Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 144: Tien jaar

Olivier, Arnout en Jonas waren bezig voor een verrassing voor Mila. Jonas en Mila waren morgen tien jaar getrouwd. "Papa, is dit goed?" vroeg Olivier. "Ja, dat zal mama het echt leuk vinden." antwoordde hij. Olivier knuffelde Jonas. "Papa, kan je even helpen?" vroeg Arnout. "Ja, ik kom." reageerde hij. Olivier ging naar Billie en maakte ook iets voor Mila. Jonas verstopte alles in de de kelder. Mila mocht dat niet zien. "Wanneer komt mama thuis?" polste Olivier. "Pas laat. Dus het is pas voor morgen. Maar mama en ik zijn pas morgen tien jaar getrouwd. Dus het is sowieso morgen pas dat we het open doen." reageerde Jonas. "

De volgende dag zaten ze allemaal in de woonkamer. Jonas haalde alles boven samen met Olivier. Mila schrok. "Vandaag is het een speciale dag voor ons. Exact tien jaar geleden ben ik met jou in het getrouwd en ik heb er nog steeds geen spijt van." zei hij. "Ik heb er ook nog altijd geen spijt van. Jij bent het beste wat me ook iets over komen." reageerde ze. "We hebben enkele cadeautjes voor jou." zei Jonas. Iedereen nam zijn cadeau. Ze deed het een voor een open. "Dit is van Billie en Oli heeft haar geholpen." zei Jonas. Mila deed het pakje open en zag dat het een tekening was. "Jullie zijn zo hard bedankt." zei Mila. "Dat jullie dat allemaal georganiseerd hebben. Echt dank je wel.". Mila zag de knutselwerkjes van de kinderen en gaf hen een dikke knuffel en een kus op de wang. Ze ging naar haar handtas en nam er een briefje van tien euro uit. "Hier, dan naar de bakker en koop er een taart voor ons, dan kunnen we het hier vieren en dan is dat mij cadeau." reageerde ze en gaf het geld aan Jonas. "Ik zal er dan snel achter gaan." reageerde hij.

Een half uur later kwam hij terug met een taart. "Wat zijn jullie bezig?" vroeg Jonas. "We zijn bezig met foto's te kijken van vroeger." zei Mila. Ze aten de taart op. "Ik heb niet echt iets voor je. Sorry. Ik was het vergeten om naar de winkel te gaan. Ik wist zelfs niet eens wat ik zou moeten kopen voor je. Je zegt altijd dat je niets moet hebben." "Dat geeft niet. Ik ben al blij dat ik jou nog altijd mijn vrouw mag noemen. Dat is het grootste cadeau dat je me kan geven." reageerde Mila. "Wat gaan we nu doen?" polste Olivier. "Gaan we anders samen naar het blotevoetenpad in de buurt en dan nog eens in de boomhut slapen met ervoor marshmallows eten rond een vuurtje?" stelde Jonas voor. "Ja, dat is kei leuk." reageerde Mila. Ze stonden op en maakte hen klaar. "Jonas, wil je straks Billie vast nemen als ik het doe? Zo kan ik het ook doen." vroeg Mila. "Ja, natuurlijk." reageerde Jonas. "Mama, mag ik haar ook eens vasthouden? Dan doe ik met haar eens de toer." polste Olivier. "Ja, dat is goed. Maar als ze het niet leuk vind meteen mee stoppen." antwoordde Mila. Olivier was blij. Ze vertrokken naar het pad. Heel de namiddag was echt leuk. Iedereen lachte. De avond was echt een perfecte afsluiter van de dag.