Sabr-ı Sükût 2.Seri (Aşk-ı Muhal) TAMAMLANDI

Hayal Kırıklığı

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz...

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Furkan, kendini kaybetmiş gibiydi. Nur'un, kolundan asılarak çekiştirdi.
Etraftan müdahale etmek isteyenlere de hiddetli ve celalli tavrıyla geri adım arttırdı.

Nur'un, kız arkadaşları Selime ve Efsun " Nur ,kim bu adam ? Ve senden ne istiyor? Biz hemen güvenliğe haber veriyoruz sonrada polisi arıyoruz..."dediler korkarak.

Ama Furkan, sadece Nur'un gözlerine bakıyordu. Sanki kızları duymuyordu, işitmiyordu.

Furkan'ın, halinin hâl almadığını anlayan Nur " gerek yok kızlar. Furkan abi, abim sayılır  benim.
Tanıyorum kendisini. Aile dostumuz oluyorlar. Bana bir zarar vermez...Sanırım bir yanlış anlaşılma var. Ben konuşurum şimdi. Siz gidin şimdi. Etraftaki bizi izleyenlere de korkulacak bir durum olmadığını anlatın ki dağılıp gitsinler..."

"Olmaz Nur seni yalnız bırakmak mı? Asla ve asla olmaz..."dedi Selime titreyen sesiyle.

"Selime haklı Nur...Baksana çok öfkeli gözüküyor karşında ki adam..."dedi sinirle Efsun.

"Tamam siz gitmeyin köşede beni bekleyin...Ama şu kalabalığı ikna edin bir sorun olmadığına dair..."

"Tamam Nur "diyerek gitti Selime ve Efsun...

Nur ,giden arkadaşlarının peşinden derince bir nefes alıp "gel şu karşıdaki küçük parka gidelim Furkan
abi "diyerek yürüdü.
Furkan, yine kolunu bırakmamıştı. Nur, yutkunarak parka ilerledi yanında ki Furkan'la.

Parkta ki ıhlamur ağacının altında durdu ve Furkan'ın gözlerine baktı utanarak ve sıkılarak.
Gözlerinden şimşekler çakıyordu âdeta...Nur, korkmuştu o gözlerdeki çakan şimşeklerden...
Yutkundu.Sonra Furkan'ın elinden kurtaramadığı koluna baktı çekingen ve şaşkınca.

Sakin ve bir o kadarda naif ve efsunlu sesiyle tekrar Furkan'ın yüzüne bakarak " neler oluyor Furkan abi?
Ben sana ne yaptım da böyle düşman gibi bakıyorsun?
Korkuyorum ben yanlış anlaşılmaktan.

Bunca insanın için de niye bana böyle davranıyorsun...?
Yanlış anlaşılacak bir durumdayız.
Seni bir tanıyan olsa ne olur hiç düşündün mü ?
Sen evlisin ve üniversitemin önüne gelmiş kolumu tutup çekiştiriyorsun?"dedi.

Furkan,Nur'un naif ve efsunlu sesiyle kendine geldi. Yutkunarak hayal kırıklıklarıyla " çaresizdim ben Furkan Turhan olarak...Yaralıydım, kırgındım ,kızgındım, yorgundum... Nur...Bunca kalabalıkta yapayalnızdım. Derdimi kimselere anlatamadığım için...
Anlatıp kimseyi üzmek istemedim. Ama abim herşeyin farkındaydı sanki. Onca ağzımı arama çabasına rağmen ser verip sır vermedim..."der demez Nur anladı Furkan'ın derdini.
Ve bir şeylerin yanlış anlaşıldığını.

" Hiç konuşmadan dinlemeliyim ki derdini anlatsın. Ateşe karşı su gibi olun derdi annem Hatice.
Şu anda Furkan abi adeta bir ateş misali yakıp yıkmaya hazır. Hemde çok acılı. Ben bu bakışları yıllardır babam da görmüştüm. O Sultan kadını yüzünden.
Ceren'de tıpkı o Sultan'ın aynısı gibi... Ve Furkan abimde çok yaralı..."dedi içinden ve tekrar Furkan'ın sesiyle düşüncelerinden sıyrıldı Nur.

"Çünkü benim abim benden daha çok üzülecekti gerçekleri öğrenince. Tanıyorum ben abimi...Zaten kendisi yaralı bir aslan gibi kıvranırken yıllardır...
Birde ablanla yeni mutluluğu yakalamışken bunu ona yapamazdım.

Sen o gün, ablanla abimin velime yemeği düzenlediği akşam duydun herşeyi Nur?
Sakın inkar etme ! Ben o Ceren yılanıyla konuşurken sende oradaydın. Sonra orada senin olduğunu teyit ettim ben...
Ama sonra sen kimseye bir şey anlatmayınca mutluda olmuştum.
Çünkü senin çok güvenilir birisi olduğunu zannettim ben..."