Tolstoy: Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir, der. İki noktada da haklıdır. Ben de tamamen duygularımın esareti altında, yeni bir yolculuğa çıkmış, yolculuk boyunca sızlayan vicd...
Selamlar. Keyifler Nasıl? Bölümü her hafta düzenli atmaya çabalasam da, bu hafta biraz geciktik. Hayatımda temponun arttığı bir döneme girdim. Yani aksarsa bölümler, haberiniz olsun. <3
Bölümde geçen gezi planlaması tamamen keyfim ve kahyasına ait arkadaşlar. Gerçekte bu gibi düzenlemeler ne gerektirir bilmiyorum, haberiniz olsun. :D
Güncel Gürsel Artıktay-Uzak Yol
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beğeni ve yorumlarınızı bekliyoruuum. Keyifli Okumalar :)
Herkesin yüzü gülüyordu. Yorgunluktan, şehir değişiminden sonra yaşanan sarsıntıyla birlikte, yemeklerin üzerine alınan uykuda, dinlendiğimiz belliydi. Ben başta, Gölge olmadan uyuyamamaktan korkmuştum ama buna bulduğumuz çözüm yoluyla da geceyi huzurlu kollarda dinlenerek geçirebilmiştim. Neyse ki sabah da şanslıydık ve alarmın sesine küfür etmek isteyen yanımı bastırıp, sevgilimin kollarından ayrılarak yeniden yukarı, Damla'nın yanına kimseye görünmeden çıkabilmiştim.
Ben odaya girdiğimde, Damla da uyanmıştı. Herhalde her birimiz ne kadar uykuyu sevsek de eğlenceyi de kaçırmak istemiyorduk. Valizler hâlâ arabanın bagajındaydı ama dünden bu yana yorulacak bir iş yapmadığımızdan kıyafetlerimiz kirlenmemişti. Aynılarını giydik. Pijamalarımızı bir poşete sıkıştırdık. Ortalığı derleyip toplarken ve el çantamızdaki makyaj malzemeleriyle, yüzümüzü renklendirirken, kahvaltı zamanına erişebilmiştik.
Kübra teyze kapıyı açtığında bizi hazır görmüştü. Bu hareketimize şaşırmış gibiydi. Damla da ben de onun bildiği kadarıyla uykuyu seven insanlardık çünkü. Hep beraber aşağı indik. Yine de yıkanmadığımdan rahat hissetmeyerek saçlarımı at kuyruğu yapmış, toplamıştım.
Mutfakta, kadınlar olarak; keyifli bir sohbet eşiğinde kahvaltıyı hazırladık. Dünden kalan poğaça ve kurabiyeler bile bize yeter de artardı, hazır yemek konusunda öğrencilik yıllarından sonra, iş yaşamımız da dahil hepimizde bir alışkanlık vardı ama anne yüreği olsa gerek bizi mükellef bir kahvaltı yapmadan bırakmayacağını da söylemişti. Genelde Kübra teyze ile Damla konuşmuş, yeni damadın kritiğini yapmışlardı.
Annesinin, Damla için Nihat'ı uygun bulduğu her halinden belliydi. Bilgili, hırslı, efendi, çalışkan, nerede nasıl davranması gerektiğini bilen bir adamdı Nihat ve Damla'nın fevriliğine karşı daha ılımlı oluşunu da, Kübra teyze iki afacan çocukla uğraşmaktansa tercih edeceğe benziyordu. Ben de onlara yer yer katılmış, bir fırsat yakaladığımda laf atmadan duramamıştım.
Masa hazırlandığında, kokuyu duymuş gibi erkekler sırayla masaya doluştular. Gölge zaten ben odaya çıkarken, gideceğimi hissederek uyanmıştı. Sonrasında uyuduğunu sanmıyordum ama yatakta tembellik yapmış olabilirdi.
Birbirimizle günaydınlaştıktan sonra nihayet hep birlikte masadaydık. Kahvaltı masasında yine neşe içinde konuşacağımız bir sohbet dönmüştü. Dünden sonra, herkes birbirine daha ısınmış gibiydi ama bu ısınış, maalesef ki kısa süreliydi.
