Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 106: Eindelijk!

"Hey vriend." zei Mila. "Dag Olivier, hoe voel je je?" vroeg de dokter. Olivier probeerde iets te zeggen, maar het lukte niet. "Rustig maar. Doe gewoon teken met je hand." zei de dokter. Olivier deed zijn duim omhoog. "Ik ga nu snel even enkele testjes doen om te zien of alles in orde is. Als je je beter voelt gaan we grotere testen doen." legde de dokter uit. Hij nam een pen en wreef ermee op de onderkant van zijn voeten. Telkens trok Olivier zijn voeten weg. Daarna nam hij Oliviers handen vast. "Kan je eens in mijn handen knijpen?" vroeg de dokter. Olivier deed dat. "Dit ziet er al goed uit." besloot hij. De dokter verliet de kamer. "We zijn blij dat je wakker bent." zei Mila. "Mama, mijn wens is uitgekomen. De sterren hebben hun werk gedaan." zei Arnout. "En wat had je dan gewenst?" informeerde Mila haar. "Dat Olivier snel wakker zou worden." antwoordde hij. "Dat is zo een lieve wens." reageerde ze. Olivier is terug in slaap gevallen. "Gaan we naar huis?" vroeg Mila aan Arnout. "Ja, ik wil ook slapen." zei hij. "Tot morgen, reusje." nam Mila afscheid van Jonas. "Tot morgen." antwoordde hij. "Dag Arnoutje." Arnout zwaaide. Onderweg naar huis was Arnout al in slaap gevallen. Ze nam hem thuis uit de auto en legde hem in zijn bedje. Zijn kroop ook in haar bed en viel ook meteen in slaap.

De volgende morgen werd ze wakker door haar wekker. Ze maakte Arnout ook wakker. "Hey kapoen, maak jij je klaar om naar school te gaan?" "Nee, ik wil niet." zei hij. "Daarna gaan we naar Olivier." probeerde ze. Daarmee stond hij meteen recht. Dat is zo lief om te zien hoe ze met elkaar opschieten en elkaar graag zien. In nog geen tien minuten was Arnout al aangekleed. Ze aten iets en tegen acht uur vertrokken ze naar de school. Daarna reed ze door naar het ziekenhuis. "Dag liefje. Is Arnout veilig op school geraakt?" vroeg Jonas. "Ja en hij is al enthousiast om naar hier te komen." antwoordde ze. "Is Olivier al wakker geworden?" "Ja, deze nacht. Hij had een nachtmerrie over het ongeluk." repliceerde hij. "Geef het even tijd om het te verwerken." zei Mila. Mila gaf haar zoon een kus op het voorhoofd. Daarvan werd hij wakker. "Goeiemorgend, gaat het al beter?" vroeg ze. Olivier knikte. "Mag ik drinken?" vroeg hij met veel moeite. Ze gaf een beker met water.

In de namiddag was Olivier al veel beter. Hij zat recht een spelletje met Jonas. De dokter kwam binnen. "Het gaat al beter zie ik." zei de dokter. "Ik kom je halen om enkele testen te doen." Ze reden Olivier naar buiten. Na school kwam Jonas in het ziekenhuis aan met Arnout. "Zijn ze nog steeds bezig met hem?" vroeg Jonas. Mila knikte. "Waar is Olivier?" informeerde Arnout zich. "Hij wordt onderzocht. Om te zien of hij niets overhoud van de coma of het ongeluk." legde Mila uit. Arnout kroop op Mila's schoot en begon te vertellen. Mila luisterde er geamuseerd naar. Na heel zijn uitleg, reden ze Oliver binnen. "Hij is helemaal genezen van het ongeval. Hij heeft er niets aan overgehouden." legde de dokter uit. "Normaal mag hij binnen drie dagen het ziekenhuis verlaten." "Dat is leuk nieuws." zei Mila. Arnout deed teken dat hij op het bed wou. Jonas zette hem erop. Hij schoof zich dichter bij Olivier en knuffelde hem. "Dat is nu broederliefde." lachte Jonas. Mila pakte snel haar gsm en trok er een foto van. Ze stuurde die in de Ghost Rockers chat. En ze schreef er iets bij.

'Eindelijk goed nieuws: Olivier mag binnen drie dagen naar huis. En zo reageerde Arnout erop.'

Charlie reageerde er op en Jules ook. Ze begonnen samen met hun vieren een spelletje te spelen. Na het spelen kwamen ze binnen met het avondeten van Olivier. "Mila, ik ga iets voor ons halen om te eten." zei Jonas. "Dat is goed. En neem Arnout mee. Je weet dat hij een moeilijke eter is." reageerde ze. Jonas vertrok samen met Arnout naar de kantine. "Wat wil jij eten?" vroeg Jonas. "Dit hier." wees hij iets aan. Jonas koos dat en nog iets voor hem en Mila. Daarna betaalde hij het en ging hij terug naar de kamer. "Voilà, hier is het eten." zei Jonas. "Dank je wel." zei ze. "Oei, was hij moe?" informeerde Jonas hem. "Ja, hij had gedaan met eten en hij is er meteen na in slaap gevallen." legde Mila uit. "Het was een zware periode voor hem." zei Jonas.

Drie dagen later werd Olivier wakker. Hij zag dat Mila nog slaapt. "Mama?" vroeg hij. Ze werd wakker. "Mama, wanneer gaan we naar huis?" polste hij. "Deze namiddag. Je moet nog eerst een onderzoek ondergaan." antwoordde Mila. "Goedemorgen, hoe gaat het hier?" vroeg de dokter. "Goed, ik denk dat hij er helemaal bovenop is." zei Mila. "Oké, dat is goed om te horen." zei hij. "Ik kom je om tien uur halen. Daarna kan je naar huis gaan." Omstreeks tien uur kwamen Jonas en Arnout aan. "Oei, waar is Oli?" vroeg Jonas. "Hij wordt onderzocht." antwoordde Mila.

Om twaalf uur kwam Olivier terug. "Dag papa." zei hij. "En is alles in orde?" vroeg Jonas. "Ja, helemaal. Hij is klaar om naar huis te gaan. Hij moet wel nog goed genoeg rusten." antwoordde de dokter. Jonas ruimde Oliviers spullen op. "Zijn we klaar?" vroeg Mila. "Ja!" zei Olivier blij. Ze vertrokken. Olivier was nog eens blij om naar buiten te gaan. Sinds het ongeluk is hij niet meer buiten geweest. "Geniet je van de zon?" vroeg Jonas, die zag dat Olivier zijn ogen sloot en eens diep zuchtte.

Thuis stonden Charlie, Jimmy, Jules, Alex en de kinderen bij Jonas en Mila thuis. Ze wouden Olivier verrassen. Olivier liep binnen en verschoot. "En ben jij blij dat je terug thuis bent?" vroeg Charlie. "Ja, het was in het ziekenhuis beu." ze Olivier. "Zeg Olivier, het is nog een maand school. Is dat erg dat je dan gewoon thuis blijft?" vroeg Jonas.

Olivier knikte. Hij vond het leuk. Jonas belde naar school. "Voilà, dat is geregeld. Olivier, jij mag thuis blijven en je mag gewoon door gaan naar het volgende jaar. Deze zomer ga je wel de belangrijkste dingen hier thuis moeten bekijken." legde Jonas uit. "Oké, dank je wel, papa." reageerde hij.