Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 53: Eindelijk Thuis

Na vier dagen in het ziekenhuis geweest te zijn mochten Mila en Arnout het verlaten. Hij had van het ziekenhuis een cadeau gekregen, omdat het een kerstkindje was. Jonas was Mila gaan ophalen en Olivier, Jimmy, Charlie en Nina versierde het huis. "Eindelijk, die ziekenhuiskamer ben ik zo goed als beu." lachte Mila. "Ik vond het niet echt leuk om jullie alleen te laten. En Olivier ook." zei Jonas terwijl hij Arnout vast zette. "Ik ben toch blij dat hem niets overkomen is." zei Mila en keek dromerig naar haar zoon. "Ik ook, maar laten we daar niet meer aan denken. Arnout is een gezonde jongen. Dus moeten we ons geen zorgen maken." zei hij en legde zijn hand op Mila's been. "Jij bent echt zo lief voor mij. Daarom hou ik zoveel van jou." zei Mila. "Ik zie je ook graag." reageerde Jonas.

Niet veel later kwamen ze thuis en liet Jonas Mila eerst binnengaan met Arnout. "Verrassing!" riepen Olivier, Jimmy, Charlie en Nina samen. "Amai, dat is leuk om thuis te komen." zei Mila verrast. Ze zette de maxi-cosi van Arnout op tafel en bedankte iedereen. "Wie heeft er dit bedacht?" vroeg ze. "Het was Oliviers idee." wees Charlie hem aan. "Echt? Die goede ideeën heb jij van je papa." haalde Mila Oliviers haren in de war. "Mama, dat is niet leuk." zette hij zijn haren terug goed. "Hier dit is een klein welkomstcadeautje." gaf Charlie een klein pakje af. "Zo schattig." zei Mila en toonde het body'tje, waarop stond: Mom and dad are heroes, aan Jonas.

"Waar vieren jullie nieuwjaar?" informeerde Jonas. "We gaan bij Jimmy's ouders nieuwjaar vieren." antwoordde Charlie. "En jullie?" "Wij blijven thuis, maar mijn vader en zijn moeder komen bij ons." zei Mila. "Gaan jullie middernacht wel halen?" lachte Jimmy. "Dat zullen we wel zien." antwoordde Jonas. "Alex en Jules mogen nieuwjaar vroeger vieren." zei Mila. "Ah ja, dat is waar. Die zitten nu in Australië." reageerde Charlie. "Hoe zou het met hun zijn?" vroeg Jimmy zich af. "We kunnen snel eens bellen." stelde Jonas voor. "Dat is een goed idee." antwoordde Charlie. Jonas pakte zijn computer en probeerde Alex te bereiken.

Na vijf minuten pakte er iemand op. Ze belde voor een tiental minuten en daarna vertrokken Charlie en co om hun klaar te maken. "Ik zal aan het eten beginnen. Dan kan jij Olivier en Arnout al klaar maken." zei Jonas. "Ja, dat is goed. Olivier, kom je mee?" reageerde Mila. Olivier liep de trap op en Mila kwam achter met Arnout. Ze maakte haar twee zonen klaar en daarna maakte ze haar eigen klaar. Als ze beneden kwam, maakte zij het eten en ging Jonas zich klaarmaken. "Is dat eten nog niet klaar?" lachte Jonas. "Doe het zelf als je het sneller kan doen." snauwde Mila speels terug. Van dat tafereel moest Olivier lachen. "Jij lacht met mij." liep Mila naar Olivier. "Nee, ik lach niet met jou." zei hij door het lachen, omdat Mila hem begon te kietelen. "Ah nee, wat deed je dan wel?" "Stop, alsjeblieft." smeekte Olivier. "Allez, het is goed. Ga de deur opendoen. Dan help ik papa nog snel." stopte Mila met het kietelen.

De moeder en grootmoeder van Jonas kwamen binnen. "Dag Oli. Zijn mama en papa er ook?" polste Tori. "Ja en ook Arnout." antwoordde hij en liep naar de zetel. "Dag Jonas en Mila. Mag ik Arnout eens vastnemen?" vroeg Tori. "Ja, doe maar. Wij zijn bijna klaar." reageerde Mila. Mila en Jonas kwamen in de woonkamer met chips en drank. "We hebben gekozen voor een makkelijk hoofdgerecht. Omdat we niet echt veel tijd hadden om iets ingewikkeld te maken." legde Jonas uit. "Dat begrijp ik wel. Sinds wanneer zijn jullie thuis?" informeerde Tori haar. "Deze middag." antwoordde Mila. "Dat is leuk. Hadden jullie nog van Kerstmis genoten?" polste ze. "Ja, en Arnout was ons kerstgeschenk." antwoordde Jonas. Mila smolt van de woorden. "Dat is wel een heel mooi geschenk, inderdaad." ging Tori er op in.

Niet veel later kwam ook de vader van Mila. "Als jullie vroeger dan middernacht willen gaan slapen, zeg het maar. Dan gaan we naar huis." zei Manuel. "We zullen zien. En zeker zeggen als we willen slapen." zei Mila. "En wat vindt de grote broer van zijn klein broertje?" vroeg Manuel. "Leuk en latej heb ik een speelkamejaadje ejbij." antwoordde hij. "Maar nu krijg ik minder aandacht." "We proberen om jullie beide evenveel aandacht te geven." zei Jonas.

De aperitief was op en iedereen mocht aan tafel gaan. "Wat schaft de pot?" vroeg Manuel nieuwsgierig. "Het is gewoon frietjes met vol au vent." zei Jonas. "Het is niet echt feestelijk, maar door Arnout hadden we niet echt veel tijd." verklaarde Mila. "Dat geeft niets. We begrijpen het wel." zei Tori. Iedereen had zijn eten en begon ervan te smullen. Mila hielp Olivier, want hij morste veel met zijn eten. Terwijl Jonas Arnout de fles gaf. "Jij bent echt zo goed met je kinderen." zei Tori die bij hem is komen staan. "Dank je. De flesje geven doe ik graag." reageerde Jonas. "Dat zie ik en Mila is helemaal veranderd sinds het begin dat jullie elkaar kennen." zei ze. "Iedereen zegt dat. Soms zegt ze het zelf ook." ging hij er op in. "Ik ben trots op je." sloot ze het gesprek af. Jonas ronde ook af en wiegde Arnout in slaap. "Jonas, kom je? We gaan iets samen doen." kwam Mila hem halen. "Nog even. Hij is bijna in dromenland." zei Jonas en gaf Mila een kus op haar lippen. "Ik hoop dat ik toch middernacht haal." hoopte Mila. "Dat is toch niets als je vroeger in slaap valt?" vroeg Jonas. "Nee, maar dat gaat raar zijn. Om dan wakker te worden in het nieuwe jaar." antwoordde ze. Jonas legde Arnout in de wieg en ging samen met Mila naar beneden. "Wat dachten jullie als we met iedereen naar het vuurwerk gaan?" stelde Mila voor. "Ja, goed idee." zei iedereen. "En Arnout dan?" polste Vermeer. "Die nemen we mee." zei Mila.

Na een tijdje was het twintig voor twaalf. Ze vertrokken met heel de familie naar het park. Arnout was helemaal ingepakt en had een dik dekentje op hem zo kreeg hij geen koud. Ze praatten nog tien minuten en dan begon het nieuwe jaar, en het vuurwerk. Het nieuw jaar kon voor Mila en Jonas niet meer kapot met het grootste geschenk dat ze zich konden inbeelden. Jonas sloeg zijn armen om Mila en zij legde haar handen op zijn armen.