Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 19: Ontroerd

Mila en Jonas gingen voor de vierde keer naar de gynaecoloog. Mila was het ondertussen al gewoon. Maar toch voelde het niet zoals Jonas het doet. Hij was tot nu toe de enige die haar buik aanraakte. Soms bukte hij zich ook eens en praatte tegen haar buik. Hij had gelezen dat een baby in de buik stemmen kon horen. Mila vond het schattig om te zien. Ze lachte ernaar als hij dat doet. Het was nog niet geboren en toch was hij er al veel mee bezig. Na de afspraak gingen ze meteen door naar hun optreden. Het laatste. Het volgende zou ergens in de lente of zomer zijn. "Ik kan niet wachten voor ons kindje in mijn armen ligt." zei Jonas. "Ja, ik ook. Dan kan ik weer normaal doen en niet heel de tijd opletten met alles." reageerde Mila. "Wat doen we nu precies voor school?" polste hij. "Het trimester ga ik niet afmaken. Als het voor eind maart is. Maar ik kan misschien mijn lente-examen nog doen, maar niet als dansend." reageerde ze. "We zullen aan oma vragen hoe we het kunnen doen." zei Jonas. Mila knikte.

Het was hun beurt. Ze gingen binnen en Mila ging al klaar liggen. Ze kende al hoe het ging. "Willen jullie het geslacht weten?" vroeg Alice. "Nee, we willen ons laten verrassen." antwoordde Jonas. Ze begon aan de echografie. Het kindje was nu al goed gegroeid. "Kijk, hier zie je de handjes, de voetjes, het hoofdje..." toonde Alice aan. "Je kan ook de hartslag horen." zei ze en drukte op een knopje waardoor je de hartslag hoorde. Mila liet toen toch enkele tranen. Bij Jonas verscheen een grote lach op zijn gezicht. Het was echt zo mooi om te zien. Jonas gaf Mila een kus op muts. De gynaecoloog gaf enkele doekjes aan Mila om haar buik af te kuisen, maar Jonas nam ze aan en wreef de gel er met liefde af.

"Mila!" riep Charlie en liep richting haar voor een knuffel. "Voorzichtig Charles." zei Mila. "Straks plet je haar nog." lachte Jonas. "Hoezo haar? Is het een meisje?" vroeg Charlie benieuwd. "Ik weet het niet en ik bedoelde dat je Mila nog eens gaat plat duwen." legde Jonas lachend uit. Mila schudde haar hoofd. "Zijn jullie klaar voor ons laatste optreden?" vroeg Alex. "Kom, we gaan onze instrumenten halen of we kunnen naar ons laatste optreden fluiten." zei Jimmy al fluitend. Iedereen lachte met Jimmy. Zo gingen ze op weg naar de kelder. Iedereen deed zijn eigen instrument. Jonas en Charlie waren snel klaar. Charlie hielp Jimmy en Jonas hielp Mila met haar microfoon. Uiteindelijk hielp Alex Jimmy ook. Zijn drum was groot. Normaal gezien doet iemand dat voor hen, maar die was ziek dus moesten ze zelf naar hun optreden rijden. Ze gingen naar het busje. Jonas nam zijn gitaarkoffer en ook de microfoon van Mila. "Amai, wat een gentleman. Daar kan de mijne wat van leren." zei Charlie met een knipoog. Jimmy kwam achter met een deel van zijn drum. "Ik kan er ook niets aan doen dat ik een groter instrument heb dan Jonas." reageerde Jimmy. "Dat geeft niet. Ik help je met plezier." reageerde Charlie; Jimmy gaf haar een lieve glimlach.

"Wat ga je eigenlijk doen als ze iets zeggen op school?" vroeg Charlie. "Ik weet het niet. Oversized truien aandoen. Zodat ze het niet zien. En dan vermijden we de vragen. Ik vind trouwens dat er nog niet veel te zien is." antwoordde Mila. "Ik ga er wel in maart niet meer zijn. Dan ga ik thuis blijven." Dan zit ik een maand alleen met die drie jongens opgescheept." zei Charlie getreurd. "Je overleeft dat wel. En je kan altijd langskomen." reageerde Mila en nam haar vriendin goed vast. "Komaan slakken, straks zijn we nog te laat." riep Alex nog altijd enthousiast. De meisjes volgde Alex. Ze gingen beide in de auto zitten. Mila naast Jonas en Charlie naast Jimmy. "Waar is Jules?" vroeg Jimmy. "Hij moest gaan dansen. Dus kon hij niet meegaan." antwoordde Alex. "Ik heb echt zin in het optreden." zei Charlie. "Wel, jammer dat het het laatste is voor deze periode." zei Alex een keek naar Mila via de achteruitkijkspiegel. "Sorry hé, ik kan hier niets aan doen." zei Mila.