101. ,,Myślę, że mogę potrzebować trochę więcej przekonywania ''

37 2 0
                                    

tłumaczenie z tumblra @/ hoediaz

-Na swoją obronę - mówi Eddie, z rękami złożonymi na piersi i podbródkiem uniesionym uparcie - Naprawdę chciałem.

Buck wciąż czuje ciężar ust Eddiego przy swoich własnych, palących jak marka. Przyciska zimne palce do krawędzi ust, mruga niemrawo.

W kuchni jest cicho i ciemno, w większości wszyscy śpią w zaciszu pokoju piętrowego. O tej porze nocy są tylko Buck i Eddie, przekomarzając się i śmiejąc po cichu, gdy przeszukują szafki w poszukiwaniu przekąsek, które Chimney ukrywa za przyprawami Bobby'ego.

Buck nie pamięta, z czego żartowali. Może z rozmowy z wcześniej, kiedy Ravi poślizgnął się w błocie i zabrał ze sobą Chimneya, a może z książki, którą Buck czytał, domowego thrillera, który nie ma sensu. Tylko że w jednej sekundzie śmiali się, szamocząc się, ich ramiona stukały o siebie, a w następnej oczy Eddiego błądziły po jego krzywych ustach, dłoń Eddiego zawijała się w przód jego munduru, usta Eddiego przesuwały się po jego ustach.

W swoim życiu został pocałowany wiele razy, przez wielu różnych ludzi w wielu różnych miejscach, ale żaden z nich nie zbliża się do tego: ucisk ciała Eddiego tak znajomy, że mógłby go rozpoznać na wpół martwy, remiza tak znajoma, że może się po niej poruszać w ciemności.

-W twojej obronie?- powtarza Buck, niedowierzając, a potem dodaje- Naprawdę chciałeś?

-Tak-prycha Eddie, a  jego ramiona przesuwają się w taki sposób, że krótkie rękawy munduru naciągają mu na bicepsy. Nosił krótkie rękawy coraz częściej, odkąd w końcu wrócił do 118 i na początku Buck myślał, że to jakiś symboliczny gest związany z zaczynaniem od nowa, tak jak z obcięciem włosów, ale teraz myśli, że to po prostu po to, żeby go torturować. 

-Czy uderzyłeś się w głowę?

-Nie, nie uderzyłem ... Chcesz mnie pocałować? Celowo?

-Celo... nie, Buck, chciałem się potknąć i upaść na twoje usta. Tak, celowo.

Zna Eddiego, zna go lepiej niż być może ktokolwiek na tej planecie, więc wie, że ten zachowuje się głupio tylko dlatego, że jest zażenowany, bo naraził się na pocałunek Bucka i teraz stoją w kuchni, kłócąc się o to. Ale Eddie zna też Bucka, zna go aż do szpiku kości, więc ta nerwowa obrona trwa tylko sekundę, zanim przechyli głowę, a jego oczy zmiękną. 

-Buck- mówi- Zawsze chcę cię mieć celowo. Dziś i wczoraj i jutro, to po prostu ... Patrzę na ciebie i chcę cię. Nie możesz mnie za to winić.

I Buck myśli, że mógłby płakać w swoim miejscu pracy o czwartej trzydzieści rano z pożyczonym smakiem żelek Chimney'a na ustach.

-Myślę- mówi i musi oczyścić gardło, kiedy jego głos pęka, rozpaczliwie i łamiąc się, otwiera się. Oblizuje wargi, obserwuje, jak oczy Eddiego śledzą ten ruch. 

-Myślę, że mogę potrzebować trochę więcej przekonywania. No wiesz. Tak dla pewności.

Eddie mruga, a potem grymas rozkwita na jego wyrazie, rozjaśniając ciemność kuchni. 

-Cóż- mówi, robiąc krok bliżej, jego ręce sięgają w górę, by oprawić twarz Bucka między lekko spoconymi dłońmi- Chyba tak. Ale tylko dlatego, że naprawdę tego chcę.

Buck szczerzy się do pocałunku, wykręcając rękę w mundurze Eddiego, która delikatnie wyciąga go z jego spodni. To okropny, okropny pomysł, całowanie się leniwie do lodówki w środku zmiany, kiedy powinni spać spokojnie w oddzielnych pryczach, ale i tak to robią. Minęło zbyt wiele czasu od kiedy pozwolili sobie na coś tylko dlatego, że tego chcą, miesiące dla Bucka, może całe życie dla Eddiego.

Ale to mimo wszystko zły pomysł, co udowadniają, gdy w kuchni zapala się światło, rzucając reflektor na miejsce, gdzie Buck ma jedną rękę w połowie koszuli Eddiego, gdzie Eddie ma obie ręce zakręcone w jego włosach, ich usta są nabrzmiałe od pocałunków i uśmiechają się zbyt szeroko, by można je było przyłapać.

-Żebyście wiedzieli- mówi Chimney z drugiej strony wyspy, trzymając się niedawno otwartego pudełka swoich żelek, które ukradł Eddie- To jest dosłownie mój najgorszy koszmar i mówię o tym wszystkim. 

Eddie tylko się śmieje, jasny i radosny, na wpół przytłumiony przez ramię Bucka, a Buck jest ciepły, chciany. 

buddie storiesOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz