+Sen katil değilsin Jimin. Sen hepimiz gibisin.
-Yanılıyorsun ben acımasız bir katilim ve bu benim işim unuttun mu? Hepimizin bir görevi var. Plan yapmak, araştırmak, bulmak, ve benimki öldürmek. Gerekirse hiç acımadan seni de öldürürüm...
✦
+Anlam...
Birlikte koşmaya başladığımızda arkamızdan birilerinin geldiğini farketmiştik. Jimin elimden tutarak farklı bir yöne koşmaya başlamıştı.
"Nereye gidiyoruz?"
Jm-Arabayı park ettiğimiz yöne...
Aman tanrım burası neresiydi böylre?... barın böyle bir kısmı olduğunu bile bilmiyordum. Yan yana bir sürü yatak ve iğrenç şekilde sevişen bir sürü insan vardı.
Hatta o kadar sarhoşlardıki koşarak yanlarından geçen bizi farketmemişlerdi.
Jm-Ahhh gerçekten iğrençler...
İlk defa bir konuda aynı fikirde olduğumuz için sevinmiştim.
Sonunda çıkışa vardığımızda hemen arabaya atlayarak silahlarımızı almıştık. Jimin gaza basarak son hızla ilerlemeye başlamıştı.
"Lanet olsun arkamızdalar. Sen arabayı kullan ben halledeceğim.
Jm-Hayır. Sakın bir delilik yapma.
"Güven bana"
Camı açarak dışarıya doğru eğilerek ateş etmeye başlmıştım.
Jm-Delirdin mi şimdi vurulacaksın.
"Sen sadece arabayı kullan. Bana bırak"
İşte şimdi olacak. Hadi hadi... biraz daha yaklaş... işte şimdii..
Araba çok hızlı geldiği için Tekerliğe ard arda açtığım ateşle taklalar atarak yol kenarındaki ormanlık alana savrulmuştu.
"İşte... belanızı siktim..."
Jimin söylediğim şeye gülerek gaza basmıştı.
Jm-Başardık....
"Evet başardık...."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İşte bizimkiler🤭
Sevinçle çığlık atmaya başlamıştım. Gerçekten o anahtarı alabilmek için daha önce bir kaç kez uğraşmıştım ama hepsinde bir olay olmuş ve yapamamıştım.
Bir süre sonra arabanın yavaşlamasıyla kolumu pencereye yaslayarak dışarıyı izlemeye başlamıştım. Elbiseden dolayı göğsümdeki damgayı kapatmam baya zamanımı almıştı. Sanırım bu gün beni en çok yoran şeylerden biriydi.
Jm-Bizimkiler halletmiş. Yoldalar geliyorlar. Bizden yarım saat sonra eve varacaklardır.
"Güzel... iyi olduklarına sevindim"
Tekrar dışarıyı izlemeye devam etmiştim. Hava kararmıştı ve serin bir rüzgar esiyordu. Bundan daha güzel ne olabilirdiki ?
Jm-O lanet adamla gittiğinde neden bir şey söylemedin. En azından küçük bir işaret.
"Çünkü planımda öyle bir şey yoktu. Ama adamın niyetinin başka olduğunu biliyordum. Anahtarı bulamamıştım ve ileri gideceğini bildiğim için o an aklıma sadece öyle bir şey yapmak geldi"
Jm-Bir daha söylemeden böyle bir şey yapma...
Ciddi ve tehditkar bir şekilde söylemişti.
"Jimin biliyorsun şuan içinde olduğumuz durumda bazen haber vermeye zamanımız bile olmadan bir şeyler yapmak zorunda kaldığımz anlar oluyor. Diğerlerini tehlikeye atmamak için ve o an öyle olması gerekiyordu"
Arabayı biranda sola doğru kırarak başka bir yola saptığında ormanın içine sürmeye başlamıştı.
"Nereye gidiyoruz"
Arabayı durdurarak sinirle arabadan inmişti.
"Neler oluyor? Ne yapıyorsun?"
Biraz uzaklaşarak gözlerini kapatarak derin derin nefes almaya başlamıştı.
"Sorun ne?"
Elini ceplerine yerleştirerek bana doğru dönmüştü. Yavaş adımlarla aramızdaki mesafeyi kapatarak tam önümde dikilmişti.
Jm-Gelecek sefer plan kurduğunda böyle sikik şeylerin olmamasına dikkat edersen sevinirim.
"Jimin. Biz bir görevdeyiz ve bazen-
Cümlemi bitirmeme izin vermeden omuzlarımdan tutarak yavaşça arabaya yaslamıştı.
Jm- Biz bir görevdeyiz biliyorum, olan o şeyden sende memnun değildin biliyorum sadece gelecek sefer bu tür bir şey olmasın... o adam sana dokunduğunda onu orda öldürmemek için kendimi zor tuttum bir daha bunu yapamam...
"Biliyorum. Benim eşim olarak davranıyordun ve böyle bir şey yapmam doğru değildi ama yapacak başka bir şey yoktu ben doğru olanı yaptım"
Gülmeye başladığında bu değişen ruh hallerinden gerçekten korkmaya başlamıştım.
Jm- Evli gibi rol yapmamız ve sonra senin o adamla gitmen yüzünden mi rahatsız olduğumu sanıyorsun. Orada kendini benim eşim olarak tanıtmamış bile olsaydın ya da benim yerimde Taehyung olsaydı ve ben başka birinin yerinde olsaydım yine o şeyin olmasını istemeyecektim.
"Peki seni anlıyorum"
Jm-Hiçbir bok anlamıyorsun o yüzden konuşmayalım.
Sinirle arabaya binererk yerini almıştı. Bende bir şey söylemeden yanına geçmiştim. Gerçekten ne oluyordu şimdi? Biranda bu kadar kızması normal değildi.
O adamın bana yakınlığı onu rahatsız etti... peki neden? Eskiden yaşadığı bir şeyden kaynaklı mı? Yoksa direk benden dolayı mı? Yani kıskanmış mıydı?
Ahhh bu imkansızdı... gerçekten bazen onu anlamıyordum. Aslında kendimide anlamıyordum. Şu sıralar neden etrafımdaki her konunun onunla ilgili oluğunu anlamıyordum. Ya da şuan bana kızgın olması neden kötü hissettiriyordu anlamıyordum.
Geri kalan sessizlikle geçen yolculuğun ardından varmıştık.
Ârabayı perk ettikten sonra ikimizde aynı anda arabadan inmiştik. Eskiden konuşması sinirimi bozuyordu şimdiyse sessiz kalması sinirimi bozuyordu. Bir şeyler sormalı mıydım?
"Jimin?...
Seslendiğimde beni duymamazlıktan gelerek içeri geçmişti. Ta~mam... anlaşıldı bir şey söylememeliydim. İnat edecek değildim. Kendi bilirdi isterse konuşur isterse konuşmazdı. Neden merak ediyordumki?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
