Sabr-ı Sükût 2.Seri (Aşk-ı Muhal) TAMAMLANDI

Ruha Ağır Gelen Yükler

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz...Furkan'ın söylediği türkü.

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Nur, nefesi daralırcasına aşağıya indi.Hemem mutfağa girip tezgaha dayandı.

"Bazı şeyleri öğrenmek insana ağırlık veriyor. Ruha ağır yükler... Yüklerde ne yaparsan yap hafiflemez o yük...İnmez ruhundan sanki artık ruhunu mesken edinmiş olur.
İnsan sırtına aldığı görünen yükü,  hedefine varacağı yere varınca  sırtından indirince soluklanır dinlenir...

Hatta yükünü yerine sağ salim götürdüğü için mutlu bile olurken, ruhuna aldığı yükler dert, keder olur da asla soluklanamaz hale gelir...İstesede ruhundan ayıramaz o yükü...

Birkez daha anladım ki insana manevi yük daha ağır ve zor geliyor.
Ruhuna aldığı soyut bir yüktür,ortada elle tutulacak gözle görülecek somut bir yük yok... Ancak manevi yani ruhuna aldığı soyut olan yük inceden inceye yakıyor insanı...

Ben bugün yine ruhuma ağır ağır  yükler yükledim.Yıllardır olduğu gibi.  Yıllardır zavallı babamla o Sultan kadının bu tarzdaki kavgalarına çok şahit oldum. Her duyduklarım ruhuma ağır gelmişti.
Zavallı Furkan abinin sesi aynı babamın sesi gibi çaresiz ve bir o kadarda kızgın,kırgın çıkıyordu.

Tonlamasından bile anladım. Babam gibi Furkan abide kendini mahkum etmiş...Babamın yirmi küsür yılına mal olmuş...Furkan abi iki üç ayda bile çok kötü durumda olduğunu söylüyor. Ve bir ömür mecburum sana ailemin itibarı için diyor.
Peki şimdiden böyle olmuş birisi yıllarca nasıl dayanacak?

Babam, annemle birlikte atlatmış onca zorlu yılları.
O, Sultan kadın ve Akçalar babama hayatı zindan ederken ,annem Hatice  ab-ı hayat sunmuş. Hemde gizli saklı, kıyıda köşede...
Tamam Furkan abiminde dağ gibi ailesi var yanında. Ama ailesi bilmiyor gibi.Bilselerdi asla razı gelmezlerdi.

Babama ve anneme bize bile nekadar yardım ettiler.
Bu noktaya gelmemizde şüphesiz çok büyük etkileri var...
Hele eniştem böyle bir şeye asla müsade edecek sessiz kalıp köşeye çekilecek birisi değil.

Akçaları karşısına almış birisi eniştem. Ben bu kadar gerçeği öğrendikten sonra hiç bir şey olmamış gibi davranamam. Benim bir davam var ve davama ters düşer demiş ve tüm gerçekleri ortaya çıkartmıştı...Hemde kimsenin haberi dahi yokken. Asla kardeşini yem ettirecek birisi değil...Hele hele Furkan abinin kendisini ailesi için kurban ettiğini bir bilse eniştem..."Dedi derin bir nefes alıp .

Elleri titreyerek bir bardak su içti. Onu bulaşık makinasına yerleştirip yeni bir bardağa da ablasına doldurdu. Bardağı küçük bir fincan altlığına koyup ağzını peçete ile kapattı.

Tam ardını dönmüştü ki ;Kapıda gülümseyerek kendisini izleyen Zeynep hanımı gördü.
Yutkunarak "şey Zeynep teyze ablama götürecektim "dedi elindeki hapı avucuna iyice saklayarak.

"Tamam güzel kızım...Ama niye böyle çekingen davranıyorsun? Burası da senin evin sayılır...Ablanın, eniştenin evi...Biz akrabayız kızım kocaman bir aileyiz. Rahat ol açıklama yapmak zorunda değilsin..."Dedi ve derin bir nefes alıp "Maşallah Sübhanallah çokta ince düşüncelisin tıpkı gelinim Fatma gibi...Suyu içip bardağı da makinaya koyacak kadar...Bir çoğu içip tezgahın üzerine bırakıp çekip gider...Küçük gibi gözüksede aslında çok büyük bir incelik..."Dedi.

Nur, şaşkınca " ya demek öyle Zeynep teyze...? Hiç farkında değilim bile. Galiba alışkanlıktan dolayı. Biz suyu içip tezgahın üzerine bırakıp çekip gitmeyiz hiç...Hatta yemek dışında bir şey yiyip içsek bile hemen ya makinaya koyarız yada makina doluysa elimizde yıkar kaldırırız. Bulaşık bırakmayız tezgahta ve açıkta.