was echt een leuke. Ze gingen stilaan naar het hotel. Mila zette Olivier in bad. Hij begon te spelen met zijn badspeeltjes. Mila ging naar de kamer voor zijn pyjama. Zo kon hij slapen. "Kom eens hier." zei Jonas en trok Mila tegen zich. Ze begonnen te kussen en vielen op het bed. "Nu niet. Ik moet naar Olivier." zei Mila.

Ghost Rockers ~ JILA FOREVERWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu