Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 41: Dokter?

Mila geloofde het nog steeds niet. Ze was zwanger. "Wil je het wel nog aan niemand vertellen?" vroeg Mila. "Nee, als jij het niet wilt, dan doe ik dat niet." zwoor Jonas. "En Olivier?" "Hij zal het eerste zijn die het weet, maar nu nog niet." zei Mila. Jonas ging akkoord met Mila's beslissing. De eerste drie maanden kon er nog van alles gebeuren. "Wil je niet eens naar de dokter gaan? Voor de zekerheid?" stelde hij voor. "Waarom moeten we naar de dokter gaan? Het is toch niet nodig." vroeg Mila. "Gewoon voor de zekerheid. Om te zien of alles wel oké is en zo?" ging Jonas op haar in. "Dotter?" polste Olivier. "Dat is niets, erwtje." zei Jonas. "Het hoeft niet. De dokter. Binnenkort maak ik gewoon een afspraak bij de gynaecoloog." reageerde Mila. Samen met Olivier ging ze naar zijn mat en begonnen te spelen. Jonas zette zich erbij.

"Wanneer hebben we nog eens een optreden?" informeerde Jonas zich. "Ik denk dit weekend." antwoordde ze. Hij zag dat Mila boos was. Jonas verschoof zich dichter bij haar en nam haar in een knuffel. "Ook knuffel." riep Olivier. Jonas nam met een arm Olivier ook in de knuffel. Mila gaf een kus op het hoofdje van Olivier. En Jonas gaf er eentje aan Mila. Zo voelde hij haar rustig kalmeren. "Sorry." fluisterde Mila tegen Jonas. "Ik weet wel dat je het goed bedoelde daarnet. Maar ik was geschrokken." "Je moet je niet excuseren." zei hij en gaf haar een kus op haar mond.

"Kom, we gaan eten." zei Mila. "Ja, eten." was Olivier enthousiast. "Morgen ga je na school ga even bij oma. We zullen je daarna zo snel mogelijk komen ophalen." legde Mila uit. "Waarom?" vroeg hij. "Papa en ik moeten nog iets doen." antwoordde ze. Olivier vond het leuk om weer eens bij oma te zijn, maar hij is toch liever bij zijn ouders. Ze aten hun borden leeg en gingen dan televisie kijken.

Een dagje later ging Jonas snel even naar de winkel. Hij wou snel iets halen. Hij nam iets kleins voor Olivier. Daarna ging hij snel iets afzetten in de buurt. "Ik ben thuis!" riep Jonas. Hij deed zijn schoenen en jas uit en ging naar de woonkamer. "Wat heb je bij?" vroeg Mila. "Dat zal je wel zien." ging hij op haar in. "Zijn we door? We moeten naar de gynaecoloog." zei Mila en nam haar spullen. "Ik ben wel benieuwd. Heb je schrik?" zei Jonas. "Een beetje." antwoordde ze. "Dat hoeft toch niet? Je gaat het weer geweldig doen, zoals bij Olivier." pepte Jonas haar op. "Ja, maar het is toch nog altijd anders als bij Olivier. Ik ben niet misselijk, niet moe..." ging ze op hem in.

Olivier was super blij toen hij zijn ouders terug zag. Hij sprong in de armen van Mila. "Gaan we naar huis. Ik heb iets voor jou." zei Jonas. Mila hielp Olivier zijn jasje aan te doen. "Wij gaan doorgaan. Dank je wel om voor Olivier te zorgen." zei Mila. "Dat is graag gedaan." reageerde Tori. "Hij is hier altijd welkom." Mila nam zijn handje vast en samen gingen ze naar huis. "Dada oma." zei Olivier en zwaaide enthousiast. "Dag mama." nam Jonas afscheid. "Wat heb je voor hem gekocht?" polste Mila. "Dat zal je wel zien. Je moet niet zo nieuwsgierig te zijn." Jonas gaf thuis het cadeautje aan Olivier. Hij vond het leuk en scheurde het meteen open. Er bleef niets meer van het papier over. Jonas hielp hem met het openen. Het lukte niet zo goed om het laatste stuk open te doen. Jonas gaf de blokken een voor een aan Olivier. Waarbij hij die op zijn andere blokken zette. Een hele avond speelden de twee samen met Olivier. Hij hd het erg naar zijn zin met zijn ouders die meespeelde.

"Olivier, moeten wij niet gaan slapen?" vroeg Mila. "Nee!" riep hij en liep weg. Jonas liep achter hem aan. Hij wou echt niet gaan slapen. Maar het was wel tijd voor hem. Mila blokkeerde de weg en nam hem op. Olivier schopte in het rond. Jonas nam hem over en ging met hem naar boven. Zo ging het altijd. Eerst liet hij Olivier in zijn bedje kalmeren. Daarna deden ze zijn pyjama aan. Olivier begon het zelf te doen. Jonas hielp hem waar nodig was. Samen gingen ze naar zijn bedje. "Lees ik nog iets voor?" polste Jonas. Jonas was aan het voorlezen en eindelijk was Olivier in slaap gevallen. Mila vond dat het te lang duurde en ging in de deuropening staan. Ze keek hoe haar twee grootste schatten bezig waren. Jonas zag Mila en ruimde het boek op. "Hey, dat was heel schattig om te zien." zei ze. "Ik vind het gewoon zalig om voor te lezen." zei hij. "Hij vind dat ook leuk om te doen." Ze gingen naar beneden, nestelde zich in de zetel en zette een film op. Het was echt een gezellige avond.

De volgende dag werd Mila juist gebeld door de dokter. Hij bevestigde het nieuws van de zwangerschap en vertelde ook van alles over vitaminen. Er scheelde niets. Alles was inorde. De twee waren aan het eten. Olivier zat erbij te spelen. De bel weergalde door het huis. Olivier keek naar de deur. "Ope!" riep Olivier. Jonas zette hem op de grond en ging met Olivier naar de deur. "Chalie." was hij enthousiast. "Hey, alles goed?" zei Jonas. "Ja, het gaat." antwoordde Charlie. "En met jullie?" "Met ons gaat het super. Veel leven in huis met Olivier." reageerde Jonas. "Kom maar naar binnen." Charlie en Marie gingen naar binnen. Jonas sloot de deur. "Wat komen jullie doen?" vroeg Mila.