Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 150: Vijf jaar later

"Is iedereen klaar?" vroeg Mila. "Ja, ik ben klaar." reageerde Olivier. "Ik ben zo trots op je. Je studeert af." zei Mila. "Vanavond gaan we dat goed vieren." "Ik ga naar het bal deze avond." reageerde hij. "Dat weet ik. Maar we kunnen het toch vieren tijdens de proclamatie?" polste ze. "Ja, dat is goed." antwoordde Olivier. Iedereen stond klaar om te vertrekken. Ze stapte in de auto en reden naar Oliviers school. Ze gingen meteen bij Aimée haar familie staan. Paulien, Mila, Jonas en Aimées vader begonnen te praten. Aimée en Olivier begonnen ook te praten. "Gaan we al naar binnen? Anders hebben we een slechte zitplaats." zei Mila. "Ja, dat is goed." reageerde Olivier. "Wij gaan nog even hier wachten op David." zei Aimée. "We zullen nog enkele plaatsjes open laten voor jullie." reageerde Jonas. "Ja, dat is goed." reageerde Aimée.

"Kan je het al geloven? We zijn gewoon afgestudeerd." zei Olivier. "Ja en nee, het is nog zo raar om het te beseffen." reageerde Aimée. David kwam bij hun staan. "Hey, alles goed?" vroeg hij. "Ja, dat gaat." reageerde Olivier. "Het gaat beginnen. Gaan we stilaan naar binnen?" vroeg Aimée. "Ja, dat is goed." reageerde David. Ze gingen naar binnen. Aimée en Olivier zaten naast een en David zat achter hen. Ik ga het toch gênant vinden om naar voor te gaan." zei Olivier. "Liefje, jij hebt David nog. Ik heb niemand." reageerde ze. "Ja, dat is wel waar." ging Olivier op haar in.

De proclamatie begon. Eerst werden er speeches gehouden. Van de directeur, de graadcoördinator, een leerling uit het zesde middelbaar, een ouder en nog veel andere mensen. "Oké, dit is allemaal voorbij. Nu gaan we beginnen met de diploma uitreiking." zei de graadcoördinator. "We zullen de klassen alfabetisch afroepen." Hij begon met de eerste klassen. Olivier en Aimée waren toch pas ergens in het midden dat ze naar voor mochten gaan.

Eindelijk was het zover. David en Olivier mochten naar voor gaan. Mila en Jonas waren allebei heel erg trots op hun zoon. "Dat gaan we deze zomer vakantie vieren." zei Mila. "Natuurlijk." reageerde Jonas. Aimée was ook trots. Daarna was het Aimée haar beurt. Olivier gaf zijn diploma aan Mila. "Ik ben trots op je." zei Mila en gaf hem een kus op zijn wang. Hij lachte. Na de diploma uitreiking gingen ze allemaal een hapje eten en een drankje drinken. "En straks gaan jullie naar het bal?" vroeg Mila. "Ja." antwoordde Olivier. "Hoe geraken jullie thuis?" vroeg Jonas. "We gaan te voet. Het is niet ver van jullie." reageerde Aimée. "Oli, nu je niet meer naar school gaat, wil je mij dan afzetten aan mijn school?" vroeg Billie. "Natuurlijk, zusje, alles voor jou." zei hij.

In vijf jaar hebben Olivier en Billie zo een hechte band. Ook al scheelt er zeker tien jaar tussen hen. Mila en Jonas waren zo blij. Alles ging goed op hun werk, de kinderen deden het goed en ze hadden de beste vrienden. Kortom ze hadden het perfecte leven. Misschien hadden ze veel pech gehad met al die mysteries op het DAM en erna, maar dat had de vriendschap juist sterker gemaakt. Ze waren gelukkig en daarom ging het.