Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 39: Trouwfeest

Een jaar lang hadden Jonas en Mila hun trouwfeest zitten voorbereiden. Ze wouden het in de zomer doen. En het is elf augustus geworden. Mila was bij Charlie gaan slapen en Jimmy was bij Jonas en Olivier blijven slapen. Het was zes uur en Jonas was al wakker. Hij is beneden televisie aan het kijken. Hij had zenuwen en niet alleen Jonas, maar ook Mila had stress. "Zeg Mila, kom slaap nu toch." zei Charlie slaperig. "Maar ik kan niet. Ik heb te veel stress." ging ze op Charlie in. "De mis begint pas om elf uur. Dat is nog zeker vier uur dertig." zei Charlie. Mila stuurde snel een bericht naar Jonas.

Hey, alles goed bij jou?

Mila stond versteld dat hij zo snel antwoordde.

Hallo, veel stress en kan niet meer slapen. Ik mis je! Ik hoop dat ik je snel weer terug zie.

Mila lachte en verzond snel nog een laatste berichtje.

Ik heb ook stress en mis je ook! Nog eventjes wachten en dan is het zover.

Daarna lag Mila terug in het bed en viel toch in slaap. Charlie's wekker ging af. "Mila, tijd om opstaan." zei Charlie. Ze maakten zich allebei klaar. Mila had een wit kleed aan zonder mouwen. Charlie had iets lichtblauw aan met lange mouwen. Jonas had gewoon een blauw kostuum aan en Jimmy een zwart kostuum. Mila's haar werd gedaan en daarna belde haar vader aan. Hij ging haar weg geven. "Dag meid, wat ben jij mooi!" zei Manuel die juist aan kwam. "Dag papa." zei Mila. "En zijn we er klaar voor?" vroeg hij. "Ben heel gestresst." zei ze. "Nergens voor nodig. Geniet gewoon van vandaag." stelde hij Mila op haar gemak.

Niet veel later was iedereen in de kerk. Jonas stond al klaar aan het altaar. Hij was aan het praten met Olivier en Tori. Iets erna kwam Charlie aan. Ze zei dat Mila er klaar voor was. Tori nam Olivier over en iedereen ging op zijn plaats zitten. Manuel kwam met Mila aan zijn arm naar Jonas gewandeld. Ze waren beide aan het glunderen. "Hey." zei Jonas. "Hey." reageerde Mila. Ze namen elkaars hand vast en keerden zich richting pastoor. Het was een mooie mis. Olivier mocht de ringen brengen en het was schattig om te zien. Ze zeiden hun beloften en daarna waren ze voor de kerk verbonden. Mila had hier nooit van kunnen dromen.

Het feest barstte los. Ze hadden juist lekker gegeten en nu ging de openingsdans beginnen. Het was een mooie slow. Als dat gedaan was ging Mila snel van kleed wisselen iets waar ze makkelijker mee kon dansen. Olivier was met Jonas aan het spelen met zijn autootjes, maar de vermoeidheid nam toe. Ze hadden afgesproken met Tori en Manuel dat hij voor een week bij hun twee zou blijven logeren. Zo konden zijn ouders op huwelijksreis gaan.

"Kom Jonas, geef hem maar. Ik ga ermee naar huis." zei Tori en nam hem op. Jonas ruimde het speelgoed op en gaf een kus aan zijn moeder en zoon. Mila kwam erbij staan en nam ook afscheid van haar zoon en Tori. "Komaan reusje, wij gaan dansen." trok Mila hem mee naar de dansvloer. Ze dansten nog de hele avond. En gingen rond twee uur 's morgens naar huis. Ze zouden nu daar slapen en rond tien uur namen ze het vliegtuig naar Fermo, Italië.

Mila en Jonas waren beide nog super moe van het feest, maar moesten opstaan. Ze gingen samen op huwelijksreis. "Heb je er zin in, mevrouw Van Loo?" vroeg Jonas. "Zeer veel zin in, meneer Van Loo." antwoordde ze. Ze pakten hun valiezen en vertrokken richting luchthaven. Ze checkte zich in en liepen rustig naar de gate. "Volgens mijn moeder is het daar heel mooi en warm." zei Jonas. "Leuk! Dan kunnen we elke dag aan het strand liggen." antwoordde ze. In het vliegtuig zaten ze beiden in dromenland.

Na één uur en half kwamen ze aan in Italië. Het was er warm. Mila had haar trui al uitgedaan. Ze hadden een auto gehuurd. Dat was makkelijker om naar hun bestemming te gaan. Ze gingen naar hun hotel en legde al hun spullen in de kamer. Daarna maakten ze hen klaar om naar het strand te gaan. Ze huurde een ligstoel voor hun twee. Ze konden er beide op liggen zonder dat ze eraf vallen. Mila lag namelijk half op Jonas. In de namiddag werd Jonas wakker en Mila bleef maar slapen. "Mila, sunshine wakker worden." probeerde Jonas Mila wakker te maken maar dat lukte niet. Hij had een ideetje gekregen hoe het wel zou lukken. Jonas nam Mila op en liep richting zee. Jonas ging de zee in tot aan zijn middel en gooide Mila recht in het water. Mila was op slag wakker. "Moest dat nu echt?" vroeg Mila toen ze haar haar naar achter deed. "Nee, maar als jij niet wakker wordt, dan moet ik iets anders vinden." legde hij als lachend uit. Mila sprong op Jonas en omdat het onverwacht was, viel hij achteruit. Ze bleven nog heel de tijd op het strand. In de avond gingen ze naar hun hotel. Door de vorige nacht gingen ze deze vroeg slapen.

De volgende dag gingen ze naar het strand en wandelde ze op het strand. "Kijk, al die spelende kinderen. We kunnen nog eens terugkomen met Oli." zei Jonas. "Ja, dat is wel een leuk idee." reageerde ze. "Gaan we straks afspelen om met hem te bellen? Het is lang geleden dat we hem nog gezien hebben." "Ja, ik zal straks iets naar mijn moeder sturen." Tegen vijf uur hadden ze afgesproken om te bellen. Mila zat al achter de computer. Jonas kwam net uit de douche. "Dag Olivier." zei Mila blij. "Mama, jou." toonde Olivier een tekening van hem. "Die is mooi. dIe gaan we thuis ophangen." reageerde ze. "Was het leuk bij oma?" "Peeltun." zei Olivier. "Amai, gelukzak dat je bent. Naar de speeltuin gaan." ging Mila op hem in. Olivier lachte. Jonas kwam erbij staan. "Papa!" riep Olivier. "Dag erwtje." zei Jonas. "Jonas, doe eens een iets deftigs aan." zei Tori "Er zijn hier wel kinderen." Jonas stond gewoon in short in de kamer. "Hij is wel al meer gewoon." lachte Jonas. Tori schudde haar hoofd. "En wat hebben jullie al gedaan?" vroeg ze. "We zijn naar het strand gegaan en hebben gewandeld." ging Mila erop in. Het kwartet had nog een heel gesprek. Maar er waren er die honger hadden dus hebben ze het gesprek afgerond.