Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 125: Olivier is verliefd

De volgende de dag gingen Arnout en Olivier naar school. Jonas en Mila gingen eerst eens praten met Arnouts leerkracht omwille van zijn hoogbegaafdheid. "Je mag hem opdrachten geven die veel moeilijk is en je moet hem niet als een klein kind behandelen." zei Jonas. "Oké, we zullen zien hoe het evolueert en misschien kan hij in januari naar het tweede gaan. Als hij al goed kan lezen en de basis." legde de leerkracht uit. "En wil je erover in de klas te zeggen. Tegen de andere kinderen." reageerde Mila. "Dat zal ik zeker niet doen." zei ze. Jonas ging naar zijn werk, maar zette Mila eerst thuis af en Arnout wandelde de klas in.

Olivier zat in de klas en ze werden van plaats verzet door zijn leerkracht. -Ik hoop dat ik naast Ruby mag zitten.- dacht Olivier. De leraar trok namen en ze zaten in de helft van alle namen. Olivier was nog steeds niet gekozen, maar Ruby had al een plaats gekregen. Ze zaten aan de tweede rij in de rechterhoek. Tot de leerkracht de naam van Aimée. Olivier hoopte nu dat zijn naam nu niet werd getrokken, maar helaas. Zijn naam werd getrokken en hij mocht naast Aimée zitten. Wat niemand wist dat hij een klein oogje op haar had. Maar hij durfde het niet te zeggen. Ze mochten een hele dag samenwerken. Dat vind vond hij echt leuk. Nu kende hij haar ook beter en was hij honderd procent zeker van zijn gevoelens voor haar.

Als de laatste speeltijd luidde, kwamen Olivier en Aimée lachend buiten. Ze namen afscheid en Olivier stapte naar Jonas. "Wij zijn zo blij?" polste Jonas. "Ik zit naast Aimée in de klas en zij is echt heel lief, mooi en vriendelijk." antwoordde Olivier zonder nadenken. "Olivier is verliefd!" plaagde Arnout hem. "Dat is niet waar." reageerde Olivier. "Kom, we gaan naar huis. Mama wacht op ons." trok Jonas de jongens mee. Ze gingen naar huis en Olivier begon aan zijn verhaal over wat hij de dag heeft gedaan. "En wat je hebt gezegd tegen mij moet mama niet weten?" vroeg Jonas speels. "Nee, dat is niet belangrijk." antwoordde hij. "Dat is jouw keuze." zei Jonas. "Hoe ging het hier?" "Het is hier saai. Een dag niets doen, is echt heel leuk." zei ze sarcastisch. "Het moet hoor. Gelukkig is het nog maar een vijf maand." zei Jonas. "Stop daar al over. Als ik er aan denk is lijkt dat precies een eeuwigheid." zei Mila. Ze liet haar vallen op de leuning van de zetel. Olivier en Arnout zijn hun boekentas gaan maken in hun kamer. "Ik ga even naar de jongens." zei Mila.

Jonas ging het eten maken. "Olivier, wat was dat daarnet?" informeerde Mila haar. "Ik liep daarnet met een meisje uit school en papa en Arnout plaagde me erover." "En wie is dat meisje?" informeerde ze haar. "Aimée, een meisje uit mijn klas en de leerkracht heeft me er naast gezet." legde Olivier uit. "En is het een leuk meisje?" vroeg Mila, omdat hij begon te blozen toen hij over Aimée sprak. "Ja, ze valt goed mee." zei Olivier. "Niet meer?" polste Mila. Olivier begin te lachen. "Ben je verliefd?" vroeg ze. "Ik denk het." antwoordde Olivier. Mila sloeg haar armen over hem. "Dat is toch niet erg?" repliceerde ze. "Maar ik ben bang dat ze niet op mij is." antwoordde hij. "Dan moet je eens met papa praten. In het begin was het ook zo bij ons." zei Mila. "Hoezo?" informeerde Olivier hem. "Is je boekentas gemaakt?" zei ze. Olivier knikte. "Ja, kom dan naar beneden. Ik zal het straks samen met papa vertellen." reageerde ze. Mila ging ook Arnout halen en zo gingen ze samen eten.

Mila en Jonas vertelde het verhaal hoe ze elkaar hebben ontmoet. "Ik ging naar het DAM, maar eigenlijk mocht ik niet van oma. Ik schreef mezelf in." zei Jonas. "Ik kwam iets later aan met een politiewagen, omdat ik totaal niet naar die school wou gaan. We werden door de oude directeur samen gezet geweest en zo is onze vriendengroep en onze band ontstaan." zei Mila. "Mama en ik hebben een heel jaar rond elkaar gedraaid." vertelde Jonas verder. "In ons tweede jaar was papa bijna het hele schooljaar niet op school en daar had ik het moeilijk mee. Met behulp van onze vrienden hebben we hem kunnen bevrijden en de ontvoerders kunnen oppakken. Tegen het einde van het jaar zijn, hebben we dan toegegeven aan onze liefde, maar in het begin van seizoen drie kregen we weer te maken met een criminele organisatie. Daar was ik op een camping met iemand van op school en die heeft mij gekust en papa zag dat. Daarmee had ik hem hard gekwetst." verklaarde Mila. "In die zomer hadden we het allebei uitgemaakt met onze vriendje of vriendinnetje en zijn we terug samengekomen. En een jaar later was jij er, Olivier." sloot Jonas het verhaal af. "Vertel het gewoon aan haar. Als het moet zeg je gewoon en als ze niet wilt moet je zeggen dat je vrienden wilt blijven." gaf Mila raad. "Maar ik durf het niet." antwoordde Olivier. "Schrijf het anders op een brief. En geef het haar." stelde Jonas voor.

De volgende dag zaten Olivier en Arnout terug op school. Olivier stond bij Ruby. "Ruby, ik ga even naar iemand anders naartoe." zei hij en verliet haar. Hij liep recht op Aimée af. "Hey Aimée, alles goed?" vroeg hij. "Ja, heel goed." lachte ze. Olivier zag dat ze begon te blozen. Ze begonnen te praten. Ze lachten de hele tijd. Ze gingen in de klas zitten en Olivier stopte de brief in haar boekentas. Na de les stopte ze alle boeken in haar boekentas en zag de brief zitten. Ze nam hem er uit en begon hem op de speelplaats te lezen. Als ze hem gelezen had, ging ze naar Olivier. "Olivier, kan ik je eens spreken?" informeerde ze haar. Ze gingen aan de kant staan en begonnen te praten. "Ik heb je brief gelezen." zei Aimée. Olivier wist niet wat hij moest doen. "Ik vond dat heel lief en ik moet ook zeggen dat ik je ook heel leuk vind." zei ze en gaf hem een kus op de wang. "Kom je mee? Dan stel ik je voor aan Ruby. Zij woont bij Alex en zijn vriend van de Ghost Rockers." trok Olivier haar mee naar Ruby. Ze bleven nog een hele tijd praten.