Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 33: Twee jaar later

Eenentwintig maart. De tweede verjaardag van Olivier. Het was nog vroeg in de morgen. Jonas was wakker geworden, maar Mila en Olivier sliepen nog. Hij had er geprofiteerd om het huis te versieren. Hij hing ballonnen, slingers en hij zette ook een ontbijtje op de tafel. Als alles klaar stond maakte hij rustig Mila wakker. "Goedemorgen. Gaan we vandaag iemand verrassen?" vroeg hij. "Ja, maar wacht nog even. Ik wil nog slapen." antwoordde Mila slaperig en draaide haar nog eens om. Jonas kwam bij haar liggen. "Straks kunnen we Olivier niet meer wakker maken en dan kunnen we niet smullen van het ontbijtje dat ik heb klaar gemaakt." zei hij. Mila kreeg een glimlach. Mila en eten, dat was de combinatie om haar snel uit bed te krijgen. Ze stond op en samen gingen ze naar de kamer van Olivier. Hij lag nog te slapen. Normaal is hij voor zijn ouders wakker en dan maakte hij iedereen wakker. Maar soms sliep hij langer.

Mila maakte Olivier wakker. "Wakker worden, kleine prins." wreef Mila over zijn rugje. Olivier zijn ogen gingen open. Meteen lachte hij. "Een gelukkige verjaardag, erwtje." zei Jonas. Mila nam hem op. "Wat wordt jij groot." merkte Mila op. "Wat gaan we vandaag allemaal doen, he?" vroeg Jonas. "Komt er straks bezoek speciaal voor jou?" "Pele." zei Olivier. "Ja, straks gaan we spelen. Maar eerst spelen. En je krijgt een cadeautje." reageerde Mila. "Jij bent toch een speelvogel." lachte Jonas. "Kom, gaan we eten." besloot Mila. Beneden liet Mila Olivier los. Hij waggelde richting zijn stoel. Het wandelen ging al goed, maar hij moest toch nog iets vasthouden. "Amai, zoveel eten. Dat had je niet moeten doen." zei Mila verwonderd. "En het is hier mooi versierd. Dank je wel." "Alles voor ons klein monstertje." kietelde Jonas Olivier. Die begon te lachen. Hij zette hem in zijn stoel.

"Wat moet er allemaal gebeuren voor het verjaardagsfeestje?" vroeg Mila. "Gewoon zien dat we eten hebben." antwoordde Jonas. "Ik moet nog even langs de winkel voor iets te gaan halen voor het feest." Ze gingen aan de tafel zitten en begonnen te eten. Mila maakte een boterham met confituur voor Olivier. "Als je boterham flink hebt gegeten, dan krijg je jouw cadeautje." zei Mila. Als hij gedaan had met eten, kreeg hij zijn cadeautje. Met behulp van Jonas lukte het hem om het open te doen. Het was een grote knuffel en Olivier was er heel blij mee. Meteen begon hij er mee te spelen. Even speelde hij aan het tafel, maar dat wordt al beu en hij wou naar zijn ander speelgoed gaan. Mila zag dat en haalde hij uit zijn stoel. Meteen ging hij naar zijn speelmat. Jonas en Mila genoten nog verder van het ontbijtje.

Ze ruimde samen het ontbijt op en daarna gingen ze hen klaarmaken. Jonas ging snel naar de winkel en Mila ging met Olivier spelen. "Papa?" vroeg Olivier. "Papa is even weg, maar is terug voor je het weet, prinsje." legde ze uit. Hij begreep het misschien niet helemaal, maar hij was wel gerustgesteld. Wanneer Jonas terug thuis kwam, volgde Charlie en Jimmy hem naar binnen. "Waar is de jarige?" vroeg Charlie. Oliver stond recht en probeerde naar haar te lopen. "Chalie" zei hij. "Maar jij bent groot geworden." zei ze met Olivier in haar armen. "Al twee jaar. Dat is heel groot." reageerde Jimmy. Olivier lachte naar hen.

Ze zaten allemaal in de woonkamer. Alex en Jules waren ook al aangekomen. "Wij moeten nog iets zeggen." begon Jimmy. "Wat moet je zeggen, Jimmy?" vroeg Jonas bezorgd. "Wel euhm... Het zit zo." begon Jimmy. "Jimmy en ik worden ook ouders." maakt Charlie Jimmy af. "Proficiat!" zei Mila. De andere wensten hen ook een proficiat. "En hoe lang al?" informeerde Mila. "Nu acht en half weken ongeveer." antwoordde Charlie. "Amai, dat is nog niet zo lang." reageerde Jonas. Charlie knikte. "Mama. Papa." wees Olivier van de knuffel naar zijn ouders. "Amai. Dat is leuk. Maar kijk, wij hebben ook iets voor jou." gaf Charlie een cadeautje aan hem. Samen deden ze het open. Hij kreeg nog een loopfietsje. Meteen ging hij er op zitten en reed hij voorzichtig rond. "Maar dat is leuk." zei Jonas. "Dat gaan we buiten gebruiken. Dat is niet voor hier binnen." Hij hielp Olivier van de fiets en gaf hem iets anders. Vervolgens kreeg hij nog een cadeautje van Jules en Alex. Dat was een hele zak vol blokken. "Nu gaan wij hoge torens kunnen maken, erwtje." zei Jonas.

Iedereen was aan het praten en Olivier lag in slaap in de zetel. "Wat doen jullie met Olivier tijdens het optreden morgen?" informeerde Jimmy zich. "Die gaat mee. De vorige keer vond hij dat leuk." zei Mila. "We zetten hem af bij Jules" vulde Jonas aan. "En de fans dan? Hoe gaan die daarop reageren?" ging Charlie erop in. "De fans gaan hem niet zien. En trouwens er staan een paar foto's met hem op ons profiel." reageerde Mila. Ze zag hem liggen en deed teken naar Jonas om hem in zijn bedje te leggen. Hij nam hem op en ging er mee naar Mila. Zij gaf hem een kusje op het hoofd. Daarna ging Jonas naar boven. "Zo schattig." smolt Charlie. Jonas kwam pas na tien minuten beneden. "Dat duurde lang?" lachte Mila. "Hoe komt dat ook als je hem moet omkleden en dat dan wakker word. Dan moet je hem terug in slaap krijgen." zei Jonas.

De volgende morgen werd Mila wakker van Olivier. Hij was aan het roepen over heel het huis. Hij wou nu meteen uit zijn bedje. "Mama!" riep hij. Mila kwam bij hem "Dooj?" vroeg Olivier. "Straks zijn we door. Nu nog niet." nam Mila Olivier uit zijn bedje. Ze ging terug naar haar bed en leg hem tussen hen beide en zo probeerde Mila Olivier terug in slaap te krijgen. Het was nog veel te vroeg. Het lukte haar wel. Daarna viel ze ook terug in slaap. Als de wekker van Jonas af ging, stond hij op. Olivier werd er ook van wakker. "Kom erwtje, we gaan ons gaan klaarmaken." zei Jonas en ging naar de kamer van Olivier. "Wat wil je aandoen vandaag?" vroeg Jonas. Hij toonde een trui of een hemdje. Olivier wees naar het hemdje. Jonas nam een broekje en T-shirt dat erbij past en ging met hem naar de badkamer om te wassen. Olivier was klaar. Jonas zette hem op zijn speelmat in zijn kamer en ging hem ook klaar maken.

Mila stond ook op. Ze maakte haar klaar en kwam beneden. Daar zag ze Jonas en Olivier zitten. "Ah, wie dat we hier hebben. We staan ook op." lachte Jonas. "Ja, ik ben hier ook. En nog beter. Ik woon hier ook. Of wist je dat niet?" polste Mila lachend. "Neem snel iets te eten dan kunnen verder doen." zei Jonas. "Ja, ik neem het en dan zijn we weg." ging Mila op hem in.