100 Days with My Badboy Crush (Completed)

Chapter 42: Fever Together

Kyle

Matutulog na sana ako dahil ang init ko ang init ng katawan ko. Narinig ko lang ang boses niya naiinis na ako buwesit na babaeng desperada sinabi ko na hindi ko siya kakausapin pero kinausap ko siya ngayon buwesit talaga. Hindi ko na mapigilan na hindi magsalita dahil nabuwebuwesit na ako sa kanya. Parati niya na lang ako pinakikialaman yan ang pinakaayaw ko at ayaw ko talaga sa kanya.

"Kasalanan ko kung bakit ka nilagnat dahil nahawaan kita hindi puwede na pabayaan mo lang na parang wala lang" sabi niya. Ang ganda ng dahilan niya. Bilib ako.

"Tsk. Ngayon alam mo na kung ano ang mangyayari sa katangahan mo? Buwesit ka talaga" cold kong sabi

Buwesit talaga.

"Alam ko kaya pasensya at sorry sorry ulit" sabi niya

"Sorry talaga at pasensya na" sabi niya

"Tsk. Okay lang sana na kung ikaw lang ang maapektuhan ng katangahan mo na walang madadamay na kahit sino pero hindi. Nakakabuwesit dahil parati kitang nakakasama nadadamay ako sa kamalasan mo at worst nahawa pa ako sa sakit mo. Ang sarap magmura pero pinipigilan ko lang" galit kong sabi bahagya akong nagulat dahil nakita ko na may tumulo na isang butil ng tubig sa left side ng mata niya.

Luha?

Tsk.

Ngayon alam na niya na wala siyang kuwenta.

Tsk.

"I'm sorry, Kyle" sabi niya

Ang sincere niyang humingi ng patawad. Akala ko umiyak siya hindi pala.

Tsk.

Dahil kung umiyak siya wala akong pakialam. Biglang bumukas ang pinto pumasok sina uncle will, Christian at ang nurse na pumunta dito kanina.

Tsk.

Buwesit ka talaga desperate girl. Bagay talaga sa kanya ang pangalan niyang desperate girl. It's suits her very well.

"Kyle, hijo. Ano na naman ba to?" tanong ni uncle Wil. Ang ano? Narinig na naman nila?

Tsk.

"What?"

"Sa labas naririnig namin ang boses mo kahit hindi ka sumigaw" sabi ni Christian tumingin ako sa kanya.

"I don't care"

"Hijo, dalawang beses mo na siyang sinisigawan. Hindi ko man alam ang buong nangyayari sa inyo at hindi ko alam ang dahilan kung anong meron sa inyo pero hijo, may sakit siya. Puwede ba hijo wag mo muna siyang sigawan? Yun lang ang sa akin" sabi ni uncle Wil

"Tsk"

"Kyle, hijo. Tinawagan ko ang dad mo kanina at sinabi ko na nandito ka at kasama mo ang kaklase mo sinabihan ko lang siya kung anong nangyayari sayo dito at ang sagot niya alam mo naman ang tama o mali dahil malaki ka na at wag kang gagawa ng problema na ikasasakit ng ulo ng dad mo" dagdag na sabi ni uncle Wil. Tinawagan pa talaga si dad. Siya lang naman ang nagagalit eh. Hindi ko na kasalanan yun.

"Tsk"

Biglang lumapit si uncle wil sa akin at hinawakan ang noo ko gamit ang kanang kamay niya.

Tsk.

Buwesit talagang babaeng desperada na to.

"Puwede ba uncle Wil wag niyo kong intindihin" inis kong sabi. Biglang nagsalita si desperate girl. Hindi talaga siya tatahimik tiningnan ko siya. Sasagot siya ng hindi naman siya kinakausap.

Tsk.

"Kyle, hin-"

Hindi ko siya pinatapos sa pagsasalita.