+Sen katil değilsin Jimin. Sen hepimiz gibisin.
-Yanılıyorsun ben acımasız bir katilim ve bu benim işim unuttun mu? Hepimizin bir görevi var. Plan yapmak, araştırmak, bulmak, ve benimki öldürmek. Gerekirse hiç acımadan seni de öldürürüm...
✦
+Anlam...
Yoongi son söylediği şeyle neyi kast ettiğini anlamasada şuan durduk yere gülümsediğini farketmişti.
Gelen arkadaşlarını farkettiğinde hemen toparlanarak. Ciddi bir ifadeye bürünmüştü.
Jb-Yoongi özür dilerim.
Yg- Ben eve gidiyorum. Akşam görevimiz var. Vakit kaybetmeden eve dönün.
Yoonginin onu umursamamasına üzülsede bir şey diyememişti.
Jm-Hadi gidelim Jaebum. Kendini toparla akşam önemli bir görevimiz var.
Zaten başka yapacak bir şey yoktu olan olmuştu. Ve şuan yapabilecekleri tek şey işlerine odaklanmaktı.
-
Nj-Hadi çabuk atlayın arabaya.
Bu sefer hepsi birlikte gidecekti. Tüm araştırmalar yapılmış. Olay yeri incelenmiş ve plan yapılmıştı. Sona bir şey kalmıştı. Adamları öldürmek. Ve bu da her iki ekibn katillerinin göreviydi.
Nj-Nesi var bunun? Kendini toparlamasını söyleyin. Böyle giderse kimseyi öldüremeden kendisi yem olacak.
Jm-Jaebum, Namjoon hyung haklı hadi kendini toparla. Yeter artık şu olayı düşündün.
Nj-Ne olayı?
Yg-Bizim cesur kız.
Nj-Ahh yine mi o kız? Gerçekten onu görebilmeyi istiyorum. Sizin yüzünüzden o kadar merak ettim ki?
Th-Çocuklar varıyoruz hazırlanın.
Sürücü koltuğundan seslenen Taehyung'u duyar duymaz herkes kendine çeki düzen vermişti.
Siyah araç boş deponun önünde durduğunda ses yapmadan hepsi inmişti.
Nj-Biliyorsunuz bu gün dördünüz halledeceksiniz. Eğer bir sorun olursa bize haber verin.
Herkes son kez yapması gerekenleri tekrar ederek yerlerini almıştı.
Dört kişiyse deponun içerisine ilerlemişti.Yirmi dakika zamanları vardı ve yirmi dakika içinde herşeyi halletmeleri gerekiyordu.
Ve her zamanki gibi olmuştu. Yine başarıyla depodan çıkmışlardı.
Nj-On beş dakika....hiç fena değil.
Jm-Aslında o saklanan kişi olmasaydı biz daha önce bitirecektim işlerini ama on beş dakikada oldukça iyi değil mi?
Yg-Tamamdor siz binin bizde geliyoruz. İçeriyi temizleyelim.
Komutu alarak işi biten herkes arabaya geçmişti. Son olarak her zamanki gibi arkadaşlarını bekliyorlardı.
Bir süre sonra tam kadro tamamlandıktan sonra günün yoğunluğuyla hepsi uyuyakalmıştı.
Şuan tek bildikleri doğru yolda olduklarını sanmalarıydı. Ama asıl gerçeklerden ve onları bekleyen zorluklardan haberleri yoktu. Belkide en güzel geçen günleriydi. Belkide her şey daha kötü olacaktı ve belkide bir mucize olacaktı.
~
Bb-Biliyor musunuz ilk defa hepimiz bu okulun bahçesinde toplanmayı başardık. Bunu kutlayalım bence
Bambam'in çocukça hallerine herkes gülerek oturduğu banklarda insanları izlemeye başlamıştılar.
M-Gerçekten en son o işler dışında ne zaman böyle toplandık ki dışarıda? Hiç aklıma gelmiyor.
Hepsi başını sallayarak onaylamıştı. Birlikte zaman geçirmek için çok az vakitleri vardı.
Th-Gerçeği söylemek gerekirse Jungkook ve ben dersten kaçtık
Nj-Neeee?
Namjoon sinirli bakışlarla ikisine döndüğünde Taehyung söylediği için şimdiden pişman olmuştu.
Nj-Devamsızlıklar bizi kötü etkiler ve biliyorsunuz kimliğimizi gizli tutmak için saklanabildiğimiz tek yer burası.
Th-Üzgünüm Namjoon ama başka türlü bir araya gelemiyoruz ve bu ilkti. Bir daha olmayacak.
Bu cevabı Namjoon'u memnun etdiği için sessizleşerek önüne dönmüştü.
Js-Hey hey bu o kız değil mi?
Jm-Kim o kız değil mi?
Jimin'in sorusu üzerinde herkes Jackson'a odaklanmıştı.
Js-İste şurdaki... dünkü kız değil mi?
Hepsi Jackson'un başıyla işaret etdiği noktaya dikkatle baktığında kimden bahsettiğini anlamışlardı.
Nj-Sonunda bu kızı görebildik.
Yj-Şu önümüzdeki banklara doğru yürüyen kızdan mı bahsediyorsunuz?
Jm-Evet hepiniz uzaylı görmüş gibi bakmayı kesseniz iyi olur. Bizi farkedecek şimdi.
Herkes normal davranmaya çalışmıştı ama tam tersi daha çok dikkat çekiyorlardı
Jm- Delirdiniz mi? Poz verir gibi ne yapıyorsunuz? Sadece normal olun.
Yy-Biliyorsun bunu biranda söyleyince insan tam tersi normal olamıyor.
Jimin umutsuzlukla iç çekerek telefonunda bir şeylerle ilgilenmeye başlamıştı.
Bb-Çok güzel tam önümüzdeki banka oturdu.
Jk-Bizim olduğumuzu anladı mı dersin?
Jungkook güya kitap okuyormuş gibi yaparak sessizce fısıldamıştı.
Yg-Bence biz olduğumuzu farketmiş olsa önümüze oturmayı bırak şuan hepimizi itfaye hortumuyla ıslatırdı.
Yoonginin söylediği şeye herkes yüzünü buruşturarak önüne dönmüştü.
Jm-Buraya bakıyor. Sanırım biz olduğumuz anladı.
Jaebum sessizce dikiliyordu. Ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu. Dün olan şeyden sonra kendini kötü hissediyordu. Olayların o şekilde yön alacağını düşünmemişti.
Aslında pişman değildi sadece kendini bir şeyleri açıklamak zorundaymış gibi hissediyordu. Yada o kızla birşeyler konuşması gerektiğini düşünüyordu. Ama ne yapması gerektiğini kendisi bile bilmiyordu.
Bb-Rahat olun. Ayağa kalktı herhalde gidiyordur.
Jk-Ben mi yanlış görüyorum yoksa o buraya mı geliyor?
Jm-Doğru görüyorsun. Jaebum sakın yine ters birşeyler yapmaya çalışma.
Yoongi hepsinin bu haline istemsizce gülümsemişti. O kadar kötü insanlara karşı gelen, onları öldüren kişiler şuan bir kızdan çekiniyorlardı.
Yj-Gerçekten buraya geliyor. Ama siz neden bu kadar gerginsiniz ki? İsterseniz kalkalım.
Yoongi kızın elinde ceketinin olduğunı fatkettiğinde biranda beyninde ziller çalmıştı. Muhtemelen sadece ceketini geri vermek istiyordu. Hemen ayağa kalkarak arkadaşlarına dönmüştü.
Yg-Ben birazdan geleceğim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
