buddie stories

47. Nie jest pewien wielu rzeczy na tym świecie, ale jest pewien Buck'a

Tłumaczenie z tumblra @/clusterbuck

-O nie- uświadamia sobie- jestem zakochany.

To tak głupi moment, że Eddie chce powiedzieć wszechświatowi nie, chce mu powiedzieć, żeby wrócił innego dnia, bo to nie może być moment, w którym zda sobie sprawę, że kocha swojego najlepszego przyjaciela. Nie może być.

To coś tak doniosłego, a jest to doniosłe. To jak element układanki układający się w całość. To jak zaciąganie żaluzji rano, by wpuścić światło słoneczne. Coś tak doniosłego pozostanie w jego pamięci na zawsze. To historia, którą pewnego dnia opowie Christopherowi i wszystkim innym dzieciom lub wnukom, którymi on i Buck będą mogli być obdarzeni. To jest moment, który zmieni resztę jego życia. Eddie nie jest pewien wielu rzeczy na tym świecie, ale jest pewien Bucka. To jest moment, w którym wszystko się zmienia.

Szkoda więc, że to uświadomienie sobie, moment, który zapamięta do końca życia, następuje po tym, jak patrzy, jak Buck robi najbardziej wątpliwą kanapkę na świecie - banany w plasterkach i bitą śmietanę z puszki na pełnoziarnistym chlebie.

Buck próbuje wlać trochę śmietany bezpośrednio do ust i jakoś nie trafia, kończąc z bitą śmietaną na czubku nosa. Próbuje ją zetrzeć, ale puszka wciąż jest w jego ręku i musi przypadkowo nacisnąć przycisk, bo kilka sekund później wygląda, jakby padł ofiarą wyjątkowo okrutnego incydentu z rzucaniem ciastem.

Eddie chce się z niego śmiać, ale w jego piersi rozchodzi się ciepło i jedyne, co może pomyśleć, to och.

Przechodzi przez strych do kuchni, chwytając po drodze rolkę ręczników papierowych.

-Hej- mówi, zatrzymując się przed nim- Masz coś na sobie...

Buck szydzi i bez ostrzeżenia wyciąga rękę, łapie Eddiego i przyciąga go na tyle blisko, że ten rozmazuje swój policzek pokryty bitą śmietaną po twarzy Eddiego.

-Zabawne- mówi Buck, jego uśmiech jest jasny nawet przez krem- Ty też.

-Tak- myśli Eddie. Nie jest pewien wielu rzeczy na tym świecie, ale jest pewien Buck'a.