Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 138: Vallen

Ze kwamen thuis en Mila maakte meteen de zakken van de kinderen leeg. "Waar is papa?" vroeg Arnout. "Hij had een auditie te doen." reageerde Mila. "Wat moet ik met Billie doen? Ze kruipt echt het hele huis door en als je twee seconden niet oplet, stoot ze iets om." zei Olivier. "Ik zal wel beneden blijven. Ik ga het hier eens kuisen." ging Mila op Olivier in. Ze nam een emmer, een aftrekker, het kuisproduct en water. "Gaan jullie vandaag nog studeren?" vroeg Mila. "Nee, niet echt. Ik heb maandag Taal en dat is super weinig en we gaan een tekst krijgen om te lezen." antwoordde Olivier. "En wat heb je dinsdag?" informeerde ze haar?" "Wereldoriëntatie. Maar daar heb ik al iets voor gedaan samen met Aimée. Ik heb een samenvatting gemaakt." regeerde hij.

De jongens gingen naar boven. Billie kroop nog steeds rond. Mila was even de keuken aan het dweilen tot ze geluid hoorde in de living. Ze ging kijken en zag dat Billie aan het huilen was en naast haar glasscherven lagen. "Hey, rustig maar meid. Het is niets." troostte ze haar. Als Billie stil was, legde ze haar in het parkje en kuiste ze de scherven op. Daarna gaf de living ook een beurt. Billie zat in haar parkje, maar ze vond het niet leuk en begon te wenen. "Nee Billie, je blijft nog even daar." zei Mila. Als het droog was, nam Mila Billie uit haar parkje en liet ze haar rond kruipen. "Jij bent wel een sterk karaktertje." zei Mila. Mila ging even iets halen om te drinken. Ondertussen probeerde Billie in de zetel te kruipen. "Billie, pas op!" riep Olivier, die juist beneden kwam. Mila hoorde hem roepen en liep naar de living. Ze zag Billie wenend in de armen van Olivier. "Wat is er gebeurd?" vroeg Mila. "Ze was in de zetel aan het kruipen maar het was een beetje te hoog en ze is gevallen." legde Olivier uit. "Geef haar maar." zei Mila en nam Billie over. "Hoe is ze gevallen?" informeerde ze haar. "Recht op haar rug en hoofd." zei Olivier. Wanneer Billie minder begon te wenen, moest ze overgeven. "Ik ga ermee naar de dokter. Blijf hier bij Arnout." zei Mila. Billie bleef echt de hele tijd wenen.

Ze kwam aan bij de kinderarts. Er was niemand in de wachtzaal en de dokter kon haar direct zien. "Zeg eens wat er gebeurd is." zei de dokter. "Ze was aan het rondkruipen tot ze op de zetel kroop en eraf viel. Volgens mijn zoon is Billie recht op haar rug en hoofdje gevallen. En ze bleef de hele tijd wenen. En ze moest ook eens braken." legde Mila uit. "Ik zal eens kijken, maar als ik niets kan zien moet je best eens naar het ziekenhuis gaan." zei de dokter. Ze bekeek Billie grondig, maar zij liet haar niet zo goed doen. "Ik zie niet echt iets ergs. Maar je weet maar nooit. Ik stel voor dat u om het uur haar wakker maakt en als ze niet wakker wordt tijdens het wekken, ze is verward of suf. Ze reageert niet zoals gewoonlijk, ze heeft erge hoofdpijn, ze blijft misselijk of ze blijft overgeven. Moest je best direct naar het ziekenhuis gaan." vertelde de dokter uit.

"Waar is mama?" kwam Jonas thuis. "Met Billie naar de dokter. Ze is uit de zetel gevallen." legde Olivier uit. "Is het erg?" vroeg hij. "Niet dat ik weet. Ze was aan het wenen de hele tijd en ze gaf over." antwoordde Olivier. Mila was terug onderweg naar huis. Billie was uiteindelijk toch nog in slaap gevallen. Ze kwam thuis en haalde Billie in de maxi - cosi. "Hey, is alles goed?" vroeg Jonas. "Ja, op het eerste zicht heeft ze niets. Maar we moeten wel deze nacht om het uur of om de twee uur wakker maken om te zien hoe ze is. En als ze is hoe op dit papiertje is, moeten we naar het ziekenhuis gaan." zei Mila en gaf het papiertje. "Moet ik eten maken?" vroeg Jonas. Mila knikte. "Wat willen jullie eten?" informeerde hij zich. "Maak nog eens wentelteefjes!" werd Olivier enthousiast. "Oké, ik zal dat maken." zei hij en verdween in de keuken. Mila ging naar boven en legde Billie in haar bedje. Ze ging bij Olivier en Arnout zitten.

Even later mochten ze aan tafel gaan. "En hoe is je auditie gegaan?" vroeg Mila. "Dat ging super goed. Ze zeiden dat ik een grote kans maak op de rol." zei Jonas. "Maar met die musical ga ik ook een hele tijd in Nederland toeren." "Dat is toch niets. Als jij die job zo graag wilt, dan moet je er voor gaan." reageerde ze. "Wanneer krijg je te weten of je die job het?" vroeg Olivier. "Normaal volgende week ergens." antwoordde Jonas. Na het eten ruimde iedereen zijn spullen op. "Billie zullen we hier te slapen leggen zeker?" vroeg Mila. "Dat is goed." zei Jonas. Mila ging Billie halen. Zo waren ze zeker dat er niets kon gebeuren met haar.

Rond acht uur ging Arnout slapen. Olivier en Jonas waren bezig met een spelletje te spelen. Mila zat bij Billie. "Jonas, vind je niet dat ze er zweterig en bleek uitziet?" vroeg Mila. Hij kwam kijken en bevestigde het. "Ik zal een thermometer halen." zei Jonas. Hij zette het in haar oortje en zag dat ze achtendertig graden had. Hij haalde de thermometer eruit en zag dat het stopje rood zag. "Misschien best naar het ziekenhuis gaan." zei Jonas en nam Billie uit het parkje. Ze gingen naar het ziekenhuis. Olivier ging snel naar bed. Als ze bij spoed kwamen, gingen ze meteen naar een verpleegster. "De dokter zei als er iets ergers was dat we naar hier moesten komen." zei Mila. "Wat is er gebeurd?" vroeg de verpleegster. "Het was allemaal begonnen toen ze uit de zetel is gevallen recht op haar rug en hoofd." zei Jonas. "We zullen haar meteen onderzoeken. Kom maar mee." reageerde ze. Er werd een dokter bijgehaald. Mila en Jonas bleven de hele tijd wachten op nieuws. "We zullen haar moeten opereren. Ze heeft een bloeding in haar hoofd. Normaal zal ze er niets aan overhouden." zei de dokter die hun nieuws kwam brengen.

Drie uur en half had de operatie geduurd. Mila en Jonas zaten elk aan een kant van het bedje waar Billie in lag. Ze werd wakker, maar ze was nog heel moe. "Slaap maar." zei Jonas en wreef over haar hoofdje.