Ghost Rockers ~ JILA FOREVER

Deel 140: Boomhut

"Papa, ik heb een geweldig idee om deze zomer te doen." zei Olivier. "Wat is dat?" vroeg Jonas. "Gaan we een boomhut bouwen?" smeekte hij. "Ja, dan hebben we een eigen plekje." kwam Arnout erbij staan. "Van mij mag het. Maar dan moeten we naar de winkel gaan voor hout en verf en bouwmateriaal." zei Jonas. "Mila, doe je mee? We gaan een boomhut maken." reageerde Jonas. "Ja, dat is goed." zei ze. Ze gingen allemaal samen naar de winkel en kochten alles wat ze nodig hadden. "Ik zal al beginnen met de boom te snoeien. En zien of het wel veilig genoeg is." zei Jonas. Mila ging met de jongens naar boven om kleren aan te doen die vuil mogen worden. De boom was goed en iedereen begon aan het plan. "Dus we kunnen beginnen met hier vier planken vast te maken. En daarop verder te bouwen." zei Jonas. Ze hadden een plan van een vriend gekregen die goed was met zo'n dingen. Iedereen was bezig met wat hij kon doen. De vloer van de boomhut was al geplaatst en het was zestien uur. "Zullen we iets eten? En stoppen. Het begint donker te worden." zei Mila. "Ja, dat is misschien wel goed." reageerde Jonas. Ze ruimde de spullen op en gingen hun wassen. Eerst Olivier en Arnout. Daarna gingen Mila en Jonas samen in bad.

De volgende morgen sprongen Olivier en Arnout vroeg op het bed van Jonas en Mila. "Gaan we voortbouwen aan onze boomhut?" vroeg Olivier. "Laat ons rustig opstaan." zei Mila. De twee jongens gingen al naar beneden. Mila draaide haar nog eens om. Zo kwam ze tegen Jonas te liggen en legde haar arm rond hem. "Moeten we niet opstaan?" vroeg Jonas. Mila schudde haar hoofd. "Een keer uitslapen, kan toch geen kwaad." zei Mila. Maar dat was buiten Billie gerekend. Ze begon te wenen, omdat ze uit haar bed gehaald wou worden. "Ik zal wel gaan. Slaap jij maar uit." reageerde Jonas. "Dank je." lipte ze. Hij stond op en ging naar zijn dochter. "Goedemorgen kleine meid. Gaan wij iets eten?" vroeg Jonas. Hij kwam beneden en zette Billie in haar kinderstoel. "Papa, waar is mama?" informeerde Arnout zich. Mama was nog moe, dus slaapt ze nog." antwoordde Jonas. "Ik zal eten en daarna zullen verder gaan met de boomhut." "Dat is goed." reageerde Olivier. Hij ging hem al gaan aankleden terwijl Arnout nog even voor de televisie ging zitten. Als Jonas gedaan had met eten en hij ook klaar was met Billie, ging hij zich omkleden.

Een half uur later waren ze terug bezig met de boomhut. Ze hadden een ladder gepakt en ze waren bezig met de muren van de de hut vast te maken. Na een uur kwam Mila erbij. "Amai, jullie hebben al goed gewerkt." zei ze. Mila ging terug naar binnen en kwam terug met een grote fles water naar buiten. "Hier, voor de harde werkers, zodat jullie niet uitdrogen." zei ze en gaf de fles aan Jonas. "Wat moet er nog allemaal gebeuren?" vroeg ze. "Nog enkel de muren afmaken, het dak zetten en dan het nog eens verstevigen. Als laatste kunnen we het schilderen.." antwoordde Jonas. "Mogen we het zelf inrichten?" polste Arnout. "Als jullie dat willen, mag dat." zei Mila.

Jonas stond in de winkel op zoek naar een balk om de boomhut te verstevigen. Hij ging hulp halen bij een winkelbediende. "Dan kan je hout kiezen of dit hier. Maar mits het een boomhut is kies je beter voor het hout. We hebben heel stevig hout dat groot is." zei hij. Uiteindelijk koos hij voor de balken en liet hij ze op maat snijden. Daarna ging hij naar huis en maakte hij ze met de vriend, die het plan had getekend waren ze aan het controleren of het wel stevig was en of er niets zou kunnen gebeuren. "Dat ziet er vrij goed uit." zei hij. "Dat hebben jullie goed gedaan." "Dank je." zei Jonas. "Moet ik eens proberen of het stevig is als er iemand opstaat?" vroeg hij. "Ja, dat mag wel. Maar doe voorzichtig. Ik wil niet dat je een iets breekt." zei Jonas. Hij ging naar boven en sprong enkele keren. Dat was zo sterk als iets. Na vijf minuten controleren, kwam hij terug en keurde hij het bouwwerk goed. Ze namen afscheid van elkaar en Jonas ging het goede nieuws aan Olivier en Arnout zeggen. "We zullen er morgen naar de winkel gaan voor spullen om er in te zetten?" vroeg Mila. "Ja! Mogen we er ook eens in blijven slapen?" vroeg Arnout. "Het is goed. Maar eerst zien of het wel waterdicht is." zei Jonas. Ze gingen vroeg slapen, want zo'n boomhut bouwen is toch vermoeiend.

Na een nachtje slapen gingen ze naar de winkel voor kussens, lampjes op batterijen, twee poefjes, drie zitzakken en nog enkele accessoires om het gezellig te maken. Ze vonden veel leuke dingetjes. "Zullen we hier al mee beginnen?" vroeg Mila. "Ja, dat is goed." zei Olivier opgewekt. Thuis gingen ze meteen naar de boomhut en versierde ze het. "Wanneer gaan we er mogen blijven slapen?" vroeg Arnout. "Mogen wij er ook in slapen?" vroeg Mila. Olivier en Arnout keken hen aan en lachte geheimzinnig naar elkaar. "Wat zullen we zeggen." reageerde Olivier plagend. "We kunnen het gewoon ook terug afbreken." zei Mila op te plagen. "Oké, jullie mogen ook blijven slapen." gaf Arnout toe. Ze installeerde alles voor daar te blijven slapen. "We doen de achterdeur op slot, maar we hebben de sleutel bij ons. Dus als je naar binnen wilt, moet je ons wakker maken." vertelde Mila. Ze hadden hen allemaal neergezet en waren nu gezellig samen te praten. "Mag ik hier deze zomer met Aimée komen slapen?" vroeg Olivier. "Ja, voor ons is dat goed." zei Mila. "Kan jij nu eens een dag zonder Aimée of zonder dat je één woord over haar zegt?" polste Arnout. "Ja, dat kan ik, maar ik wil niet." zei hij. "Ik ga snel nog extra dekens gaan halen. Voor de zekerheid moesten we het koud krijgen." zei Jonas. "Moet ik nog iets meenemen?" Iedereen schudde zijn hoofd. Tegen elf uur lag iedereen in slaap. Mila en Jonas lagen heel dicht tegen een. Het was wel een unieke ervaring. Arnout werd in de nacht wel wakker, omdat hij het koud had. Dus nam hij een deken extra. Snel viel hij terug in slaap.