Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 93: Het plan

"Liefje, kom je. Het is al kwart na drie." riep Jonas naar Mila. "Ja, ik ben bijna klaar, nog enkel mijn muts opzetten." reageerde ze. Twee seconden later liep ze de trap af en nam ze haar jas. Ze gingen gewoon te voet naar de school. "Hoe zouden de kinderen reageren als me zien?" vroeg Mila. "Die gaan super blij zijn. Olivier vroeg elke avond wanneer je thuis komt." antwoordde hij. "Dag is lief." reageerde ze. Mila zette haar dichter tegen Jonas en legde haar arm op zijn heupen. Jonas deed hetzelfde en legde zijn arm over haar schouders. "Ik ben zo blij dat je weer vrij bent." fluisterde Jonas. "Ik ook. Hier is het veel leuker dan in de gevangenis." reageerde ze.

Na een tien minuten stappen kwamen ze aan bij de school. "Mila! Je bent vrij." riep Charlie blij. Ze knuffelde Mila bijna plat van vreugde. Mila verstopte haar achter het muurtje. "Waarom verstop je je?" vroeg Charlie. "Wel, we gaan de jongens verrassen." antwoordde Jonas. Charlie begreep het nog steeds niet, maar ze zal het wel zien als ze het doen, zeker. Jules stond ook aan de poort. "Jules!" riep Ruby van ver. "Olivier staat daar al." zei Jonas tegen Mila. Ze knikte. "Hij wachtte op Arnout, want daar komen ze samen aan." legde hij uit. Olivier liep in Jonas' armen. "Gaan we naar mama?" informeerde Olivier zich. "Ik moet haar iets belangrijk zeggen." "Vanavond niet. En kan je het niet tegen mij zeggen?" vroeg Jonas. "Vandaag hadden we een klein wedstrijdje bij muzikale opvoeding. We moesten een stukje op piano spelen en ik ben gewonnen." antwoordde hij blij. "Dat is leuk nieuws." zei Mila van achter het muurtje. Olivier en Arnout draaiden zich om en verrast om hun mama te zien. Olivier lachte en liep naar Mila. Daarna liep Arnout ook naar haar. "Blijf je nu voor altijd bij ons?" vroeg Olivier. "Ja, ik beloof dat ik vanaf nu altijd bij jullie blijf." antwoordde ze. "Gaan we naar huis?" vroeg Arnout. "Ja, natuurlijk. Gaan we niet anders nog even naar het park?" stelde Jonas voor. Iedereen keurde het goed.

Olivier stapte de hele wandeling naast Mila en had haar vast om haar middel. Jonas liep langs de andere kant van Mila. Arnout had gewoon de hand van Jonas vast. Hij had niet echt benul van wat er allemaal gebeurde. In het park zette zich op een bankje. Olivier trok Mila naar de speeltuin en begon met haar te spelen. "Jij hebt me duidelijk gemist." merkte Mila op. "Ja, het was niet zo leuk, omdat je nooit thuis was." antwoordde hij. "Ik heb jou ook gemist." reageerde Mila. Jonas keek geamuseerd naar Mila en Olivier. "Awel Arnout, ga jij niet met mama en Olivier spelen?" vroeg Jonas. Arnout knikte. "Ik wil wel, maar durf niet." zei Arnout. "Maar jawel, jij durft dat wel. Anders zullen we samen gaan?" vroeg Jonas. Arnout knikte. Ze gingen samen naar Mila en Olivier. Ze speelden even samen. "Wat was er met Arnout?" fluisterde Mila. "Hij durfde niet naar hier te komen." antwoordde Jonas al fluisterend. "Zeg Arnoutje, wat scheelt er?" vroeg Mila. "Ik ben liever alleen." zei hij.

Tegen zeventien uur zaten ze allemaal gezellig samen voor de televisie. Mila lag in de armen van Jonas. Ze hadden het al lang gemist. Ze keken samen naar een film. Als de film gedaan was, sloeg de klok acht uur dertig. "Arnout en Olivier, wij moeten gaan slapen." zei Mila op een droevige toon. Olivier vond het niet leuk en Arnout lag al in slaap. Jonas nam Arnout en ging naar boven. Olivier volgde zijn vader.

Na tien minuten kwam Jonas weer beneden. "Wat gaan we nu doen?" informeerde hij zich. "Euhm... We kunnen nog een filmpje kijken." stelde Mila voor. "Ja, dat is goed. En de welke?" vroeg Jonas. "Kijken we 'Love actually'. Die is zo romantisch?" antwoordde ze. "Dat is goed. Ik zal iets gaan halen om te knabbelen." reageerde Jonas. Hij gaf haar een kus en liep naar de keuken. Als alles klaar was ging Jonas terug naar Mila. Ze stond al op hem te wachten. Mila had de zetel uitgeplooid. Zo konden ze liggen hoe ze wouden. "Dit heb ik zo gemist. Als de jongens sliepen, zat ik hier zo eenzaam." zei Jonas. "Ik zat de hele dag alleen. En dan kreeg ik wel vaak bezoek van jullie en Charlie." reageerde Mila.

Tijdens de film lag Mila de hele tijd op Jonas. Hij had zijn armen om haar heen gelegd. Mila was met haar hand over zijn arm aan het wrijven. Daarvan kreeg Jonas kippenvel. Na de film ruimde ze alles op. Als alles opgeruimd was, begon Jonas Mila te kietelen. "Jonas! Stop!" riep Mila. "Nee, dit is veel te lang geleden." antwoordde hij. Mila wist maar één ding dat Jonas zou stoppen met kietelen. Ze sloeg haar armen om zijn nek en begonnen hem te kussen. Hij beantwoordde die kus maar al te graag. Hij streek, terwijl hij kuste, op een bloot stukje heup van Mila. Jonas begon aan Mila's T- shirtje te frutselen. "Jonas... Niet bij de kinderen." zei Mila. "Die slapen, dus we kunnen toch." antwoordde hij. Hij kuste verder. Nu deed Mila ook mee. Jonas deed zijn T- shirt uit, die van Mila trok ze snel uit. Jonas deed de broek van Mila uit en daarna ging hij kussend terug naar haar mond. Dit werd voor Mila en Jonas een lange nacht.

De volgende morgen lagen Mila en Jonas naakt onder een dekentje in de zetel beneden. Oliviers wekker ging boven af. Hij maakte Arnout wakker en zag dat zijn ouders niet meer in hun bed lagen. Hij ging al beneden en zag dat ze lagen te slapen in de zetel. Met al hun kleren naast de zetel. "Mama? Papa? Wat hebben jullie gedaan?" vroeg hij. Mila werd wakker en verschoot dat ze nog in de zetel lagen en dat ze geen kleren aan hadden. Ze maakte Jonas wakker. "Olivier, kom we gaan ons al gaan aankleden." zei Jonas en deed zijn boxershort aan. Hij nam de rest van zijn kleren en ging naar boven. Mila bleef beneden en deed haar short en T- shirt aan en ging ook naar boven. "Dat was nipt." fluisterde Jonas. "Ja, gelukkig hadden we dat dekentje over ons." reageerde ze. Jonas lachte.